trasa przez gm. Głusk 1

Początki parafii w Głusku datuje się na rok 1398, wtedy też wybudowano pierwszy, zapewne drewniany kościół. W II poł. XV w. Jan Długosz wspomina o parafii Abramowice i wchodzących w jej skład wsiach Ćmiłów, Dominów i Wilczopole. W 1688 r. Głusk uzyskuje prawa miejskie. W latach 1786 – 1790 wybudowano murowany kościół w stylu późnego baroku. W I poł. XIX w założono istniejący obecnie cmentarz parafialny a w latach 1925 – 1927 wnętrze kościoła pokryto secesyjną polichromią, która bez żadnych zmian przetrwała do dnia dzisiejszego. Proboszczem parafii jest ks. Zbigniew Pietrzela.

Na terenie Dominowa znajduje się najcenniejszy zabytek w Gminie Głusk, wpisany do rejestru zabytków. Jest nim pozostałość zespołu dworsko-parkowego i folwarcznego. Od XVI w. wzmiankowany był tu tuż przed dworem, folwark z ogrodem. Do dzisiaj przechowały się relikty założenia XIX w. – przebudowany dwór, wzniesiony w k. XIX w. dla Strojnowskich, neogotycka brama wjazdowa z budynkiem gospodarczym oraz ślady parku – szpaler grabowy i nieliczne pomnikowe drzewa. Zachowała się również częściowo zabudowa folwarczna. Dominów jest jedynym zachowanym na terenie gminy zespołem dworsko-parkowym. Obiekt jest użytkowany jako Schronisko dla nieletnich, a wymaga ze względu na walory zabytkowe, sanacji i szerszego udostępnienia. Na terenie parku zachowało się szereg cennych drzew: klon pospolity, wierzba, szpaler grabowy, oraz hodowlane stawy rybne.

Wieża-brama należy do zespołu dworsko-parkowego Strojnowskich z XIX wieku, wpisanego do rejestru zabytków województwa lubelskiego.

Późnobarokowy budynek ratusza, zwany dawniej i obecnie „murowańcem”, powstał na przełomie XVII i XVIII wieku, dzięki jego fundatorowi Tomaszowi Głuskiemu. Swoją funkcję miejską pełnił do około 1916 roku, kiedy to został zaadaptowany na karczmę zajezdną prowadzoną przez Izraela Walfa Drejblata. W czasie działań wojennych ratusz uległ znacznym zniszczeniom. 6 listopada 1918 roku budynek kupił, w obecności lubelskiego notariusza Michała Krakowskiego, od Drejblata i Lejzora Lanajla, właściciel Abramowic hrabia Henryk Sachs. 26 września 1933 roku H. Sachs darował nieruchomość Rzymsko-Katolickiej Diecezji Lubelskiej na „Dom Katolicki”. W 1934 roku budynek został gruntownie wyremontowany i częściowo zrekonstruowany. Wnętrze odnowiono kosztem Marii Ślaskiej (dziedziczki dóbr Dominów) i proboszcza w Abramowicach ks. Henryka Wiśniewskiego. W budynku, w okresie międzywojennym, mieściła się miejscowa szkoła elementarna. W czasie II wojny światowej piętro zajmował wikary parafii Abramowice, a na parterze znajdowały się składy drewna i mieszkanie żydowskie Chaima Akermana. Po wojnie, w 1967 roku, na parterze było przedszkole, a resztę zajmowała Gminna Spółdzielnia „Samopomoc Chłopska” w Głusku, która użytkowała budynek do 1987 roku. W 1969 roku pomieszczenia na piętrze zajmował Urząd Gminy. W latach 1987-2003 obiekt był opuszczony i popadał w ruinę będąc własnością Diecezji Lubelskiej. Od 2006 roku dawny ratusz został własnością prywatną z przeznaczeniem na zajazd.