Trasa rowerowa Tokarnia - Pierzchnica - Tokarnia

Opis
Mapa
Punkty

Kod trasy

252381

Pobierz trasę w aplikacji
Wpisz kod w wyszukiwarce

Informacje

Rodzaj aktywności: Rower szosowy
Stopień trudności: Łatwy
Gwiazdki: 4.9
Dystans: 77,9 km
Czas trwania: 6 h 41 min
Średnia prędkość: 11,65 km/h
Przewyższenie: 139,31 m
Suma podejść: 2 021,74 m
Suma zejść: 2 022,04 m
Data: 3 czerwca 2022
Lokalizacja: Morawica, Chęciny

budynek w stylu klasycystycznym, o dwóch kondygnacjach, wzniesiony z początkiem XX w., częściowo podpiwniczony. Do 2018 r. w budynku funkcjonowała szkoła, obecnie opuszczony. Ogrodzony ponoć z powodu groźny zawalenia.

dwór Grabowieckich to modernistyczna willa wzniesiona w 1923 r. w miejscu starego dworu drewnianego i mieści się w nim szkoła. Musi to być jakiś obiekt bardzo strategiczny albowiem miałem problem z uzyskaniem zgody na zrobienie kilku zdjęć z zewnątrz a gdy ją w końcu uzyskałem towarzyszył mi cały czas pracownik szkoły ;)

Murowany budynek folwarku wybudowany w 1859 r., który dziś nazywa się dworem. W czasie II wojny światowej majątek dworski należał do rodziny Lenartowiczów herbu Pobóg, średniozamożnych ziemian. Po zakończeniu wojny w zabudowaniach dworskich do 2000 r. funkcjonowała szkoła. Obecnie własność prywatna

Dwór zbudowano w 2 poł. XIX w. a rozbudowano w 1911 r. Ponoć został wyremontowany w 1987 r. jednak skutek jest kiepski. Na ogrodzeniu informacja o zakazie wstępu jednak i bez tego nie widziałem powodu wchodzić w to zielsko

Zespół Pałacowy Tarnoskała w Piotrkowicach

Po II wojnie światowej w pawilonach na terenie zespołu pałacowego zlokalizowano szkołę, która była czynna do 2020 r. Wozownię adaptowano na salę gimnastyczną – i była to chyba jedyna na świecie sala gimnastyczna, której dłuższe ściany nie są proste, tylko biegną po łuku.
Obecnie zespół pałacowy wrócił w ręce spadkobierców.

Tarnoskała jest rozwiązaniem – jak na polskie warunki – niezwykle nowatorskim, a nawet unikalnym. Unikalność tarnoskalskiej rezydencji polega na tym, że zamiast jednego pałacu tworzyły ją cztery odrębne piętrowe pawilony, powiązane ze sobą tylko kompozycyjnie. Ich rozmieszczenie oparte jest na osi, na której umieszczono środki dwóch okręgów, rozsuwając je w taki sposób, aby wewnętrzne narożniki pawilonów tworzyły kwadrat. Przylegające do dwóch pawilonów (południowego i wschodniego) stajnie i wozownie mają plan oparty na łuku, wyprowadzonym ze środka jednego z wspomnianych okręgów.

Budowę Tarnoskały datuje się na rok 1778. Dziś, w obrębie ukrytego wśród drzew muru, wokół obszernego - jak na tego rodzaju założenie, dziedzińca znajdują się trzy obiekty w formie pawilonów - czwarty został rozebrany. Pośrodku widoczna jest studnia osłonięta daszkiem drewnianym na słupkach.

Kościół zbudowano pod koniec XVI w. zbudowano kościół murowany jednak od tego czasu kilkakrotnie był odnawiany i konserwowany. Obecna murowana świątynia jest orientowana, ale bezstylowa, z wyjątkiem barokowych - kaplicy św. Barbary z 1645 r. i wystawionej od zachodu wieży.

Zespół składa się z pozostałości zamku na wyspie wraz ze stawem, dworu, znajdującej się w ruinie stajni z wozownią, lamusa oraz parku z ogrodem. Widoczny na zdjęciu lamus z II połowy XVIII wieku, jako jedyny wyremontowany i widoczny z zewnątrz.

ruiny murowanego dworu z końca w. XVIII lub pocz. w. XIX. Do niedawna dwór miał jeszcze dach i nie wiem czy obecny stan świadczy o przygotowaniu do remontu czy do likwidacji. Posiadłość stanowi własność prywatną.

kościół pw. św. Małgorzaty w Pierzchnicy

Świątynia została wzniesiona w stylu klasycystycznym w latach 1798–1800. Poprzedni kościół drewniany pochodzący z około 1470 roku został rozebrany w 1840 roku. Budowla składa się z trójprzęsłowej prostokątnej nawy oraz jednoprzęsłowego prezbiterium, zamkniętego półkolistą apsydą. Wystrój wnętrza pochodzi częściowo ze starego kościoła oraz z czasów budowy nowego kościoła.

Miejscowość została zbudowana na podmokłym i piaszczystym terenie, dlatego nie można było podpiwniczać tam domów. Piwnice postanowiono więc wybudować na wspólnej ziemi nad rzeką. Pierwsze piwnice powstały zapewne już w XVIII wieku, a ostatnie na początku ubiegłego stulecia. Piwnice pełniły funkcję gospodarczą. Były w nich przechowywane warzywa, owoce ale i zapewne miód pitny. W miarę, gdy Pierzchnica się rozbudowywała, powstawało coraz więcej tych budynków. Przyjmuje się, że istniało ich około trzysta, obecnie jest ich 83.

W otoczeniu parku z 2 poł. XIX w. znajdował się drewniano-murowany dwór z 4 ćwierci XIX w. Obecnie po dworze zostały nędzne, zarośnięte resztki z których nawet nie można domyślić się kształtu, widać tylko schody i podejrzanie wyglądające piwnice. Również park zdziczał i trudno dopatrzyć się jakiejkolwiek kompozycji. Jednym słowem – szkoda czasu.

Świątynia została zbudowana z kamienia wapiennego około 1840 roku w stylu neogotyckim i nosiła wezwanie Niepokalanego Poczęcia NMP. Pierwotnie była to jednonawowa budowla wzniesiona na planie prostokąta. Ściany wewnątrz były ozdobione pilastrami a we wnętrzu były wmurowane cztery marmurowe epitafia rodów Oraczewskich i Wielopolskich.
Kaplica pełniła funkcje religijne do wybuchu II wojny światowej. Podczas bitwy w dniu 15 stycznia 1945 roku kaplica została ostrzelana przez sowiecką artylerię, ponieważ umieszczony był w niej niemiecki punkt obserwacyjny.

Dwór został wzniesiony w latach 30-tych XX wieku dla zarządcy folwarku w Morawicy. Dwór ma charakter willi wzniesionej w tzw. stylu dworskim. Przed wejściem kolumnowy portyk, a nad nim taras z betonową balustradą. Przed dworem park krajobrazowy założony w XIX i XX wieku. W dworze funkcjonuje Urząd Stanu Cywilnego

Jak to mawiał Kubuś Puchatek, czas na małe co nieco. Bywało lepiej ale przynajmniej było szybko i można było trzymać rower pod ręką

kościół pw. Wszystkich Świętych w Brzezinach

kościół zbudowany został w roku 1646. W roku 1870 kościół został gruntownie przebudowany a właściwie raczej rozbudowy. Nawa kościoła została przedłużona ku zachodowi. Na jej zakończeniu wzniesiono trzykondygnacyjną wieżę zwieńczoną hełmem. Wystrój głównej elewacji jest neobarokowy.

kościół pw. św. Stanisława Biskupa Męczennika w Starochęcinach

Barokowy kościół powstał w latach 1680-1690 w miejscu dawnego cmentarza. Otoczony jest starym murem. Po bokach budowli znajdują się dwie dzwonnice. Sam kościół został wzniesiony na planie krzyża greckiego. Po obu stronach prezbiterium można zobaczyć wzniesione w późniejszym czasie przybudówki. Skrzyżowanie naw kościoła nakryte jest obszerną kopułą.

Dwór w obecnej formie powstał w XVII wieku, gdy po zdobyciu i zniszczeniu zamku królewskiego w Chęcinach postanowiono przenieść siedzibę starostwa do pobliskiego majątku w Podzamczu. Na początku XVIII wieku, w związku z odbudową Chęcin, starosta opuścił Podzamcze, a sam dwór pełnił już tylko rolę folwarku.
Współcześnie z pierwotnego założenia zachował się główny budynek (południowy) dworu obronnego, choć znacznie przebudowany i pozbawiony prawie całego wystroju barokowego, z wyjątkiem jednego portalu okiennego z herbem Gryf fundatorów dworu, oficyna (również mocno przebudowana) oraz resztki fosy wykorzystywane obecnie jako staw.

W otoczeniu dworu zrekonstruowano barokowy ogród włoski, w którym podziwiać można Bramę Triumfalną wzniesioną na powitanie powracającego z Wiednia Jana II Sobieskiego. Prowadzi do niej 300 letnia aleja lipowa oraz dwa dęby – Jan i Marysieńka.

Karczma znajduje się bezpośrednio przy parku etnograficznym Muzeum Wsi Kieleckiej w Tokarni. Park wart polecenia. Wstąpiłem do niego na chwilę jednak żeby to miało sens warto na to przeznaczyć nawet parę godzin.

umieść na stronie pobierz drukuj ulubione moja mapa

Podczas tej wycieczki powróciłem do województwa świętokrzyskiego jednak tym razem padło na powiat kielecki a konkretnie na miejscowości znajdujące się na południe od stolicy powiatu i województwa. Podczas tej wycieczki nie przewidywałem jakiś fajerwerków, trasa została wytyczona głównie wśród przez pola, wsie a z większych miejscowości to wymienić można w zasadzie tylko Morawicę i Pierzchnicę. W mijanych miejscowościach nie natrafiłem na jakieś fajerwerki, jeśli już coś w nich było to zwykle ziemiańskie dworki lub ich ruiny lub kościoły, które może są cennymi zabytkami ale na mnie, laiku, nie zrobiły wielkiego wrażenia. Jeśli miałbym coś wyróżnić to Dwór Starostów Chęcińskich w Podzamczu. Może dwór nie posiada wielkiej wartości architektonicznej jednakże stan w jakim się znajduje, wyeksponowanie i ładnie utrzymane otoczenie robią bardzo dobre wrażenie. Drugim z obiektów, które chciałbym wyróżnić to Zespół Pałacowy Tarnoskała w Piotrkowicach. Jest to bardzo nietypowy obiekt bo zamiast jednego pałacu posiada kilka rozmieszczonych wokół dziedzińca pawilonów. Do niedawna na terenie zespołu funkcjonowała szkoła i przedszkole jednak obiekt wrócił do spadkobierców, świeci teraz pustkami i nie jest wykluczone, że nieużytkowane obiekty wkrótce zamienią się w ruiny. Można by więc powiedzieć, że wycieczka przebiegła bez większych wydarzeń, które zapadną w pamięci gdyby nie kuriozalne zdarzenie w Dębskiej Woli. Przy próbie zrobienia zdjęcia budynkowi szkoły znajdującej się w byłym dworze, czy to w związku z poleceniem czy nadgorliwością personelu dowiedziałem się o zakazie fotografowania bez zgody dyrekcji. Gdy w końcu zgodę uzyskałem podczas robienia czterech zdjęć zewnętrznej bryły budynku cały czas towarzyszył mi pracownik szkoły. W czasach kiedy satelity wszystko widzą i nawet nie ma problemu z fotografowaniem obiektów wojskowych powstał problem ze zrobieniem kilku zdjęć normalnej, wiejskiej szkole!!!!! Nie potrafię sobie tego logicznie wytłumaczyć bo gdybym był złodziejem czy pedofilem pewnie bym się nie ujawniał i robił zdjęcia z ukrycia. Może przesadzam ale nasuwają mi się na myśl czasy kiedy w zakładach pracy i miejscach publicznych rozwieszane były plakaty nawołujące do czujności bo wróg czyha. A mi tylko chodziło o zrobienie zdjęć budynku z kilku ujęć i to z pewnej odległości bez wchodzenia do zewnątrz. Nie wiem jak to nazwać, tym bardziej, że ci ludzie, którzy zabraniają robienia zdjęć zwykłej wiejskiej szkole, podczas różnych wycieczek robią zdjęcia wszystkim i wszystkiemu nie pytając o jakąkolwiek zgodę.

brak wystarczającej ilości ocen