Szlak niebieski

Od bramy dyrekcji WPN, w centrum Międzyzdrojów, wychodzą wszystkie szlaki piesze wiodące przez teren Parku. Brama ta otwiera jednocześnie wejście na „posesję” Parku, na której znajduje się warte odwiedzenia Muzeum Przyrodnicze WPN oraz woliera z bielikiem.

Bunkier V-3 - Poligon tajnej broni Międzyzdroje-Zalesie - ekspozycja tajnej broni niemieckiej V-3, z okresu II wojny światowej. Mini muzeum broni V-3 w Zalesiu pod Międzyzdrojami działa od 2004 roku i jest jedną z ciekawszych atrakcji turystycznych na wyspie Wolin. Wciąż odkrywamy nowe tajemnice tego tajnego, doświadczalnego poligonu. To tutaj powstało najdłuższe na świecie działo V-3, które mierzyło 130 m długości. Działo okrzyknięte zostało jako ostatnia nadzieja Hitlera. Zadaniem ekspozycji muzealnej jest przedstawienie techniki wojskowej, która miała zmienić tok wojny. Ekspozycja jest ciekawa a przez to niezwykła, gdyż jest umiejscowiona w bunkrze, gdzie były składowane pociski V-3. W okolicy bunkra znajdują się pozostałości stanowisk ogniowych dział wielokomorowych V-3. Wstęp do Muzeum jest biletowany, wstęp na stanowiska ogniowe jest bezpłatny. Aktualne ceny biletów dostępne są na stronie internetowej V3.

„Stara Kredownia” – stanowisko dokumentacyjne. Są to 3 łatwo dostępne niewielkie wyrobiska kredy piszącej z wkładkami margli. Można tu również spotkać margle. „Stara Kredownia" jest dobrze widoczna z Góry Piaskowej nad Jeziorem Turkusowym.

Dolina Trzciągowska rozcinająca w poprzek wolińską morenę czołową stanowi do dzisiaj najbardziej zagadkową formę terenu na wyspie Wolin. Istnieją jedynie mniej lub bardziej uzasadnione przypuszczenia. Jedno zakłada, że jest to rynna glacjalna ukształtowana wskutek erozyjnej działalności wód podlodowcowych. Według drugiej koncepcji Dolina Trzciągowska jest formą egzaracyjną powstałą w efekcie erozji wywołanej wysunięciem się z dużego lobu lodowcowego Odry niewielkiego, drugorzędnego jęzora lodu. W północnej części doliny znajduje się stanowisko dokumentacyjne „Dawna Kredownia".

Jezioro Turkusowe – jezioro na wyspie Wolin, na południu wsi Wapnica (gmina Międzyzdroje), w powiecie kamieńskim, w województwie zachodniopomorskim. Powierzchnia jeziora wynosi 6,74 hektara, a jego głębokość to 21,2 m. Ponieważ lustro wody leży na wysokości 2,6 m n.p.m., jezioro tworzy kryptodepresję o głębokości 18,6 m p.p.m.

W miejscu dzisiejszego Jeziora Turkusowego, jeszcze w czasach niemieckich, znajdowało się wyrobisko kopalni kredy (porwak lodowcowy) pracującej na potrzeby dużej cementowni Quistorpa w pobliskim Lubinie. Po zakończeniu II wojny światowej Rosjanie dokonali demontażu znajdujących się tu urządzeń. Wyrobisko zaczęło napełniać się stopniowo wodą. W 1948 r. władze polskie postanowiły wznowić eksploatację złoża: wypompowano wodę, sprowadzono niezbędne maszyny i urządzenia. Kopalnia funkcjonowała do 1954 r., kiedy to ze względu na wyczerpywanie się złoża i rosnące trudności z pozyskiwaniem kredy (wyrobisko stawało się coraz głębsze) zakończono jego eksploatację.

Od tego momentu wyrobisko zaczęło stopniowo wypełniać się wodami podskórnymi i opadowymi (proces ten był powolny i nie miał charakteru katastrofalnego). Ok. 1960 r. poziom wody przestał się podnosić i zrównał się z wysokością lustra wody w Zalewie Szczecińskim.

W jeziorze występuje zjawisko krasowe. Nazwa jeziora pochodzi od niebieskawo-zielonej barwy lustra wody wywołanej rozszczepieniem światła słonecznego w czystej wodzie i odbiciem refleksów od białego podłoża kredowego z zalegającymi na dnie związkami węglanu wapnia.

Punkt widokowy „Piaskowa Góra”, 53 m wysokość n.p.m., znajduje się na zboczu stromego, piaszczysto-kredowego urwiska istniejącego na południowym brzegu Jeziora Turkusowego. Miejsce te stwarza niepowtarzalną okazję obejrzenia różności krajobrazowej Parku. Na pierwszym planie widzimy szmaragdową toń wody oraz zabudowania wiejskie Wapnicy. Dalej ukazuje się nam rozszerzające się ku Zalewowi obniżenie tzw. Doliny Trzciągowskiej, pasmo wzniesień góry Wyżnicy, a po jej zachodniej stronie jezioro Wicko Małe i fragment delty wstecznej Świny.

Zielonka - punkt widokowy o wysokość 52 m n.p.m., znajduje się we wsi Lubin. O jego niezwykłości i atrakcyjności świadczy chociażby fakt, iż widok jaki się z niej rozpościera, został uznany przez Międzynarodowe Towarzystwo Przyjaciół Przyrody, „Krajobrazem roku 1993/94”. Zwiedzający mogą podziwiać rozległą, bardzo malowniczą panoramę części Zalewu Szczecińskiego wraz z rozlewiskami wstecznej Delty Świny oraz wodami jeziora Wicko Wielkie. Warte podkreślenia jest to, iż obszary wyspiarskie Świny zaliczane są do tzw. „europejskich ostoi ptakow”, stanowiąc tym samym jeden z ważniejszych faunistycznie obszarów Wolińskiego Parku Narodowego. Sama geneza powstania wysp jest również niezwykle zajmująca, dlatego też punkt widokowy Zielonka wyposażono w tablicę informacyjno – dydaktyczną. Nazwę Zielonka wprowadzono urzędowo rozporządzeniem w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Blätter Berg.

Szlak niebieski prowadzi do Karnocic ładną krajobrazowo trasą, w sąsiedztwie wód Zalewu Szczecińskiego, podczas wędrówki warto zwrócić uwagę na pięknie prezentujące się kępy oczeretów jeziornych i trzciny oraz malownicze widoki Zalewu Szczecińskiego.

Jedno z najstarszych drzew WPN. W ostatnim czasie mocno uszkodzone na skutek sztormu. Przy drzewie głaz informujący, iż znajduje się przy obszarze ochrony ścisłej im. Adama Wodziczki. W pobliżu dębu bierze swój początek trasa ścieżki dydaktycznej „Nad Zalewem Szczecińskim”, której głównym celem jest przybliżenie bioróżnorodności gatunkowej Parku, ze zwróceniem szczególnej uwagi na awifaunę tych terenów.