Punkty widokowe lasów sopockich

Taras widokowy na skraju Wzniesienie Strzeleckiego

Licząca ponad 110 m n.p.m. Łysa Góra to jeden z najsłynniejszych punktów widokowych Sopotu, ale nie najpiękniejszy!

Więcej informacji i ciekawostek w artykule:
http://aktywne.trojmiasto.pl/Lysa-Gora-i-nocny-sabat-czarownic-n87626.html

Ze szczytu Glinnej Góry rozpościerają się najpiękniejsze widoki na Sopot, a przy przejrzystym niebie widać również Zatokę Gdańską i Półwysep Helski

Pomnik leśniczego, zastrzelonego przez kłusowników.

Więcej informacji w artykule:
http://historia.trojmiasto.pl/Zbrodnia-wykuta-w-kamieniu-n49068.html

Miłośnikom turystyki pieszej i nie tylko, obecnie miejsce to kojarzy się ze skrzyżowaniem szlaków długodystansowych i spacerowych. Jednak przed kilkudziesięcioma laty przebiegał tamtędy jeden z głównych traktów tzw. Droga Starokacka, którą podążano ze wsi Kack do Oliwy. Nieopodal skrzyżowania szlaków mieściła się restauracja Grosser Stern (tłumacząc na polski: Wielka Gwiazda) , wybudowana przez Paula Senff. Właściciel zacierał ręce, gdyż jadali tu nie tylko przypadkowi wędrowcy. Miejsce to dość szybko stało się popularnym celem wśród sopockich mieszkańców, którzy wybierali się tu równie często, jak na spacery po okolicznych punktach widokowych, czy leśnych źródełkach. Od strony miasta można było dotrzeć tu przez Cesarską Dolinę, obecną ulicę 23 marca. Ponad dwukilometrową drogę można było pokonać na kilka sposobów: pieszo, konno, powozem, bądź tramwajem konnym, który działał jedynie w sezonie letnim. Restauracja Grosser Stern świetnie prosperowała aż do roku 1945, kiedy to została spalona przez radzieckich wyzwolicieli (być może zgodnie z nazwą docierającej tu ulicy, miało to miejsce waśnie 23 marca).

Więcej w artykule:
http://aktywne.trojmiasto.pl/Wielka-Gwiazda-i-inne-lesne-zakamarki-Sopotu-n87434.html

Nieopodal Wielkiej Gwiazdy, czyli skrzyżowania głównych szlaków turystycznych, znajduje się ciekawy pomnik przyrody. Tworzą go liczący ok. 25 m wysokości buk oraz nieco niższa sosna. Oba drzewa rosną tak blisko siebie, że ich konary oraz gałęzie splecone są niczym ramiona zakochanej pary i ta potoczna nazwa, naszym zdaniem byłaby bardziej właściwa niż „Dwaj Bracia” (nr katalogowy 965)