Najwyższe wzgórza i najgłębsze wąwozy wokół Doliny Radości

Niejednym wydaje się że na nad morzem jest płasko. Nic jednak bardziej mylnego. W samym Trójmiejskim Parku Krajobrazowym wysokości przekraczają 150 m n.p.m., a wciągu kilku godzin spokojnie pokonać można sumę przewyższeń zbliżoną do niejednych polskich gór.



Na trasie naszej wędrówki przeważały przecudne widoki, które podziwialiśmy ze szczytów wzniesień, krawędzi wzgórz, a także dolin i wąwozów. Trasa niejednokrotnie wiodła wąskimi ścieżkami z dala od szlaków turystycznych.



Trasa:



Na dobrą rozgrzewkę wdrapujemy się na liczącą ponad 115 m n.p.m. Górę Wiechę, a chwilę później nieco wyższą Górę Głowicę. Dla odpoczynku schodzimy do Zielonej Doliny, a następnie Doliny Samborowo, gdzie chwilę odpoczynku robimy przy jednym z najstarszych drzew pomnikowych w okolicy. Gruby Dąb, o którym mowa liczy prawie 400 lat.



Następnie udajemy się w kierunku historycznego traktu zwanego Szwedzką Groblą, który doprowadza nas do Doliny Schwabego, przez którą przepływa Potok Oliwski. Na przeciwległym brzegu wijącej się strugi podchodzimy pod ciekawe wzniesienie, na zboczu którego wybudowano niegdyś skocznię narciarską. Wędrując krawędzią zbocza mamy okazję zobaczyć całą wspomnianą wcześniej dolinę a także położoną nieco dalej Dolinę Radości.



Po osiągnięciu najwyższego punktu wzniesienia schodzimy do Doliny Czystej Wody równie piękną i efektowną ścieżką, która kluczy wśród lokalnych wzniesień. Chwila odpoczynku, a następnie zejście przez polanę, piękny widoczek, mostek nad kolejnym szemrzącym potokiem i kolejne wzniesienia przed nami. Tym razem na horyzoncie mamy dość urozmaicone pasmo Wzniesienia Marii, liczące w punkcie kulminacyjnym ponad 138 m n.p.m. Na szczyt prowadzi nas wąska ścieżynka, która niejednokrotnie odsłania przed nami przecudne widoki na położone w dole doliny. Korzystając z okazji małą przerwę robimy przy tutejszej ciekawostce - Kamiennej Twarzy.



Następnie schodzimy do Doliny Ewy i źródlisk Prochowego Potoku, gdzie ponownie czeka nas kolejne podejście; tym razem długie i mozolne. Po osiągnięciu szczytu ścieżka doprowadza nas do jednego z najgłębszych wąwozów Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego, gdzie różnica wysokości między dnem a krawędziami ścian mierzy ponad 10 metrów! Żeby zobaczyć ogrom tego miejsca schodzimy na sam dół, po czym wdrapiemy się na górę pokazując jak bardzo pofałdowany jest teren pomorskich lasów.



Po wydostaniu się z wąwozu przez kilkaset metrów towarzyszy nam mały jar Potoku Rynarzewskiego, wzdłuż którego wędrujemy w kierunku Starej Oliwy. Zanim jednak dochodzimy do końca naszej trasy zaliczymy po drodze Wzgórze Pachołek ze znajdującą się na szczycie platformą widokową.



Trasa jest dość interwałowa, ale piękne widoki rekompensują wysiłek!