Nagłowice - Nieznanowice - Nagłowice

Obecna wycieczka jest pierwszą z trzech zaplanowanych po terenie województwa świętokrzyskiego, które znajdują się wewnątrz czworoboku utworzonego przez Chęciny, Włoszczową, Szczekociny i Jędrzejów. Na trasie uwzględnione zostały interesujące mnie obiekty a te, które się nie załapały, przewidziane zostały w planach dwóch następnych wycieczek. Stąd taki a nie inny wygląd trasy. Teren po którym się poruszałem generalnie jest płaski, na trasie nie znajdowała się żadna większa miejscowość, wiosła głównie przez wioski, pola uprawne, łąki i dość dużą ilość lasów. Wycieczkę rozpocząłem w Nagłowicach od parkingu przylegającego do zespołu dworsko-parkowego, w którym znajduje się m.in. dworek z Muzeum Mikołaja Reja oraz pałac Radziwiłłów. Być może była to jedna z ostatnich okazji zobaczyć ten zespół, gdyż zapadły już decyzje dotyczące zwrotu majątku odebranego Radziwiłłom, kwestią sporną jest jaka część tego majątku ma zostać zwrócona. Po obejrzeniu tego zespołu ruszyłem w drogę mając na celu obejrzenie wytypowanych obiektów, głównie zabytkowych kościołów i dworków. W obejrzeniu kościołów nie widziałem większego problemu, gdyż na ogół są dostępne, przynajmniej z zewnątrz, obawy miałem natomiast co do możliwości zobaczenia wytypowanych obiektów świeckich np. dworków. W sumie nie było tak źle bo na 10 wytypowanych obiektów nie udało mi się zobaczyć tylko dwóch dworków tj. w Kwilinie i Jaronowicach. Pozostałe obiekty udało mi się zobaczyć albo z bezpośredniej odległości albo chociaż zza ogrodzenia jak w przypadku ruin pałacu w Nieznanowicach. Ciężko też mówić, że udało mi się zobaczyć ruiny pałacu Potockich w Chlewicach, gdyż był tak zarośnięty, że przez liście mało co było widzieć a podejście bliżej nie tylko nic nie dawało ale narażało na wdepnięcie w pamiątkę po poprzednikach. Drogi, którymi się poruszałem między wybranymi miejscowościami generalnie były asfaltowe. Na dobrą sprawę jedynym złym odcinkiem, po którym jechałem, to droga prowadząca przez masyw leśny między Przygradowem a Rząbcem. Początkowo znośna, w miarę jazdy stawała się coraz bardziej zarośnięta i w pewnym momencie jechało się bardziej na przełaj przez las na azymut niż choćby po ścieżce. W dodatku drogę zagrodziła rzeczka z bagnistymi brzegami, którą można było pokonać jedynie po powalonych i wzbudzających wątpliwości co do trwałości pniach drzew. Na pewno drogą tą drugi raz bym nie jechał i zdecydowanie odradzam ją innym. Pozostałe fragmenty trasy były zdecydowanie lepsze. Poruszałem się głównie lokalnymi drogami, na których ruch samochodów był mały. Największy ruch panował na drodze nr 78 łączącej Jędrzejów ze Szczekocinami ale na szczęście wzdłuż nich prowadziły ścieżki rowerowe.