do bazyliki św. Krzyża w Krakowie-Mogile.
Krucyfiks dziś przechowywany w dawnej podkrakowskiej wsi Mogiła (dziś część Krakowa) został - według legendy - wyłowiony z Wisły przez pewnego kowala, w Wielki Piątek którejś z wiosen XIII stulecia. Wraz z nim wyłowione miały być dwa inne, które trafiły do kościoła Mariackiego (dziś bazylika) oraz kościoła Świętego Krzyża w Krakowie…
Ów trzeci Krucyfiks miał zostać przyniesiony i umieszczony w kościelnym prezbiterium w opactwie zakonu Cystersów (łac. Ordo Cisterciensis – Ocist.). Mnichów sprowadził do Mogiły, nieopodal mitycznego kopca Wandy, legendarnej polskiej księżniczki, biskup krakowski Iwo Odrowąż (ok. 1160 – 1229, Modena) w 1222 r.
Chrystus Mogilski od razu zyskał sławę cudowności. Jedna z legend głosi, że Cudowny Krucyfiks miał w 1241 r. ochronić opactwo w Mogile przed najazdem Tatarów. Kraków został wówczas, 31.iii.1941 r., spustoszony i spalony (ocalał jedynie kamienny kościół pw. św. Andrzeja i gród wawelski), ale opactwo w Mogile – przetrwało najazd mongolski. Wszelako wtedy też prawdopodobnie zaginęły – jeśli legenda jest prawdziwa, a tego nie da się wykluczyć – wspomniane dwa z trzech krucyfiksów wyłowionych w Wiśle…
Pięć lat później, w 1246 r., biskup krakowski Jan Prandota (ok. 1200, Białaczów – 1266, Kraków) miał dzięki Chrystusowi z Mogiły cudownie odzyskać zdrowie. Dwadzieścia lat później, w 1266 r. – w kilka lat po drugim najeździe tatarskim na Polskę w 1260 r., gdy opactwo nie uniknęło spustoszenia i zniszczenia - ten sam biskup konsekrował, w obecności pobożnego księcia Bolesława V Wstydliwego (1226, Stary Korczyn – 1279, Kraków) i jego małżonki św. Kingi (1234, Ostrzyhom – 1292, Stary Sącz), odbudowany mogilski klasztor i kościół pw. Matki Bożej Wniebowziętej i św. Wacława.
Pobierz trasę w aplikacji
Wpisz kod w wyszukiwarce
Skomentuj