W Rudawie znajduje się kościół parafialny pw. Wszystkich Świętych, uznawany za jedną z najstarszych ceglanych budowli małopolskiej wsi. Zbudowany został zapewne niedługo po męczeństwie św. Stanisława, Biskupa Krakowskiego (+1079).
renesansowy dwór wieżowy z XVII wieku, przekształcony potem na lamus. Po powojennej parcelacji majątku przez pewien czas służył jako budynek mieszkalny. Zaniedbany, w latach 60 zamienił się w ruinę. W drugiej połowie lat 60. został odremontowany. W latach 80. mieściła się w nim galeria „Lamus”. Obecnie nie użytkowany.
Pałacyk Vauxhall został wybudowany w latach 1783-1786 według projektu nadwornego architekta Szczepana Humberta na polecenie księżnej Izabeli Lubomirskiej jako dom zdrojowy z salami zabaw.
Zdrój "Kapliczka pod Matką Boską" lub Kapliczka "Pod Twoją Obronę" to zbiornik siarczanej wody leczniczej w Krzeszowicach.
W 1858 roku wybudowano zbiornik wody siarczanej, do którego pompowano wodę ze Źródła Głównego (Zdroju Głównego), by podnieść jej poziom. Z niego woda dostawała się do łazienek zdrojowych drewnianymi rurami. W roku 1857 Zdrój Główny został ocembrowany cegłami i zmniejszono obwód studni, dzięki czemu wzrósł w niej poziom wody. Zaprzestano pompowania jej do zbiornika w tzw. kapliczce. W 1858 roku tzw. kapliczka uzyskała teraźniejszy wygląd.
kościół wybudowano z fundacji Adama Potockiego w latach 1832-44.
Istniejący kościół jest krótszy niż przewidywały to plany. Powodem tego była rezygnacja Potockich z budowy jednego przęsła gdyż już w trakcie budowy kościoła przygotowali sobie na mauzoleum rodowe kaplicę w katedrze na Wawelu.
Pałac to dawny lamus zaadaptowany przez Artura Potockiego w latach 1820-1822 na tymczasową rezydencję Potockich. W okresie budowy tzw. nowego pałacu zamieszkiwała w nim rodzina Potockich, a później wyżsi urzędnicy hrabstwa Tęczyńskiego oraz m.in. Józef Chłopicki.
Pałac wzniesiony został w latach 1850-1857 jednak Ciągłe przeróbki rezydencji trwały aż do 1870. W 1871 zmieniono fasadę główną, a po 1893 przedłużono skrzydło zachodnie według projektu Zygmunta Hendla. Na przeł. XIX i XX w. dobudowano jeszcze skrzydło gospodarcze, tworząc dziedziniec gospodarczy.
Potoccy przeprowadzili się tutaj w 1862 i w ich posiadaniu pałac znajdował się aż do II wojny światowej - tu znajdowało się centrum rodowe tzw. 'krzeszowickiej' linii Potockich. W 1940 pałac stał się letnią rezydencją generalnego gubernatora Hansa Franka.
Po wojnie majątek wraz z pałacem został znacjonalizowany. W pałacu siedzibę miał ośrodek szkolno-wychowawczy, a następnie dom opieki dla dzieci i młodzieży. Wówczas rozpoczął się proces jego destrukcji.
Obecnie pałac ponownie znajduje się w rękach rodziny Potockich
Puszcza Dulowska jest idealnym miejscem na rodzinne wycieczki. Płaski teren, równe drogi (także te gruntowe) i praktycznie brak ruchu pojazdów pozwalają się cieszyć otaczającą nas zielenią.
Jest to pierwsze tego typu przedsięwzięcie w Europie. Nowoczesny obiekt, wybudowany z inicjatywy proboszcza, ks. Stanisława Fijałka, jest budowla w formie kopuły liczącej 16 metrów wysokości i 26 metrów średnicy, o konstrukcji żelbetonowej, przykrytej ziemią, na której rośnie trawa.
Na szczycie stoi metalowy krzyż (rurowy), który spełnia funkcje wentylacji kurhanu. Wewnątrz znajduje się kaplica o powierzchni 200m, a na dwóch poziomach przygotowano miejsce spoczynku wiecznego dla około 2.500 zmarłych. Szczyt kopuły zdobi okno w kształcie gwiazdy.
Pałac w Młoszowej to obiekt powstały w połowie XIX wieku na obszarze dawnego dworu Młoszowskich. Za twórcę budowli uważa się Juliusza Florkiewicza, dzięki któremu z niewielkiego dworku powstał piękny kompleks pałacowy.
Pałac był kilkakrotnie przebudowywany a do najciekawszych elementów kompleksu należą : neogotycka kaplica pałacowa, Bastion Belwederski i Brama Krakowska. Pałac położony jest w otoczeniu zabytkowego parku, obecnie budowla znajduje się w rękach Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie i nie jest udostępniony zwiedzającym.
Początki zamku sięgają lat 1331-1361 kiedy powstał jako gotycka budowla murowana. Przez wieki zmieniał właścicieli i kształt a w okresie świetności nazywany był Małym Wawelem. Do upadku zamku przyczynił się w dużym stopniu "Potom Szwedzki" jednak dzieła zniszczenia dokonał pożar w 1748 spowodowany uderzeniem pioruna. Od tego czasu zamek systematycznie popadał w coraz większą ruinę. Obecnie w zamku trwają prace remontowe mające przywrócić zamek do stanu "ruiny kontrolowanej"
Nad brzegiem stawu pojawiły się stoły i ławki przy których można usiąść, odpocząć, posilić się mogąc jednocześnie podziwiać otaczającą nas przyrodę
Jadąc lokalną drogą z Frywałdu w stronę Balic dziwiłem się, że panuje na niej nienaturalnie bardzo duży ruch. Przyczynę zrozumiałem przejeżdżając wiaduktem nad autostradą A4. Okazało się, że zdarzył się tam wypadek (niestety z jedną ofiarą śmiertelną) i z powodu zablokowania autostrady, na kilka godzin cały ruch w kierunku Katowic został skierowany na lokalne drogi, między innymi na tą którą się poruszałem.
W 1743 roku na miejscu starego kościoła z 1408 r. zbudowano obecny kościół — barokowy, który podobnie jak XVIII-wieczna dzwonnica; stoi on na fundamentach dawnego zamku, którego początki sięgają XII wieku. Obok znajduje się plebania powstała z jednej partii zamku, podarowanej w 1666 r. przez jego właścicielką Izabellę z Tęczyńskich Opalińską. Plebania po roku 1871 została częściowo przebudowana. Pod plebanią, do dzisiaj zachowały się wykute w litej skale podziemne chodniki umożliwiające ucieczkę podczas oblężenia. W 2019 roku w murach plebanii odkryto dobrze zachowane pozostałości romańskiego palatium o długości 17 metrów i szerokości 6,8 metrów, które mogło zostać zbudowane na przełomie XI i XII wieku.
Pod koniec XIX wieku, Dominik ks. Radziwiłł, w Aleksandrowicach, na miejscu starego rozebranego w 1895 roku dworu wybudował nowy neoklasycystyczny dwór przeznaczony na letnią rezydencję. Powstałe w tym miejscu około 1900 roku zabudowania dworskie obejmowały dwór, oficynę oraz liczne zabudowania gospodarcze: stajnie, spichlerze, czworaki. Po 1945 roku majątek Radziwiłłów został przekazany dla Uniwersytetu Jagiellońskiego, który w tym miejscu utworzył istniejący do dziś Instytut Zootechniki.
Pałac zbudował pod koniec XVII wieku kanclerz wielki koronny Jan Szembek. Później rezydencja należała do Darowskich, Sołtykow i Homolaczów, a w końcu Radziwiłłów, w rękach których pozostała do II wojny światowej. Książę Dominik Radziwiłł pod koniec XIX wieku dokonał gruntownej przebudowy pałacu według projektu Tadeusza Stryjeńskiego. W pałacu znajduje się dziś siedziba dyrekcji Instytutu Zootechniki UJ. W pięknych salach organizowane są konferencje, a w bocznym skrzydle mieści się część hotelowa. Pałac otoczony jest renesansowym parkiem założonym w XVI wieku.
W 1885 roku Schoenowie wybudowali swoją rezydencję, nazwaną wtedy "dolnym pałacykiem" (dla odróżnienia od pałacu "górnego", który znajdował się na miejscu obecnego mydlnickiego kościoła).
Obecnie dawny dworek Schoenów jak i budynki gospodarcze stanowią własność Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie.
Skomentuj