W rejonie skrzyżowania ulic Pietrzkowickiej i Niewiadomskiej zlokalizowana jest dawna kopalnia o nazwie „Dicke Verwandtschaft" („Bogate Pokrewieństwo"). Do roku 1994 szyb był wykorzystywany jako szyb zjazdowy, który pod koniec roku 99 został zasypany.
W rejonie skrzyżowania ulic Pietrzkowickiej i Niewiadomskiej zlokalizowana jest dawna kopalnia o nazwie „Dicke Verwandtschaft" („Bogate Pokrewieństwo"). Do roku 1994 szyb był wykorzystywany jako szyb zjazdowy, który pod koniec roku 99 został zasypany.
W rejonie skrzyżowania ulic Pietrzkowickiej i Niewiadomskiej zlokalizowana jest dawna kopalnia o nazwie „Dicke Verwandtschaft" („Bogate Pokrewieństwo"). Do roku 1994 szyb był wykorzystywany jako szyb zjazdowy, który pod koniec roku 99 został zasypany.
Zabytkowy szyb – położona wśród pól „Cila”, lub jak wolą niektórzy „Cecylia”. Pochodzi on z połowy XIX wieku, a jego inwestorem był bogaty kupiec Doms. Niestety, inwestycja napotkałą na poważne problemy – na głębokości 40 metrów przerwano poziom wodonośny, a ilość wód zatapiających kopalnię przerosła możliwości technicze ich usuwania. Udało się to dopiero w 1890 roku, kiedy „Cila” stała się częścią skonsolidowanej kopalni „Charlotte”. Dziś jest nieczynna, a budynki zajmuje prywatna firma. Wejście na teren jest możliwe tylko po uzyskaniu zgody właściciela. Tekst ze strony http://www.znanenieznane.pl
Zabytkowy szyb – położona wśród pól „Cila”, lub jak wolą niektórzy „Cecylia”. Pochodzi on z połowy XIX wieku, a jego inwestorem był bogaty kupiec Doms. Niestety, inwestycja napotkałą na poważne problemy – na głębokości 40 metrów przerwano poziom wodonośny, a ilość wód zatapiających kopalnię przerosła możliwości technicze ich usuwania. Udało się to dopiero w 1890 roku, kiedy „Cila” stała się częścią skonsolidowanej kopalni „Charlotte”. Dziś jest nieczynna, a budynki zajmuje prywatna firma. Wejście na teren jest możliwe tylko po uzyskaniu zgody właściciela. Tekst ze strony http://www.znanenieznane.pl
Zabytkowy szyb – położona wśród pól „Cila”, lub jak wolą niektórzy „Cecylia”. Pochodzi on z połowy XIX wieku, a jego inwestorem był bogaty kupiec Doms. Niestety, inwestycja napotkałą na poważne problemy – na głębokości 40 metrów przerwano poziom wodonośny, a ilość wód zatapiających kopalnię przerosła możliwości technicze ich usuwania. Udało się to dopiero w 1890 roku, kiedy „Cila” stała się częścią skonsolidowanej kopalni „Charlotte”. Dziś jest nieczynna, a budynki zajmuje prywatna firma. Wejście na teren jest możliwe tylko po uzyskaniu zgody właściciela. Tekst ze strony http://www.znanenieznane.pl
Zabytkowy szyb – położona wśród pól „Cila”, lub jak wolą niektórzy „Cecylia”. Pochodzi on z połowy XIX wieku, a jego inwestorem był bogaty kupiec Doms. Niestety, inwestycja napotkałą na poważne problemy – na głębokości 40 metrów przerwano poziom wodonośny, a ilość wód zatapiających kopalnię przerosła możliwości technicze ich usuwania. Udało się to dopiero w 1890 roku, kiedy „Cila” stała się częścią skonsolidowanej kopalni „Charlotte”. Dziś jest nieczynna, a budynki zajmuje prywatna firma. Wejście na teren jest możliwe tylko po uzyskaniu zgody właściciela. Tekst ze strony http://www.znanenieznane.pl
Szyb górniczy wybudowany w połowie XIX wieku szyb Erberich, będący częścią kopalni „Charlotte”, dziś noszącej nazwę ”Rydułtowy – Anna”. Jego budowę ukończono w 1853 roku a maksymalna głębokość jaką osiągnął to 113 m. Szyb powietrny I Erbreich, czynny szyb wentylacyny kop Rydułtowy
na jego terenie znajdują się urządzenia do wentylacji podziemi kopalni.
Szyb górniczy wybudowany w połowie XIX wieku szyb Erberich, będący częścią kopalni „Charlotte”, dziś noszącej nazwę ”Rydułtowy – Anna”. Jego budowę ukończono w 1853 roku a maksymalna głębokość jaką osiągnął to 113 m. Szyb powietrny I Erbreich, czynny szyb wentylacyny kop Rydułtowy
na jego terenie znajdują się urządzenia do wentylacji podziemi kopalni.
Zabytkowy szyb – położona wśród pól „Cila”, lub jak wolą niektórzy „Cecylia”. Pochodzi on z połowy XIX wieku, a jego inwestorem był bogaty kupiec Doms. Niestety, inwestycja napotkałą na poważne problemy – na głębokości 40 metrów przerwano poziom wodonośny, a ilość wód zatapiających kopalnię przerosła możliwości technicze ich usuwania. Udało się to dopiero w 1890 roku, kiedy „Cila” stała się częścią skonsolidowanej kopalni „Charlotte”. Dziś jest nieczynna, a budynki zajmuje prywatna firma. Wejście na teren jest możliwe tylko po uzyskaniu zgody właściciela. Tekst ze strony http://www.znanenieznane.pl
Widok na kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Czernicy
Obiekt obok szybu Erbreich, najprawdopodobniej jest to nie czynna stacja transformatorowa, pewności nie mam.
Zabetonowany wlot do szybu. Szyb powietrzny V Agnieszka (Agnes) także czynny szyb wentylacyjny lecz już ze zdemontowaną wierzą szybową. Są zdjęcia szybu Agnes z więżą wyciągową na stronie: http://www.lechris.de/rydultowy/index.htm
Budynek stacji transformatorowej szybu Agnes.
Szyb powietrzny V Agnieszka (Agnes) także czynny szyb wentylacyjny lecz już ze zdemontowaną wierzą szybową. Są zdjęcia szybu Agnes z więżą wyciągową na stronie: http://www.lechris.de/rydultowy/index.htm
Szyb powietrzny V Agnieszka (Agnes) także czynny szyb wentylacyjny lecz już ze zdemontowaną wierzą szybową. Są zdjęcia szybu Agnes z więżą wyciągową na stronie: http://www.lechris.de/rydultowy/index.htm
Obiekt obok szybu Erbreich, najprawdopodobniej jest to nie czynna stacja transformatorowa, pewności nie mam.
Widok na zabetonowany wylot szybu. Szyb powietrzny V Agnieszka (Agnes) także czynny szyb wentylacyjny lecz już ze zdemontowaną wierzą szybową. Są zdjęcia szybu Agnes z więżą wyciągową na stronie: http://www.lechris.de/rydultowy/index.htm
Szyb powietrzny V Agnieszka (Agnes) także czynny szyb wentylacyjny lecz już ze zdemontowaną wierzą szybową. Są zdjęcia szybu Agnes z więżą wyciągową na stronie: http://www.lechris.de/rydultowy/index.htm
Budynek, którego powstanie datowane jest na 1910 rok, został wybudowany jako hala przemysłowa maszyny wyciągowej dla celów przemysłowych kopalni KWK „Anna”. W 2007 roku, właściciele posiadłości podjęli decyzję o przywróceniu budynkowi dawnej świetności i odzyskaniu niezapomnianego klimatu. Tak powstał projekt przebudowy „Ignaca” na „Ignacowy Dwór”, który finalnie został oddany do użytku wiosną 2010 roku.
Ignacowy dwór
Szyb powietrzny V Agnieszka (Agnes) także czynny szyb wentylacyjny lecz już ze zdemontowaną wierzą szybową. Są zdjęcia szybu Agnes z więżą wyciągową na stronie: http://www.lechris.de/rydultowy/index.htm
Szyb powietrzny V Agnieszka (Agnes) także czynny szyb wentylacyjny lecz już ze zdemontowaną wierzą szybową. Są zdjęcia szybu Agnes z więżą wyciągową na stronie: http://www.lechris.de/rydultowy/index.htm
Budynek, którego powstanie datowane jest na 1910 rok, został wybudowany jako hala przemysłowa maszyny wyciągowej dla celów przemysłowych kopalni KWK „Anna”. W 2007 roku, właściciele posiadłości podjęli decyzję o przywróceniu budynkowi dawnej świetności i odzyskaniu niezapomnianego klimatu. Tak powstał projekt przebudowy „Ignaca” na „Ignacowy Dwór”, który finalnie został oddany do użytku wiosną 2010 roku.
Ignacowy dwór
Budynek, którego powstanie datowane jest na 1910 rok, został wybudowany jako hala przemysłowa maszyny wyciągowej dla celów przemysłowych kopalni KWK „Anna”. W 2007 roku, właściciele posiadłości podjęli decyzję o przywróceniu budynkowi dawnej świetności i odzyskaniu niezapomnianego klimatu. Tak powstał projekt przebudowy „Ignaca” na „Ignacowy Dwór”, który finalnie został oddany do użytku wiosną 2010 roku.
Ignacowy dwór
Szyb powietrzny V Agnieszka (Agnes) także czynny szyb wentylacyjny lecz już ze zdemontowaną wierzą szybową. Są zdjęcia szybu Agnes z więżą wyciągową na stronie: http://www.lechris.de/rydultowy/index.htm
Pomnik ku czci pomordowanych mieszkańców Radlina wrzuconych do szybu w latach 1939-1945. W 1973 roku postawiono w czynie społecznym pomnik upamiętniający zbrodnię. Więcej na stronie: http://biery.webh.pl/viewtopic.php?t=11
Budynek, którego powstanie datowane jest na 1910 rok, został wybudowany jako hala przemysłowa maszyny wyciągowej dla celów przemysłowych kopalni KWK „Anna”. W 2007 roku, właściciele posiadłości podjęli decyzję o przywróceniu budynkowi dawnej świetności i odzyskaniu niezapomnianego klimatu. Tak powstał projekt przebudowy „Ignaca” na „Ignacowy Dwór”, który finalnie został oddany do użytku wiosną 2010 roku.
Ignacowy dwór
Pomnik ku czci pomordowanych mieszkaniowców Radlina wrzuconych do szybu w latach 1939-1945. W 1973 roku postawiono w czynie społecznym pomnik upamiętniający zbrodnię.
Radlińska tężnia solankowa ma 21 metrów długości i 7 metrów wysokości. Położona jest w północnej części miasta, tuż przy granicy z Rybnikiem, w malowniczym, zielonym zakątku przy ul. Wypandów.
Radlińska tężnia solankowa ma 21 metrów długości i 7 metrów wysokości. Położona jest w północnej części miasta, tuż przy granicy z Rybnikiem, w malowniczym, zielonym zakątku przy ul. Wypandów.
Pomnik ku czci pomordowanych mieszkaniowców Radlina wrzuconych do szybu w latach 1939-1945. W 1973 roku postawiono w czynie społecznym pomnik upamiętniający zbrodnię. Więcej na stronie:http://biery.webh.pl/viewtopic.php?t=11
Reden - szyb kopalniany znajdujący się w Radlinie w województwie śląskim i używany od 1892 do marca 1905. W czasie II wojny światowej był on miejscem nazistowskiego mordu na mieszkańcach terenów ziemi rybnicko-wodzisławskiej. Wikipedia
Radlińska tężnia solankowa ma 21 metrów długości i 7 metrów wysokości. Położona jest w północnej części miasta, tuż przy granicy z Rybnikiem, w malowniczym, zielonym zakątku przy ul. Wypandów.
Napis na tablicy "Tablica pamiątkowa dla uchronienia od zapomnienia minionych 200 lat pracy i tradycji górniczych kopalni "Ignacy" (Hoym - 1792)
1967- 1992"
Napis na tablicy "Tablica pamiątkowa dla uchronienia od zapomnienia minionych 200 lat pracy i tradycji górniczych kopalni "Ignacy" (Hoym - 1792)
1967- 1992"
Nadszybie szybu Reden - szyb kopalniany znajdujący się w Radlinie w województwie śląskim i używany od 1892 do marca 1905. W czasie II wojny światowej był on miejscem nazistowskiego mordu na mieszkańcach terenów ziemi rybnicko-wodzisławskiej. Wikipedia
Radlińska tężnia solankowa ma 21 metrów długości i 7 metrów wysokości. Położona jest w północnej części miasta, tuż przy granicy z Rybnikiem, w malowniczym, zielonym zakątku przy ul. Wypandów, przy Szlaku Emmy i Marcela i trasie rowerowej relacji Radlin PKP – Zalew Rybnicki.
Wieża widokowa przy kop. Ignacy
Kopalnia, z której pierwszy węgiel wydobyto już w 1792 roku, jest najstarszym tego typu obiektem w okręgu rybnickim. Nazwano ją „Ignacy” na cześć Prezydenta RP Ignacego Mościckiego dopiero w 1936 roku - pierwotnie kopalnia ta nosiła nazwę „Hoym”, od nazwiska pruskiego ministra do spraw Śląska - Karola Jerzego von Hoym.
Hałda odpadów pokopalnianych w Rydułtowach. Powstała przy kopalni Rydułtowy. W 2007 została jej nadana nazwa "Szarlota".Jest jedną z najwyższych hałd w Europie – od podstawy mierzy ok. 134 metry, szczyt znajduje się ok. 407 m n.p.m. Zajmuje powierzchnię 37 hektarów i ma objętość 13,3 mln m³.Jest częściowo pokryta roślinnością, stanowi dominujący element krajobrazu okolicy. (wikipedia)
Kopalnia, z której pierwszy węgiel wydobyto już w 1792 roku, jest najstarszym tego typu obiektem w okręgu rybnickim. Nazwano ją „Ignacy” na cześć Prezydenta RP Ignacego Mościckiego dopiero w 1936 roku - pierwotnie kopalnia ta nosiła nazwę „Hoym”, od nazwiska pruskiego ministra do spraw Śląska - Karola Jerzego von Hoym.
Hałda odpadów pokopalnianych w Rydułtowach. Powstała przy kopalni Rydułtowy. W 2007 została jej nadana nazwa "Szarlota".Jest jedną z najwyższych hałd w Europie – od podstawy mierzy ok. 134 metry, szczyt znajduje się ok. 407 m n.p.m. Zajmuje powierzchnię 37 hektarów i ma objętość 13,3 mln m³.Jest częściowo pokryta roślinnością, stanowi dominujący element krajobrazu okolicy. (wikipedia)
Hałda odpadów pokopalnianych w Rydułtowach. Powstała przy kopalni Rydułtowy. W 2007 została jej nadana nazwa "Szarlota".Jest jedną z najwyższych hałd w Europie – od podstawy mierzy ok. 134 metry, szczyt znajduje się ok. 407 m n.p.m. Zajmuje powierzchnię 37 hektarów i ma objętość 13,3 mln m³.Jest częściowo pokryta roślinnością, stanowi dominujący element krajobrazu okolicy. (wikipedia)
Hałda odpadów pokopalnianych w Rydułtowach. Powstała przy kopalni Rydułtowy. W 2007 została jej nadana nazwa "Szarlota".Jest jedną z najwyższych hałd w Europie – od podstawy mierzy ok. 134 metry, szczyt znajduje się ok. 407 m n.p.m. Zajmuje powierzchnię 37 hektarów i ma objętość 13,3 mln m³.Jest częściowo pokryta roślinnością, stanowi dominujący element krajobrazu okolicy. (wikipedia)
Hałda odpadów pokopalnianych w Rydułtowach. Powstała przy kopalni Rydułtowy. W 2007 została jej nadana nazwa "Szarlota".Jest jedną z najwyższych hałd w Europie – od podstawy mierzy ok. 134 metry, szczyt znajduje się ok. 407 m n.p.m. Zajmuje powierzchnię 37 hektarów i ma objętość 13,3 mln m³.Jest częściowo pokryta roślinnością, stanowi dominujący element krajobrazu okolicy. (wikipedia)
Szyby zabytkowej kop. Ignacy
Hałda odpadów pokopalnianych w Rydułtowach. Powstała przy kopalni Rydułtowy. W 2007 została jej nadana nazwa "Szarlota".Jest jedną z najwyższych hałd w Europie – od podstawy mierzy ok. 134 metry, szczyt znajduje się ok. 407 m n.p.m. Zajmuje powierzchnię 37 hektarów i ma objętość 13,3 mln m³.Jest częściowo pokryta roślinnością, stanowi dominujący element krajobrazu okolicy. (wikipedia)
Hałda odpadów pokopalnianych w Rydułtowach. Powstała przy kopalni Rydułtowy. W 2007 została jej nadana nazwa "Szarlota".Jest jedną z najwyższych hałd w Europie – od podstawy mierzy ok. 134 metry, szczyt znajduje się ok. 407 m n.p.m. Zajmuje powierzchnię 37 hektarów i ma objętość 13,3 mln m³.Jest częściowo pokryta roślinnością, stanowi dominujący element krajobrazu okolicy. (wikipedia)
Kopalnia „Szczęście Beaty” („Beatensglück”)działała do 1919 roku , swego czasu jedna z większych kopalni w regionie. Nazwę zawdzięcza zapewne żonie jej założyciela, którym był Franz Strahler. Budynki, jakie zachowały się do dziś to barak przy dawnym, największym szybie „Helena” w pobliżu ul. Raciborskiej, willa dyrektora kopalni i budynki mieszkalne. Oprócz nich w leśnych ostępach znaleźć można pozostałości kilkunastu szybów, nasypy dróg transportowych i konnej kolejki
Hałda odpadów pokopalnianych w Rydułtowach. Powstała przy kopalni Rydułtowy. W 2007 została jej nadana nazwa "Szarlota".Jest jedną z najwyższych hałd w Europie – od podstawy mierzy ok. 134 metry, szczyt znajduje się ok. 407 m n.p.m. Zajmuje powierzchnię 37 hektarów i ma objętość 13,3 mln m³.Jest częściowo pokryta roślinnością, stanowi dominujący element krajobrazu okolicy. (wikipedia)
Kopalnia „Szczęście Beaty” („Beatensglück”) działała do 1919 roku, swego czasu jedna z większych kopalni w regionie. Nazwę zawdzięcza zapewne żonie jej założyciela, którym był Franz Strahler. Budynki, jakie zachowały się do dziś to barak przy dawnym, największym szybie „Helena” w pobliżu ul. Raciborskiej, willa dyrektora kopalni i budynki mieszkalne. Oprócz nich w leśnych ostępach znaleźć można pozostałości kilkunastu szybów, nasypy dróg transportowych i konnej kolejki,
Hałda odpadów pokopalnianych w Rydułtowach. Powstała przy kopalni Rydułtowy. W 2007 została jej nadana nazwa "Szarlota".Jest jedną z najwyższych hałd w Europie – od podstawy mierzy ok. 134 metry, szczyt znajduje się ok. 407 m n.p.m. Zajmuje powierzchnię 37 hektarów i ma objętość 13,3 mln m³.Jest częściowo pokryta roślinnością, stanowi dominujący element krajobrazu okolicy. (wikipedia)
Kopalnia „Szczęście Beaty” („Beatensglück”)działała do 1919 roku , swego czasu jedna z większych kopalni w regionie. Nazwę zawdzięcza zapewne żonie jej założyciela, którym był Franz Strahler. Budynki, jakie zachowały się do dziś to barak przy dawnym, największym szybie „Helena” w pobliżu ul. Raciborskiej, willa dyrektora kopalni i budynki mieszkalneOprócz nich w leśnych ostępach znaleźć można pozostałości kilkunastu szybów, nasypy dróg transportowych i konnej kolejki
Kopalnia „Szczęście Beaty” („Beatensglück”)działała do 1919 roku , swego czasu jedna z większych kopalni w regionie. Nazwę zawdzięcza zapewne żonie jej założyciela, którym był Franz Strahler. Budynki, jakie zachowały się do dziś to barak przy dawnym, największym szybie „Helena” w pobliżu ul. Raciborskiej, willa dyrektora kopalni i budynki mieszkalne. Oprócz nich w leśnych ostępach znaleźć można pozostałości kilkunastu szybów, nasypy dróg transportowych i konnej kolejki
Kopalnia „Szczęście Beaty” („Beatensglück”) działała do 1919 roku, swego czasu jedna z większych kopalni w regionie. Nazwę zawdzięcza zapewne żonie jej założyciela, którym był Franz Strahler. Budynki, jakie zachowały się do dziś to barak przy dawnym, największym szybie „Helena” w pobliżu ul. Raciborskiej, willa dyrektora kopalni i budynki mieszkalne. Oprócz nich w leśnych ostępach znaleźć można pozostałości kilkunastu szybów, nasypy dróg transportowych i konnej kolejki
Kopalnia „Szczęście Beaty” („Beatensglück”) działała do 1919 roku, swego czasu jedna z większych kopalni w regionie. Nazwę zawdzięcza zapewne żonie jej założyciela, którym był Franz Strahler. Budynki, jakie zachowały się do dziś to barak przy dawnym, największym szybie „Helena” w pobliżu ul. Raciborskiej, willa dyrektora kopalni i budynki mieszkalne. Oprócz nich w leśnych ostępach znaleźć można pozostałości kilkunastu szybów, nasypy dróg transportowych i konnej kolejki
Hałda odpadów pokopalnianych w Rydułtowach. Powstała przy kopalni Rydułtowy. W 2007 została jej nadana nazwa "Szarlota".Jest jedną z najwyższych hałd w Europie – od podstawy mierzy ok. 134 metry, szczyt znajduje się ok. 407 m n.p.m. Zajmuje powierzchnię 37 hektarów i ma objętość 13,3 mln m³.Jest częściowo pokryta roślinnością, stanowi dominujący element krajobrazu okolicy. (wikipedia)
Kopalnia „Szczęście Beaty” („Beatensglück”) działała do 1919 roku, swego czasu jedna z większych kopalni w regionie. Nazwę zawdzięcza zapewne żonie jej założyciela, którym był Franz Strahler. Budynki, jakie zachowały się do dziś to barak przy dawnym, największym szybie „Helena” w pobliżu ul. Raciborskiej, willa dyrektora kopalni i budynki mieszkalne. Oprócz nich w leśnych ostępach znaleźć można pozostałości kilkunastu szybów, nasypy dróg transportowych i konnej kolejki
Kopalnia „Szczęście Beaty” („Beatensglück”)działała do 1919 roku , swego czasu jedna z większych kopalni w regionie. Nazwę zawdzięcza zapewne żonie jej założyciela, którym był Franz Strahler. Budynki, jakie zachowały się do dziś to barak przy dawnym, największym szybie „Helena” w pobliżu ul. Raciborskiej, willa dyrektora kopalni i budynki mieszkalneOprócz nich w leśnych ostępach znaleźć można pozostałości kilkunastu szybów, nasypy dróg transportowych i konnej kolejki
Kopalnia „Szczęście Beaty” („Beatensglück”)działała do 1919 roku , swego czasu jedna z większych kopalni w regionie. Nazwę zawdzięcza zapewne żonie jej założyciela, którym był Franz Strahler. Budynki, jakie zachowały się do dziś to barak przy dawnym, największym szybie „Helena” w pobliżu ul. Raciborskiej, willa dyrektora kopalni i budynki mieszkalneOprócz nich w leśnych ostępach znaleźć można pozostałości kilkunastu szybów, nasypy dróg transportowych i konnej kolejki
Kopalnia „Szczęście Beaty” („Beatensglück”)działała do 1919 roku , swego czasu jedna z większych kopalni w regionie. Nazwę zawdzięcza zapewne żonie jej założyciela, którym był Franz Strahler. Budynki, jakie zachowały się do dziś to barak przy dawnym, największym szybie „Helena” w pobliżu ul. Raciborskiej, willa dyrektora kopalni i budynki mieszkalneOprócz nich w leśnych ostępach znaleźć można pozostałości kilkunastu szybów, nasypy dróg transportowych i konnej kolejki
Kopalnia „Szczęście Beaty” („Beatensglück”)działała do 1919 roku , swego czasu jedna z większych kopalni w regionie. Nazwę zawdzięcza zapewne żonie jej założyciela, którym był Franz Strahler. Budynki, jakie zachowały się do dziś to barak przy dawnym, największym szybie „Helena” w pobliżu ul. Raciborskiej, willa dyrektora kopalni i budynki mieszkalneOprócz nich w leśnych ostępach znaleźć można pozostałości kilkunastu szybów, nasypy dróg transportowych i konnej kolejki
Kopalnia „Szczęście Beaty” („Beatensglück”)działała do 1919 roku , swego czasu jedna z większych kopalni w regionie. Nazwę zawdzięcza zapewne żonie jej założyciela, którym był Franz Strahler. Budynki, jakie zachowały się do dziś to barak przy dawnym, największym szybie „Helena” w pobliżu ul. Raciborskiej, willa dyrektora kopalni i budynki mieszkalneOprócz nich w leśnych ostępach znaleźć można pozostałości kilkunastu szybów, nasypy dróg transportowych i konnej kolejki
Kopalnia „Szczęście Beaty” („Beatensglück”)działała do 1919 roku , swego czasu jedna z większych kopalni w regionie. Nazwę zawdzięcza zapewne żonie jej założyciela, którym był Franz Strahler. Budynki, jakie zachowały się do dziś to barak przy dawnym, największym szybie „Helena” w pobliżu ul. Raciborskiej, willa dyrektora kopalni i budynki mieszkalne. Oprócz nich w leśnych ostępach znaleźć można pozostałości kilkunastu szybów, nasypy dróg transportowych i konnej kolejki
Kopalnia „Szczęście Beaty” („Beatensglück”)działała do 1919 roku , swego czasu jedna z większych kopalni w regionie. Nazwę zawdzięcza zapewne żonie jej założyciela, którym był Franz Strahler. Budynki, jakie zachowały się do dziś to barak przy dawnym, największym szybie „Helena” w pobliżu ul. Raciborskiej, willa dyrektora kopalni i budynki mieszkalneOprócz nich w leśnych ostępach znaleźć można pozostałości kilkunastu szybów, nasypy dróg transportowych i konnej kolejki
Kopalnia „Szczęście Beaty” („Beatensglück”)działała do 1919 roku , swego czasu jedna z większych kopalni w regionie. Nazwę zawdzięcza zapewne żonie jej założyciela, którym był Franz Strahler. Budynki, jakie zachowały się do dziś to barak przy dawnym, największym szybie „Helena” w pobliżu ul. Raciborskiej, willa dyrektora kopalni i budynki mieszkalneOprócz nich w leśnych ostępach znaleźć można pozostałości kilkunastu szybów, nasypy dróg transportowych i konnej kolejki
Kopalnia „Szczęście Beaty” („Beatensglück”)działała do 1919 roku , swego czasu jedna z większych kopalni w regionie. Nazwę zawdzięcza zapewne żonie jej założyciela, którym był Franz Strahler. Budynki, jakie zachowały się do dziś to barak przy dawnym, największym szybie „Helena” w pobliżu ul. Raciborskiej, willa dyrektora kopalni i budynki mieszkalneOprócz nich w leśnych ostępach znaleźć można pozostałości kilkunastu szybów, nasypy dróg transportowych i konnej kolejki
Kopalnia „Szczęście Beaty” („Beatensglück”)działała do 1919 roku , swego czasu jedna z większych kopalni w regionie. Nazwę zawdzięcza zapewne żonie jej założyciela, którym był Franz Strahler. Budynki, jakie zachowały się do dziś to barak przy dawnym, największym szybie „Helena” w pobliżu ul. Raciborskiej, willa dyrektora kopalni i budynki mieszkalne. Oprócz nich w leśnych ostępach znaleźć można pozostałości kilkunastu szybów, nasypy dróg transportowych i konnej kolejki
W tym miejscu miał znajdować się wylot z najstarszej sztolni, lecz na żaden ślad po tej sztolni nie natrafiłem.
Skomentuj