Trasa rowerowa Dobczyce - Szczyrzyc - Dobczyce

Opis
Mapa
Punkty

Kod trasy

286765

Pobierz trasę w aplikacji
Wpisz kod w wyszukiwarce

Informacje

Rodzaj aktywności: Rower turystyczny
Stopień trudności: Łatwy
Gwiazdki: 4.4
Dystans: 73,6 km
Przewyższenie: 295,1 m
Suma podejść: 985,42 m
Suma zejść: 985,42 m
Data: 23 września 2019
Lokalizacja: Dobczyce

Zamek położony jest na wzgórzu i jest pięknie usytuowany nad Jeziorem Dobczyckim. Jego powstanie sięga XIII a w XVI w. zamek został przebudowany w stylu renesansowym. Liczył wtedy 74 pomieszczenia. Właśnie w tym zamku Jan Długosz pisał swoje Kroniki będąc też nauczycielem dzieci Kazimierza Jagiellończyka. Fatalny dla zamku, ale też miasta był XVII wiek i Potop Szwedzki. Zarówno zamek i miasto zostały zniszczone. W naszych czasach, w latach 60, zamek doczekał się odrestaurowania i częściowego odbudowania. Powstało tu Muzeum Regionalne PTTK im. Władysława Kowalskiego.

Jezioro Dobczyckie (Zbiornik Dobczycki) zostało utworzone w 1986 roku poprzez spiętrzenie wód Raby przez zaporę, która ma 30 m wysokości i 617m długości. Zbiornik ma powierzchnię ok. 10,7 km2 i pojemność całkowitą 127 mln m3. Jezioro Dobczyckie dostarcza wodę pitną między innymi do pobliskiego Krakowa i dostęp do jeziora ze względów sanitarnych jest zablokowany.

Skansen drewnianego budownictwa ludowego w Dobczycach powstał u podnóża zamku w latach 1968-74. Składają się na niego zabudowania wiejskie z okolic Dobczyc i Myślenic. Do najciekawszych budowli należą: karczma „Na Zbóju” z 1830 r. przeniesiona z Krzyszkowic k/Myślenic; spichlerz zbożowy z 1863 r. z imitacją murowanego paleniska kowalskiego oraz ekspozycją narzędzi i wyrobów kowalskich; wozownia z 1868 r. odbudowana

kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Dobczycach

Kościół na Wzgórzu Zamkowym powstał w latach 1828 - 1834 roku a do , jego budowy wykorzystano materiały uzyskane podczas rozbiórki murów sąsiadującego zamku, Pod koniec XIX wieku miasteczko zaczęło się rozrastać u podnóża wzgórza, co spowodowało przeniesienie obrządku religijnego do kaplicy w nowym centrum. Po II wojnie światowej wybudowano nowy kościół pw. MB Wspomożenia Wiernych, przez który stary przybytek prawie całkowicie odsunął się w cień. Kościół na Wzgórzu Zamkowym jest jednonawowym, zorientowanym na planie krzyża łacińskiego budynkiem z wieżą wbudowaną w korpus o cechach klasycystycznych. Do części prezbiterialnej kościoła przylega kapliczka.

Mury miejskie w Dobczycach powstawały jeszcze w średniowieczu, w XIV i XV wieku. Miały one kształt nieregularnego prostokąta o łącznej długości około 700 m, a ich grubość wynosiła 1,5 m. Skutecznie broniły miasta królewskiego aż do okresu potopu szwedzkiego, kiedy artyleria mocno je nadszarpnęła. Później zabudowa Dobczyc ze wzgórza Starego Miasta przeniosła się w dolinę, a resztki murów stały się materiałem budowlanym. Dopiero w XX wieku zachowane fragmenty zabytkowych fortyfikacji zabezpieczono, a na początku XXI stulecia przeprowadzono ich prace konserwatorskie i częściową rekonstrukcję. I tak od 2013 roku mieszkańcy i turyści mogą cieszyć się basztą węzła bramnego z platformą widokową, fragmentem wschodniego odcinka murów i reliktami bramy miejskiej.

Obecny wygląd dworu to efekt rozbudowy starszego budynku, przeprowadzonej w 1899 r. Jedyny na terenie gminy Raciechowice piętrowy dwór nakryty jest dachem naczółkowym. Składa się z dwóch części: starsza – wschodnia, posiada kamienny parter i drewniane piętro wybudowane w konstrukcji zrębowej, część zachodnia wykonana jest z cegły. Do czasu II wojny dwór był w rodzinie Bujwidów, po wojnie został przejęty przez Skarb Państwa. Obecnie jest w rękach prywatnych.

kościół pw. śś. Jakuba Starszego i Katarzyny Aleksandryjskiej w Raciechowicach

Obecny kościół zbudowano w 1720 na miejscu poprzedniej świątyni z XVII w. Prawdopodobnie zachowano z niej prezbiterium, do którego dołączono nową strukturę. W 1902 świątynię gruntownie przebudowano: przedłużono nawę, a zamiast wieży wzniesiono kruchtę z pięterkiem dzwonowym. W 1937 dach kościoła i dzwonnicy pokryto gontem.

Dwór w Raciechowicach został wybudowany w 1760 r. i należy do najstarszych dworów drewnianych w Polsce. Jest to budynek konstrukcji zrębowej, na planie wydłużonego prostokąta, otynkowany, posiada charakterystyczną późnobarokową bryłę z regularnymi elewacjami i polskim dachem łamanym z lukarnami. W środkowej części elewacji frontowej znajduje się niewielki ryzalit związany z facjatą w dachu. W trójkątnym szczycie facjaty umieszczone są herby dawnych właścicieli Raciechowic: Leliwa i Nowina.

W Glichowie zachował się zespół dworski z XVIII w.: skromny, drewniany dwór wraz z budynkiem gospodarczym, w otoczeniu parku krajobrazowego. Dwór stanowi własność prywatną i nie jest udostępniany do zwiedzania.

Kościół pochodzi z lat 1720-1730, w XIX wieku gruntownie wyremontowany i przebudowany. Bryła kościoła składa się z prezbiterium i szerszej, wyższej nawy, do której przylega kruchta. Świątynia zbudowana w konstrukcji zrębowej, nakrywa ją dwukalenicowy dach. Wnętrze ozdobione bogatą polichromią, głównie o motywach roślinnych, wykonaną w 1910 roku. W kościele znajduje się pięć ołtarzy, w głównym obraz Matki Boskiej Wiśniowskiej z XVII w. Inne elementy wyposażenia to barokowa ambona z końca XVII w., późnobarokowa kamienna chrzcielnica z 2 poł. XVIII w. oraz krucyfiks z XVII w.

Zabytkowa synagoga z początku XX w. w Wiśniowej to jedyna istniejąca drewniana bożnica w Małopolsce. Ponieważ z wyglądu przypomina skromną chałupę, wiele osób nie zdaje sobie nawet sprawy, że opuszczony budynek to ważny zabytek i jedyny ślad obecności społeczności żydowskiej na tym terenie.

Kościół pw. Św. Mikołaja Biskupa w Skrzydlnej

Kościół pomocniczy św. Mikołaja Biskupa w Skrzydlnej zbudowano w XVI w. z fundacji Prokopa Pieniążka. Z tego okresu pochodzi murowane prezbiterium, natomiast drewnianą nawę zbudowano lub przebudowano w 1787 r. W 1838 r. dobudowano wieżę i kaplicę – również drewniane. Wnętrze kościoła pokryte jest sklepieniami pozornymi. Sklepienia i ściany ozdabia polichromia o motywach figuralnych i ornamentalnych wykonana w 1958 r. Barokowy ołtarz główny z przełomu XVII i XVIII w. posiada gotycki obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z pocz. XVI w.

W parku krajobrazowym znajduje się murowany, piętrowy dwór szlachecki pochodzący z przełomu XVI/XVII w., przebudowany w XVIII w. Dwór jest obiektem murowanym z kamienia i cegły, piętrowym. Założony na planie prostokąta. Przy elewacji frontowej posiada wydatny ryzalit zwieńczony trójkątnym szczytem. Mury wzmacniają dwie przypory położone po przeciwległych stronach budynku. Dwór nakryty dachem czterospadowym. W zachodniej części parteru, zachowały się sklepienia kolebkowe i krzyżowe. W parku podworskim zachowały się cenne okazy starodrzewia. Dwór stanowi własność prywatną.

kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i klasztor oo. Cystersów w Szczyrzycu

Zespół opactwa cysterskiego w Szczyrzycu jest jednym z najstarszych klasztorów w Polsce. Jego fundacji dokonał w 1234 r. wojewoda krakowski Teodor z Gryfitów, przekazując na rzecz zakonu swoje dobra w Ludźmierzu, Szczyrzycu i Mogilanach. Sprowadzonych z Jędrzejowa zakonników osadzono w Ludźmierzu, jednak wkrótce część z nich przeniosła się do Szczyrzyca, który miał łagodniejszy klimat. Wzniesiono tutaj kościół, klasztor i zabudowania gospodarcze.

Muzeum Klasztorne OO. Cystersów w Szczyrzycu

Siedzibą muzeum jest od 1984 r. należący do kompleksu budynków klasztornych dawny XVII-wieczny spichlerz zwany "Opatówką", który wcześniej służył jako rezydencja opata.. Wystawa prezęntuje zgromadzone przez cystersów na przestrzeni wieków unikalne dzieła malarstwa i rzeźby, inkunabały i rękopisy, militaria i przedmioty z zakresu medalierstwa.

Diabli Kamień w Krzesławicach Podkamieniu

Diabli Kamień to potężny głaz (ławica piaskowca), która robi wrażenie swoimi wymiarami: 55 m długości, 12 m szerokości i 17 – 20 m wysokości! Według legendy kamieniem tym diabeł chciał zburzyć klasztor Cystersów w Szczyrzycu, kiedy jednak usłyszał dźwięk dzwonu z klasztornego kościoła upuścił go kilka kilometrów od celu. Na ścianie kamienia widocznych jest podobno 5 zagłębień, są to ślady diabelskich pazurów.

Pustelnia z kaplicą w Krzesławicach Podkamieniu

Pustelnia św. Benedykta w Krzesławicach-Podkamieniu powstała w 1886 r. Pustelnię tworzą kaplica, dom oraz kapliczka. Kaplica została wzniesiona w konstrukcji szkieletowej, na rzucie prostokąta, z trójbocznym zamknięciem od południa. Wyposażenie kaplicy stanowią dwie stacje Drogi Krzyżowej z 1886 r., ołtarz z 1886 r. oraz szafka z woskową figurą Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XIX w.

Dom pustelnika w Krzesławicach Podkamieniu

jest to budynek drewniany, parterowy, z blaszanym dachem dwuspadowym. Ostatnim pustelnikiem był Zygmunt „Kamil” Młynek, który w 1995, po konflikcie z domagającą się opłat właścicielką gruntu, strzaskał trumnę, w której sypiał. I porzucił pustelnię.

Dwór w Dąbiu prawdopodobnie powstał pomiędzy rokiem 1850 a 1858, w późniejszym okresie był wielokrotnie przebudowywany. Budynek ma charakter klasycystyczny, z typowym dla polskiego dworu portykiem kolumnowym. Założony został na planie prostokąta z dwutraktowym rozkładem wnętrz.

Dwór wzniesiony został w pierwszej połowie XIX wieku z fundacji Finków, na miejscu starszego założenia dworskiego. Jest budowlą klasycystyczną, murowaną z kamienia i cegły, tynkowaną. Wzniesiony na planie prostokąta, parterowy. Od południa i północy posiada portyki wsparte na czterech kanelowanych kolumnach.

Dwór znajduje się po północnej stronie drogi, na obmurowanym tarasie. jest budynkiem klasycystycznym, parterowym, murowanym. Założony na rzucie prostokąta, z niewielkim ryzalitem od strony północno-zachodniej.

Kościół pw. Rozesłania Świętych Apostołów w Gruszowie

Kościół wzniesiono w 1. poł. XVI stulecia. Kaplica znajdująca się po północnej stronie nawy pochodzi z XVIII w. Kościół w Gruszowie jest późnogotycką świątynią”,” wzniesioną w konstrukcji zrębowej”,” pokrytą gontem i blachą (daszek wieży). Wieża o pochyłych ścianach posiada izbicę z ozdobną koronką wycinaną w deskach szalunku. Eklektyczny ołtarz główny pochodzi z wieku XIX – znajdują się w nim m.in. figury Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz świętych Filipa i Andrzeja Apostołów. Warto zwrócić uwagę na malowane stacje Drogi Krzyżowej z przełomu XVIII i XIX w. oraz neobarokową ambonę.

dwór w Zagórzanach istniał prawdopodobnie już w XVIII wieku lecz wiele o nim nie wiadomo. Na początku XX wieku budynek dworski został przebudowany i wzbogacony o elementy secesyjne. Od 2007 roku gospodarzem dworu w Zagórzanach jest Buddyjski Ośrodek Medytacyjny, który obecnie przebudowuje poszczególne obiekty zespołu, dostosowując je do potrzeb swojej działalności.. Dwór w Zagórzanach to budowla murowana z cegły na kamiennej podmurówce. Założony na planie prostokąta zbliżonego do kwadratu, parterowy, w części podpiwniczony. Dwutraktowy, z korytarzem międzytraktowym. Ściany gładko tynkowane pozbawione dekoracji architektonicznej. Od północy i wschodu do budynku przylegają dwie ryzalitowo wysunięte drewniane werandy.

Dwór został zbudowany w 1932 roku, na fundamentach starego obiektu, który spłonął w pożarze. Od poł. XIX wieku stary dwór, a później obecny, był siedzibą rodziny Feill. Parterowy budynek dworu jest częściowo podpiwniczony, posadowiony na kamiennych fundamentach. Ściany zewnętrzne i stropy zbudowano z bali drewnianych w konstrukcji zrębowej. Obiekt posiada dach łamany, pokryty dachówkami. Wejście prowadzi przez ganek po stopniach z piaskowca, a cztery kolumny znajdujące się na froncie budynku nawiązują charakterem do stylu doryckiego. Obecnie w obiekcie znajduje się Muzeum poświęcone historii dworu upamiętniające mieszkańców z rodziny Feill, galeria sztuki Stefanii Feill oraz gościniec muzealny ze stylowo urządzonymi pokojami gościnnymi.

Dwór wzniesiony na początku XX wieku, jest budynkiem murowanym, parterowym, podpiwniczonym, z użytkowym poddaszem. Założony na planie prostokąta, posiada od frontu portyk wejściowy, ujęty czterema kolumnami dźwigającymi balkon na wysokości drugiej kondygnacji. Od tyłu przez całą niemal długość fasady przebiega drewniany krużganek z ozdobną balustradą, przykryty przedłużonym okapem dachu, podtrzymywanym przez dekoracyjnie wyprofilowane drewniane słupy. Dwór znajduje się w rękach prywatnych.

Dwór powstał najprawdopodobniej na przełomie XVIII i XIX wieku i jest budynkiem murowanym, piętrowym, podpiwniczonym. Założony na planie prostokąta, o prostej bryle, nakrytej wysokim czterospadowym dachem. Elementem dekoracyjnym fasady frontowej jest dwukolumnowy portyk podtrzymujący balkon o ozdobnej żeliwnej balustradzie. Założenie dworskie w latach powojennych zostało znacznie przekształcone w związku z budową kompleksu kościelnego oraz przeprowadzeniem przez środek założenia drogi wojewódzkiej, Dwór jest do dziś zamieszkany przez potomków przedwojennych właścicieli Michalików.

dwór pochodzi z ok 1830 r. i został wzniesiony na miejscu znacznie starszego. Jest to budynek drewniany o konstrukcji zrębowej, parterowy oraz częściowo podpiwniczony. Ściany obiektu są tynkowane na glinie i bielone. Posiada dwuspadowy dach, pierwotnie gontowy, obecnie kryty blachodachówką. Symetryczna elewacja frontowa jest szerokofrontowa i siedmioosiowa. W środkowej części umieszczony jest drewniany ganek, wsparty na słupach i zwieńczony trójkątnym przyczółkiem z ażurowym detalem snycerskim.

umieść na stronie pobierz drukuj ulubione moja mapa

Korzystając z okresu niezbyt sprzyjającego dalszym wycieczkom rowerowym oraz z wolnych mocy przerobowych, postanowiłem opublikować kilka wycieczek z okresu kiedy jeszcze nie korzystałem z aplikacji Traseo. Wycieczek tych było bardzo dużo więc siłą rzeczy ograniczyłem się do bardziej ciekawych, przynajmniej z mojego punktu widzenia bądź takich, które z jakiegoś powodu zapisały mi się w pamięci. Jedną z takich wycieczek była ta w dniu 11 września 2019 r. Z oczywistych względów przebieg trasy jest rysowany ręcznie przy pomocy aplikacji, natomiast zdjęcia zostały zrobione podczas wycieczki. Zdjęcia te oraz krótkie opisy pod nimi nie mają zastępować przewodnika, mają tylko uświadomić, że takie miejsca istnieją i może na tyle zaciekawią, że skłonią jeśli nie do powtórzenia całej trasy to do odwiedzenia poszczególnych miejsc. Podczas tej wycieczki poruszałem się głównie po Pogórzu Wiśnickim, jedynie mniej więcej w okolicach Raciechowic wjechałem do Beskidu Wyspowego ale już w okolicy Skrzydlnej powróciłem do Pogórza Wiśnickiego. Wycieczkę zacząłem w Dobczycach od Wzgórza zamkowego, na które musiałem wejść schodami a tym samym byłem zmuszony miejscami do wniesienia roweru. Na Wzgórzu Zamkowym trochę czasu spędziłem i więcej niż na rowerze poruszałem się pieszo z uwagi na nagromadzenie atrakcji na stosunkowo małym terenie. Po zapoznaniu się z atrakcjami Wzgórza Zamkowego ruszyłem w drogę i na dobrą sprawę dopiero wówczas zaczęła się wycieczka rowerowa. Wycieczka nie była szczególnie długa jednakże w porównaniu do innych o podobnej długości trwała wyjątkowo długo. Spowodowane to było nie tyle konfiguracją terenu co ilością obiektów których zobaczenie sobie zaplanowałem. Obiektów tych było 27 a zakładając, że przy każdym zatrzymałem się na 5 minut to już dawało to ponad dwie godziny. A chcąc obejrzeć obiekt z możliwie jak największej ilości stron jak również znaleźć miejsca do jak najlepszych ujęć zdjęć niejednokrotnie spędzałem przy nich więcej czasu. Wśród wytypowanych do obejrzenia obiektów było m.in. 6 kościołów i 12 dworów. Z dostępem do kościołów problemów nie było, był ł natomiast problem w przypadku większości z nich z dobrym ujęciem z powodu blisko rosnących drzew. Gorzej było z dworami. Wszystkie znajdowały się na prywatnych terenach, jedenaście z nich było zamieszkałych a większość z nich znajdowała się na ogrodzonym terenie a dodatkowo widok na nie utrudniały rosnące w pobliżu drzewa i krzewy. Jedynym nie użytkowanym dworem, który w dodatku nie był ogrodzony był dwór w Raciechowicach. Niestety rosnące wokół zielsko skutecznie utrudniało dostęp i miejscami było nawet gorsze od ogrodzenia.

brak wystarczającej ilości ocen