...czyli szuranie z buta po mieście na wodzie. Tak - to jest najlepszy sposób na poznanie tego magicznego miasta. Jednak, jak przystało na prawdziwych odkrywców - pierwsze spojrzenie na miasto odbyło się od strony morza. My do Wenecji nie przyjechaliśmy. Przypłynęliśmy. Promem z Punta Sabbioni. Polecam statki firmy Marco Polo - cena za takie połączenie jest wówczas prawie połowę tańsza od rejsu tramwajem wodnym miejskiego przewoźnika. Cóż tu pisać o Wenecji? Jaka jest, każdy wie. Jeśli nie z osobistych wizyt, to z fotografii, telewizji, literatury czy filmów z Jamesem Bondem. Nie będę szczegółowo opisywać cudów tu zgromadzonych, znajdzie je każdy w przewodnikach - lepszych, gorszych. Bardziej precyzyjnych, mniej, wszystko jedno, gdziekolwiek się tu podrepta, trafi, na cokolwiek zagapi - będzie miło. Byle się nie śpieszyć i nie oczekiwać, w potocznym tego słowa znaczeniu, „atrakcji”. Najlepiej się włóczyć, bez zobowiązań, cienia przymusu, bez planu, od niechcenia… Sami zwiedzaliśmy tu wszystko po raz pierwszy z przewodnikiem w ręce - tyle, że tu za każdym rogiem jest dzieło sztuki, na każdym kroku jest coś wartego uwagi…Właściwie o tym kawałku świata można napisać jedno – jeśli wyciągniesz aparat i skierujesz gdziekolwiek obiektyw – możesz powiedzieć: JEST DOBRZE. Mnogość miejsc, które czarują swym niepowtarzalnym klimatem jest taka, iż wystarczy na lata…Tego bogactwa nie da się doświadczyć, przeżyć, spróbować w czasie jednej wizyty. Tłumy? Są. Jednak im dalej od placu św. Marka, tym lepiej. Oczywiście mniej jest wtedy rozsławionych na cały świat zabytków. Jednak doświadczyć wtedy można codziennej prozy życia miasta - usłyszeć rodzinne rozmowy, dźwięki remontu, zobaczyć dostawę pieczywa do lokalnego sklepiku (a jakże - łodzią!) i przyjrzeć się zwyczajom rdzennych mieszkańców. Wenecja - miejsce magiczne. Jedyne, niepowtarzalne, warte obejrzenia przynajmniej raz w życiu.
