Trasa 12_06_2020 15:49

Parafia Świętej Jadwigi w Mokobodach. Wewnątrz wyróżnia się sposób przykrycia części centralnej dwoma kopułami, wzniesionymi jedna nad drugą; w niższej zastosowano obszerny okulus, poprzez który rozpościera się widok na podniebne kopuły wyższej. Oryginalnie została zaprojektowana również fasada, w której wgłębny portyk akardowy wraz z surowym ryzalitem nadają budowli monumentalny charakter. Zastosowanie przejrzystego planu, oryginalnego zastosowania fasady a nade wszystko wieloczaszowych kopuł, stawia budowlę mokobodzką wśród najlepszych klasycystycznych kościołów centralnych w Polsce

Wśród wyposażenia kościoła znajduje się wiele cennych obiektów, do których zalicza się: obraz Matki Bożej Budzieszyńskiej z XVII w., obraz „Chrystus Nauczający” z końca XVIII wieku, przypisywany Franciszkowi Smuglewiczowi; obraz „Hołd Pasterzy” z XIX wieku, autorstwa Piotra le Bruna; model kościoła mokobodzkiego, wykonany w 1793 roku przez Ja­kuba Kubickiego; rzeźby ewangelistów św. Jana i Łukasza, z XVIII wieku, wykonane przez Macieja Polejowskiego – jednego z najwybitniejszych rzeźbiarzy polskich doby rozwiniętego baroku.

W kościele pw. św. Jadwigi w Mokobodach znajduje się cudowny obraz Matki Bożej Budzieszyńskiej, przeniesiony z Budzieszyna na podstawie dekretu wydanego 24 października 1819 r
.
Budowę obecnego, murowanego, neoklasycystycznego kościoła w Mokobodach rozpoczął ks. Żebrowski w 1792 r. Fundatorem był Jan Onufry Ossoliński. Kościół został wybudowany wg. czterokrotnie pomięszonego projektu Jakuba Kubickiego. Projekt był wyróżniony w konkursie ogłoszonym przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego na świątynię - wotum za uchwalenie Konstytucji 3 maja. Ze względu na śmierc fundatora, budowe dokończono w 1819 r. Kościół został konsekrowany przez Bpa Marcelego Gutkowskiego w 1837 r.

Miejscowa tradycja wiąże początki kultu Matki Boskiej z Budzieszyna z XII-wieczną legendą-historią cudownego obudzenia żołnierzy polskich przez nadzwyczajny blask bijący od wizerunku Madonny z Dzieciątkiem, dzięki któremu polski obóz został uratowany przed podstępnym napadem Jadźwingów. Stąd taż wywodzi swoją etymologię nazwa miejscowości Budzieszyn, która nosiła pierwotnie nazwę „Zbuszisyn” (zbudzić synów), a następnie „Budzisin” I obecnie Budzieszyn.

Jako wyraz wdzięczności okolicznych mieszkańców za ocalenie od zniszczeń faszystowskich, wybudowali oni grote z figurą Matki Bożej Budzieszyńskiej. Pracami kierował ks. Wiktor Sopyła, więzień obozów hitlerowskich. Dał w ten sposób dowód wdzięczności za przeżycie w obozie.
Do Budzieszyna przybywaja rzesze wiernych. Chorzy, szczególnie z problemami z wzrokiem,leczą się wodą z cudownego źródełka. Nieraz dokonuja się cuda uzdrowienia za przyczyną Bożą.
Obok cudownego źródełka, na miejscu ołtarza polowego wojsk polskich z czasów walk z Jaćwingami, ks. Jan Urban wybudowal ołtarz z kamienia. W ołtarzu umiescił kopię Cudownego Obrazu. W dolnej części znajduje się tablica umieszczona przez żołnierzy Armii Krajowej.upamiętniajaca walki partyzanckie w okolicy.
Przy drodze prowadzącej z Źródełka do Kościoła, znajdują siię stacje różańca fatimskiego, wykonane wg. pomysłu ks. Jana Urbana. Stacje rozpoczynają się od pięknej figurki Matki Bożej Fatimskiej.


Do Mokobód, gdzie znajduje się cudowny obraz w ostatnią sobotę miesiąca z siedleckiej katedry przybywają nocne piesze pielgrzymki.

Obok cudownego źródełka, na miejscu ołtarza polowego wojsk polskich z czasów walk z Jaćwingami, ks. Jan Urban wybudowal ołtarz z kamienia. W ołtarzu umiescił kopię Cudownego Obrazu. W dolnej części znajduje się tablica umieszczona przez żołnierzy Armii Krajowej.upamiętniajaca walki partyzanckie w okolicy.
Przy drodze prowadzącej z Źródełka do Kościoła, znajdują siię stacje różańca fatimskiego, wykonane wg. pomysłu ks. Jana Urbana. Stacje rozpoczynają się od pięknej figurki Matki Bożej Fatimskiej.

Najwyższe wzniesienie powiatu siedleckiego-201.8m. npm.