Szlak Orlich Gniazd V dzień

Pierwsze wzmianki o miejscowości datowane są na XIII wiek. W tymże wieku Mirów jako osada obronna został zniszczony przez Tatarów. Miejscowość założona została na prawie polskim. W późniejszym okresie zbudowany został w niej murowany zamek przez Kazimierza Wielkiego[1].

W XIV wieku miejscowość staje się własnością Krystyna z Kozichgłów. W 1424 król polski Władysław Jagiełło na prośby Krystyna przenosi jego wsie leżące w ziemi krakowskiej: Choroń, Oltowiec, Mirów, Kotowice, Postawczowice, Jaworznik, Dupice, Żerkowice, Siamoszyce, Giebołtów, Kowalów i Kowalików z prawa polskiego na prawo średzkie.
Pod koniec XV wieku król polski Kazimierz IV Jagiellończyk podarował ją szlacheckiemu rodowi Myszkowskich, którzy rozbudowali zamek i przyczynili się do rozwoju miejscowośc

Królewski zamek w Bobolicach został zbudowany przez króla Polski Kazimierza Wielkiego najprawdopodobniej ok. 1350–1352 roku. Zamek miał zabezpieczać okoliczne dominium i bronić Małopolski przed najazdami ze strony Śląska, należącego ówcześnie do Korony czeskiej. Zamek zaliczany jest do grupy warowni zwanych Orlimi Gniazdami.

Góra Zborów, przez okolicznych mieszkańców nazwana „piekielną”, jest miejscem pamiętającym heroiczną potyczkę oddziałów partyzanckich BCH pod dowództwem Bolesława Kozłowskiego ps. „Wiara”. W dniu 6 sierpnia 1944 r. u jej stóp oddziały partyzanckie zdziesiątkowały i zmusiły do ucieczki silny oddział hitlerowski. Z tej okazji u wejścia do kompleksu Góra Zborów znajduje się tablica pamiątkowa, którą w 1963 r. umieścili współtowarzysze broni i co roku spotykają się w tym miejscu, aby uroczyście oddać hołd walczącym.