Trasa Szlak dworkowo - szlachecki

Opis
Mapa
Punkty

Kod trasy

351158

Pobierz trasę w aplikacji
Wpisz kod w wyszukiwarce

Informacje

Rodzaj aktywności: Inne
Stopień trudności: Łatwy
Gwiazdki: 2.4
Dystans: 42,0 km
Czas trwania: 2 h 49 min
Średnia prędkość: 14,88 km/h
Przewyższenie: 55,73 m
Suma podejść: 301,78 m
Suma zejść: 334,83 m
Data: 20 maja 2024
Lokalizacja: Polska, mazowieckie

Dwór został wybudowany po połowie XIX wieku najprawdopodobniej na polecenie rodziny Tęczyńskich.Dwór murowany z cegły i otynkowany, posadowiony na planie prostokąta, o regularnej bryle. Parterowy, podpiwniczony, z mieszkalnym z poddaszem.

Dwór wzniesiony około połowy XIX wieku, zapewne dla Ludwika Lemańskiego, bez wyraźnego stylowego charakteru, choć o dość dobrych proporcjach. Piętrowy, nakryty niskim dachem czterospadowym z sionką na osi opiętą półkolumnami i niosącą taras. Z boku niepiękna parterowa przybudówka.

Dwór wzniesiony w 1916 roku przez architekta Zygmunta Solackiego dla Stefana Wodzińskiego. Parterowy, nakryty niskim dachem czterospadowym, z piętrową częścią środkową obustronnie zryzalitowaną i zwieńczoną trójkątnym szczytem dwuspadowego dachu. Te ponadczasowe klasycystyczne formy obecne w architekturze rezydencjonalnej jeszcze w okresie międzywojennym sprawiają, że dwór równie dobrze mógłby powstać z początkiem XIX wieku, w okresie świetności klasycyzmu. Z boku parterowa, nakryta dachem naczółkowym przybudówka. Obiekt przeszedł remont i funkcjonuje w nim hotel wraz z restauracją.

O okazałości istniejącego tu kiedyś założenia pałacowego, powstałego w drugiej tercji XVIII wieku dla Jakuba Floriana Narzymskiego, może świadczyć zachowana do naszych czasów obszerna oficyna. Jest to budowla parterowa, nakryta dachem czterospadowym, z ryzalitem w części środkowej przechodzącym w wystawkę dachową zamkniętą półkolistym szczytem.

Dwór w Szczukach w czasach swojej świetności był murowany, otynkowany i posiadał drewniany ganek. Wybudowany został w 1870 roku. Był to typowy dom dzierżawcy majątku w końcu XIX wieku: z jednej strony mieścił się potężny park, z drugiej budynki gospodarcze. W 1886 roku posadę guwernantki w dworku przyjęła Maria Skłodowska, późniejsza noblistka.
Dworek, który był świadkiem pierwszej miłości Marii Skłodowskiej-Curie można dziś oglądać jedynie z zewnątrz – mimo „remontu” w 2007 roku, który miał zabezpieczyć budynek, zabytek jest w fatalnym stanie.

Nowy, bardzo skromny dom wystawił około 1920 roku nowy właściciel majątku Zygmunt Grodzki. Jest to budynek parterowy, nakryty dwuspadowym dachem, z niesymetrycznie umieszczonym gankiem poprzedzającym wejście, złożonym z czterech smukłych filarków o sfazowanych krawędziach.Stary dwór spalił się w 1916 roku.