Strzeszyn Zagòrzany i Roznowice

Mozliwy start nieco dalej przy budynku OHP Strzeszyn, lepsze miejsce do parkowania.

Mostek i pierwszy podbieg do Kwiatonowic

Znajduje się we wschodniej części miejscowości Zagórzany w powiecie gorlickim, w gminie Gorlice województwa małopolskiego.

Cmentarz zbudowano na wąskim, ze stromymi, kilkunastometrowymi skalnymi zboczami, cyplu wrzynającym się od północy, w dolinę potoku Moszczanka dopływu rzeki Ropy. U podnóża wzniesienia zbudowali austriaccy inżynierowie niewielki mur oporowy chroniący skały przed osunięciem. Na cmentarz prowadzi trawersem, także zbudowana przez nich, umocniona betonowym krawężnikiem ścieżka. Na jej początku zachował się oryginalny słup informujący o cmentarzu. Brama wejściowa to kratownica z metalowych prętów, pomiędzy zbudowanymi z piaskowcowych bloków kolumnami. Znajduje się w dolnej części nekropolii. Cmentarz jest ogrodzony. Pomiędzy słupkami z kamiennych bloczków zamontowano betonowy, ażurowy płot. Na prawo od wejścia wmontowano w ogrodzenie, zbudowaną z betonu i kamienia, ławę.

Nekropolia to długi, wąski w formie prostokąta w dolnej części, a wokół pomnika przechodzący w kształt okręgu, obiekt.

Znajdujący się w górnej części cmentarza pomnik ma formę stojącego na postumencie wysokiego, czterościennego obelisku zbudowanego z bloków kamiennych. Na każdej z jego ścian znajduje się duży betonowy krzyż. Na pomniku brak jakichkolwiek inskrypcji. W ogrodzenie, wokół pomnika, wmontowano trzy kamienne ławy. Tylko na nagrobkach żołnierzy niemieckich zachowały się tabliczki imienne.

Po obydwu stronach, wzdłuż ogrodzenia pochowano 149 żołnierzy rosyjskich, przed pomnikiem 9 żołnierzy austriackich a wokół pomnika 32 żołnierzy niemieckich. Polegli w okresie: koniec 1914 roku do maja 1915, także podczas bitwy pod Gorlicami.

Piramida w Zagórzanach – grobowiec piramidalny o wysokości 10 metrów, z którego wyrasta duży krzyż z ukrzyżowanym Chrystusem. Powstał dla rodziny hrabiów Skrzyńskich, jako pomniejszona kopia znanej egipskiej piramidy Cheopsa w 1931 roku. Projektantem tego mauzoleum był polski architekt i malarz Teodor Marian Talowski. Z nielicznych informacji, które można znaleźć na ten temat, wspomina się, że krzyż ten został dobudowany po II wojnie światowej. Przeczy temu zdjęcie znajdujące się w NAC (tytuł fotografii - Mauzoleum rodziny Skrzyńskich w Zagórzanach) z 1932 roku, przedstawiające ową piramidę już z krzyżem, a wykonane podczas uroczystości przeniesienia zwłok hr Aleksandra Skrzyńskiego z Kobylanki do tutejszego grobowca. Obok znajduje się również nagrobek z dwoma krzyżami, w którym ponoć pochowani są tutaj dawni zaufani pracownicy hrabiego, którzy byli ogrodnikami w pałacowym parku położonym nieopodal.

Punkt dobry do pobrania wody

Pałac w Zagórzanach to obiekt murowany, o trzech kondygnacjach naziemnych, podpiwniczony. Posiada cztery skrzydła. Powierzchnia budynku wynosi około 2 400 m2.
Elementy budowli charakterystyczne dla stylu neogotyckiego uwidaczniają ostre łuki w otworach bram, drzwi i okien oraz niewielkie ozdobne wieżyczki (pinakle), spiczaste hełmy pokrywające kilka baszt oraz budynek wartowni (kordegarda). Pomieszczenia skupione zostały wokół wewnętrznego dziedzińca. Bogata i skomplikowana bryła ożywiona była przede wszystkim wieżami, basztami i attykami w formie krenelaży, a także różnymi kształtami otworów: ostrołukowa brama wjazdowa w fasadzie, rząd portefenetrów wychodzących na taras zamkniętych łukiem półkolistym, okrągłe okienka w fasadzie, ponadto okna prostokątne z charakterystycznymi prostymi nadokiennikami załamanymi ku dołowi.
Mury zostały wykonane z cegły pełnej na zaprawie wapiennej, do wykonania ścian piwnic użyto również kamienia łamanego. Stropy w większości drewniane tak jak schody wewnętrzne. Schody zewnętrzne wykonane z betonu. Dach na większej części był drewniany, gdzieniegdzie kryty blachą ocynkowaną. W środku podłogi były wyłożone klepkami bukowymi i dębowymi. Budynek wyróżniała bogata dekoracja, fryzy, balkony, portale czy obramienia okien. W pałacu był między innymi teatr i orkiestra.
Malownicza architektura ukształtowana przez Franciszka Marię Lanciego została w dużej mierze zatarta przez dwie przebudowy: około roku 1900 wybudowano na miejscu dawnego nowy taras na arkadach wspartych na kolumnach, a w roku 1928 dobudowano do pałacu nowe, niewielkie skrzydło. Wieżę, ujmującą fasadę z lewej strony, zastąpiono nową - niższą i potężniejszą, zniesiono hełm nad wieżą kwadratową, dodano do niej trójboczny ryzalit z ogromnymi oknami, nowe wielkie okna wybito w elewacji nad tarasem. W wyniku tej przebudowy pałac otrzymał piętno późnego gotyku angielskiego, które zachował do dziś. Projektodawcą nowej szaty pałacu zagórzańskiego był znany architekt, Juliusz Nagórski.

Ladny punkt widokowy na pobliska okolice

Wbieg do lasu Wilczak

Raczej nie nadaje sie do picia

Teren troche podmokly z rzeczka ale w tym miejscu jest mala kladka.

w 2019r z okazji 620.rocznicy śmierci oraz 635. rocznicy koronacji Jadwigi na króla Polski powstalo Źródło Św. Jadwigi Królowej. Podania i legendy przekazane przez przodków odnoszą się do spacerów królowej Jadwigi Lasem Grodzkim, czerpania wody przez monarchinię z źródełka w tym lesie. Nazwa Strzeszyn według legendy powstała dzięki królowej.

Cmentarz choleryczny – założony na stoku południowym od centrum miejscowości, w przysiółku Wygon, po pierwszej epidemii cholery zawleczonej najprawdopodobniej przez powstańców powracających z walk Powstania Listopadowego. Cmentarz był użytkowany kilkukrotnie. Obecnie jego miejsce wskazuje drewniany krzyż pośród zadrzewień.

Kościół położony jest w centrum wsi, na wzgórzu. Został zbudowany w latach 1756–1764 na miejscu wcześniejszej świątyni (świadczą o tym odkryte podczas prac remontowych pod koniec XX w. resztki fundamentów), staraniem ówczesnego proboszcza parafii w Rożnowicach, ks. Pawła Gołkowskiego. Konsekrowany został w 1850 roku przez biskupa przemyskiego Franciszka Wierzchleyskiego. Na początku 1992 roku miała miejsce kradzież. Skradziono wówczas z ołtarza MB Częstochowskiej figurki aniołków i krzyż z wizerunkiem Ukrzyżowanego, z zakrystii grupę Ukrzyżowania, natomiast ze skarbca Krzyż. Była to najprawdopodobniej kradzież na zamówienie, a złodzieje natychmiast wywieźli figurki za granicę. Rzeźby nigdy nie zostały odnalezione[2]. 4 sierpnia 1992 roku od pioruna spłonęła wieża – dzwonnica, zabytkowe organy oraz dach kościoła[3][a]. Po pożarze dach tymczasowo pokryto blachą. Charakterystyczna wieża, z szeregiem usytuowanych jeden nad drugim okapników, została odbudowana w latach 2010-2011, a do 2013 r. wykonano nowy dach pokryty gontem oraz sklepienia kolebkowe w nawie głównej i nawach bocznych. W latach 2016–2018 ściany zostały oszalowane nowymi gontami.