Slubice-Helenesee

Na wzgórzach Laudona (nazywanych również wzniesieniami Kleista lub Wzniesieniami Żydowskimi) za stadionem sportowym w Słubicach stała wieża wzniesiona przez stowarzyszenie mieszkańców miasta Frankfurt nad Odrą. Wieżę wzniesiono na znak szacunku i w celu upamiętnienia poety i żołnierza Ewalna Christiana von Kleista, który w bitwie pod Kunowicami w roku 1759 odnósł został poważne rany, na skutek których zmarł.

Pomnik dwusetnej rocznicy kanału w 1869 roku w Groß Lindow

Kanał Friedricha Wilhelma, wcześniej kanał Müllroser, był pierwszym kanałem łączącym Odrę ze Szprewą. Z Brieskowa nad Odrą do Neuhaus an der Spree prowadził kanał, który został ukończony w 1668 roku i miał długość ok. 27 km.

Kanał był najważniejszym łącznikiem między Hamburgiem, Berlinem i Wrocławiem przez ponad 200 lat. Zmniejszenie kosztów transportu związane z żeglugą kanałową miało znaczący wpływ ekonomiczny na wspomniane miasta. Od lat 60. XIX wieku kanał coraz bardziej osiągał swój limit przepustowości, dlatego w 1886 r. Podjęto decyzję o budowie Kanału Odra-Sprewa. Część Kanału Friedricha Wilhelma - 11,3 km od dawnej śluzy krzewiastej (2,5 km na północny wschód od Neuhaus) do Schlaubehammer - została wykorzystana do budowy Kanału Odra-Sprewa. Odcinek od Wergensee do Kanału Odra-Sprewa (Neuhauser Feed Canal) służy do zasilania wierzchołka kanału od 1892 roku.

Helenesee – jezioro na południowym skraju Frankfurtu nad Odrą, w dzielnicy Markendorf. Jedno z miejsc wypoczynku mieszkańców miasta i okolic.

Początek jego budowy zbiegł się w czasie z nadaniem praw miejskich Frankfurtowi nad Odrą w 1253 zaś wzniesienie całej kubatury zajęło około 250 lat.

W 1426 w kościele pojawił się duży dzwon, który dzwonił rzadkim tonem D. Obecnie nie wisi już w kościelnej wieży, tylko leży nieopodal kościelnych murów.

W 1945 niemal kompletnie zniszczony, po wojnie odbudowany. W 2002 Rosjanie oddali zrabowane z kościoła witraże.

Czołg ustawiono tutaj w latach 90.-tych ubiegłego wieku, poprzednio było działo samobieżne. Po obu bokach wieży widać namalowany białą farbą numer taktyczny pojazdu t.j. 487. Tuż przed pancerzem czołowym maszyny znajduje się pamiątkowa tablica z napisami w cyrylicy, o treści podobnej do treści innych tego typu tablic w Polsce („Sława bohaterom...” itp). Poniżej zostały wymienione nazwiska żołnierzy radzieckich poległych w walkach o Kunowice (oryg. „Kuniersdorf”) 3 lutego 1945 r.

W niedzielę 22 sierpnia 1909 r., z okazji 150. rocznicy bitwy pod Kunowicami, na tzw. Krowim Wzgórzu (niem. Mühlenberg) odsłonięto pomnik upamiętniający ocalenie króla Prus Fryderyka Wielkiego podczas wielkiego starcia z 1759 r. Można przypuszczać, że w specjalnej ceremonii wziął udział ówczesny nadburmistrz Frankfurtu nad Odrą W.E. Georg Richter. Charakterystyczna budowla w kształcie piramidy została wzniesiona z polnych kamieni i ogrodzona skromnym płotem. Na jej głównej ścianie znalazła się płaskorzeźba ukazująca jedną z bitewnych scen, zaś pod płaskorzeźbą – tabliczka z prostą, czarną inskrypcją: „Hier weilte/ Friedrich der Grosse/ während der Schlacht/ am 12.8.1759.” (pol. Tutaj przebywał/ Fryderyk Wielki/ podczas bitwy/ dnia 12.8.1759.).

Bitwa pod Kunowicami (niem. Schlacht bei Kunersdorf w obecnym powiecie słubickim (województwo lubuskie)) – starcie zbrojne, które miało miejsce 12 sierpnia 1759 r. podczas wojny siedmioletniej, pomiędzy wojskami króla Prus Fryderyka II (48 000 żołnierzy i ok. 200 dział) a siłami sprzymierzonych wojsk austriacko-rosyjskich (41 000 żołnierzy rosyjskich i 18 500 austriackich oraz 248 dział) pod wodzą feldmarszałka Piotra Sałtykowa.