SANDOMIERZ – "SPACER" AKTYWNY – ODKRYWAJ ROWEREM

Popularnie zwane "Pieprzówkami". To rezerwat geologiczno-przyrodniczy, znajdujący się na wschodnim krańcu Gór Świętokrzyskich, w granicach Sandomierza. To niewielki obszarowo zakątek, jednak bardzo malowniczy, ze wspaniałym widokiem na Wisłę i starówkę Sandomierza. Nazwa gór wzięła się od tamtejszych skał, prastarych, ciemnych jak ziemia, a pękających w tak specyficzny sposób, że przypominają ziarenka pieprzu.

Żelazny most kolejowy na rzece Wiśle łączący miejscowości Zalesie Gorzyckie i Nowy Kamień wybudowany w 1928r. Zastąpił on funkcjonujący prawie 12 lat most drewniany, który w czasie eksploatacji musiał być kilkakrotnie odbudowywany po uszkodzeniach spowodowanych przez powodzie i lody Wisły. Pierwszy drewniany most zbudowały w tym miejscu wojska rosyjskie podczas budowy linii kolejowej Ostrowiec – Nadbrzezie w roku 1915, jednak szybko został on spalony przez wycofującą się armię rosyjską.

Most drogowy, drugi w Sandomierzu biegnący przez Wisłę, wybudowany 10 m obok mostu zamkniętego w 2013r. , a wybudowanego w 1953r.

Dzięki pogłębieniu i oczyszczeniu kanału portowego miejsce to jest doskonałą bazą rekreacyjną, można skorzystać z wielu atrakcji, np. rejs statkiem. Wspaniały widok na Wisłę, most i część miasta.

Rozdziela najstarsze osady Sandomierza, położone na wzgórzach św. Jakuba i św. Pawła. Wąwóz objęty jest ochroną, znajduje się w nim 12 pomników przyrody ożywionej.

Jedno z najpiękniejszych i najbardziej tajemniczych miejsc w Sandomierzu. Pochodzi prawdopodobnie z VII wieku i należy do kurhanów – grobowców dawnych władców. Z powstaniem kurhanu wiąże się barwna legenda o najeździe Tatarów na miasto, których mieszkańcy Sandomierza doznawali często w okresie wczesnego rozwoju tutejszego grodu: Legenda podaje, że w trakcie najazdu Tatarzy wymordowali 49 księży dominikanów, a wierny wół klasztorny postanowił się na nich zemścić za tę zbrodnię. Wyrwał się więc z obory i pognał za najeźdźcami. Nie mógł ich jednak dopędzić, więc zatrzymując się nad Wisłą i grzebiąc we wściekłości nogami w ziemi, wyrył spory pagórek, na którym kopytem wypisał słowa „Salve Regina!” (Witaj, Królowo!) widoczne do dzisiaj na kurhanie.

Mariano to przytulne miejsce spotkań zarówno dla rodzin z dziećmi, jak również dla młodzieży. Nastrojowe, nowoczesne wnętrze cieszy oko i sprawia, że z chęcią spędza się tam czas. Zmęczeni trasą rowerową goście mogą zakosztować pysznej, ręcznie wyrabianej pizzy, domowych dań obiadowych, sałatek i przekąsek.

Kościół ten jest przykładem skromnej parafialnej świątyni gotyckiej z XV wieku, z zachowaną inskrypcją poświadczającą poświęcenie kościoła. Wnętrze jako całość zachowało swoisty, jednolity wyraz przestrzenny. Sztukaterie prezbiterium są najbogatszym przykładem sandomierskiej odmiany dekoracji sklepiennej.

W 1226r. biskup krakowski Iwo Odrowąż postanowił sprowadzić dominikanów do Sandomierza, a w latach 1226-1250 wzniesiono obecny kościół. Założycielem sandomierskiego klasztoru był św. Jacek, pierwszy polski dominikanin.

Zamek Królewski, wzniesiony w XIV w. na miejscu dawnego grodu, później przebudowany. Zamek zbudowano na miejscu pierwotnej warowni istniejącej na wzgórzu co najmniej od X w.

Jeden z najpiękniejszych ratuszy renesansowych w Polsce. Zbudowany w XIV w. pierwotnie w kształcie wieży. Rozbudowany w XV w. uzyskał plan wydłużonego prostokąta, natomiast w XVI w. został zwieńczony attyką. Na początku XVII w. przybudowano od zachodu wieżę.