Opactwo w Staniątkach to ważny zabytek architektury sakralnej i unikalny punkt na mapie polskiego dziedzictwa kulturowego. Założony około 1228 roku klasztor jest najstarszym żeńskim klasztorem benedyktyńskim w Polsce, a przyklasztorny wczesnogotycki kościół to najstarsza świątynia halowa w naszym kraju. Opactwo przetrwało liczne pożary i zniszczenia, a jego obecna barokowa bryła pochodzi z XVII wieku. Wnętrze kościoła zachwyca bogactwem barokowych detali i malowideł. Opactwo jest także celem pielgrzymek, zwłaszcza do cudownego obrazu Matki Bożej Bolesnej.
Rynek to serce Niepołomic – miasta o bogatej historii, którego początki sięgają XIV wieku. Kwadratowy plac otaczają niewielkie zabytkowe kamieniczki. Po przeciwległych stronach wznoszą się okazały neogotycki ratusz i gotycki kościół pw. Dziesięciu Tysięcy Męczenników, przebudowany w stylu barokowym. W rogu placu, otoczony fontanną, stoi pomnik Justynki, córki leśniczego, która zgodnie z legendą uratowała życie króla Stefana Batorego.
Zamek Królewski w Niepołomicach to perła architektury. Ze względu na arkadowy dziedziniec często bywa nazywany „drugim Wawelem”. Zbudowany w XIV wieku z inicjatywy Kazimierza Wielkiego, pierwotnie gotycki, był później rozbudowywany i przebudowywany przez kolejnych władców. W XVI wieku został wzniesiony praktycznie od podstaw w stylu renesansowym. Dziś zamek jest siedzibą Muzeum Niepołomickiego – ekspozycja obejmuje galerie malarstwa i rzeźby oraz trofea myśliwskie. Mieści się tu także hotel z restauracją i zapleczem konferencyjnym. To miejsce licznych wydarzeń kulturalnych i koncertów, stanowiące centrum życia kulturalnego miasta.
Oryginalne ogrody włoskie zostały założone w XVI wieku przy niepołomickim zamku przez małżonkę króla Zygmunta Starego, królową Bonę. Odtworzono je podczas remontu zamku na przełomie XX i XXI wieku. Zaprojektowane przez profesora Janusza Bogdanowskiego, zachowują renesansowy charakter, odzwierciedlając ówczesne trendy europejskiej sztuki ogrodniczej. Przycięte żywopłoty dzielą je na kwatery. W ogrodach można zobaczyć rzeźby Bronisława Chromego oraz pomnik króla Kazimierza Wielkiego.
Wiślana Trasa Rowerowa docelowo ma połączyć Beskidy z Bałtykiem, źródła Wisły z jej ujściem do morza. Małopolski odcinek liczy około 230 km i jest już prawie ukończony. To jedna z głównych tras rowerowych i wizytówka województwa małopolskiego. Znaczna część trasy przebiega wałami wzdłuż rzeki i drogami wyłączonymi z ruchu samochodowego.
Puszcza Niepołomicka to pozostałość dawnej puszczy, która ciągnęła się od okolic Krakowa po zachowaną do czasów współczesnych Puszczę Sandomierską. Dawniej wykorzystywana przez królów polskich jako tereny łowieckie, dziś jest popularnym miejscem wypoczynku i uprawiania turystyki. Przez jej teren prowadzą liczne szlaki piesze i rowerowe. Na terenie puszczy znajduje się kilka rezerwatów, a cały kompleks leśny został objęty ochroną w ramach obszarów Natura 2000. To prawdziwa ostoja przyrody, zachwycająca bogactwem flory i fauny. Jest to także jedno z kilku miejsc w Polsce, gdzie prowadzona jest hodowla żubrów.
Niewysoka wieża, z której widać malowniczą zieloną okolicę. Wokół rozciągają się podmokłe tereny, nad którymi przebiegają drewniane pomosty spacerowe. To miejsce z rozbudowaną infrastrukturą rekreacyjną – można tu skorzystać z siłowni plenerowej i wiaty turystycznej, jest plac zabaw dla dzieci i miejsce na ognisko. Po zmroku teren jest oświetlony.
Jedna z głównych tras prowadzących przez Puszczę Niepołomicką, licząca około 10 km. Biegnie z Ulesia do Mikluszowic.
Główna trasa biegnąca przez Puszczę Niepołomicką. Prowadzi z Zamku Królewskiego w Niepołomicach do osady Poszyna, w której niegdyś stał pałacyk myśliwski, a obecnie znajduje się Ośrodek Hodowli Żubrów.
Kapliczka stojąca obok MOR-u Wola Batorska została poświęcona patronowi myśliwych. Wewnątrz znajduje się płaskorzeźba autorstwa Zbigniewa Szarka, przedstawiająca św. Huberta.
Dąb Augusta II to okazałe pamiątkowe drzewo, które rośnie przy Drodze Królewskiej w Puszczy Niepołomickiej. To w tym miejscu, według podań, odpoczywał król August II Mocny, zmęczony po trudach polowań. Obecny dąb został posadzony w 1875 roku, na miejscu nieistniejącego już drzewa.
Oryginalny, około 600-letni dąb rósł obok cmentarza wojennego w Sitowcu. To w tym miejscu zraniony podczas polowania tur miał zaatakować króla Stefana Batorego. Monarchę uratowała córka leśniczego, która ustrzeliła zwierzę. Niestety drzewo runęło w 2003 roku. W jego miejscu posadzono nowy dąb.
Cmentarz wojenny Szlaku Wschodniego Frontu I Wojny Światowej znajduje się na skraju Puszczy Niepołomickiej, w Sitowcu – przysiółku wsi Wola Batorska. Spoczywają tu zarówno żołnierze austro-węgierscy, jak i rosyjscy, pochowani w mogiłach zbiorowych i pojedynczych. Przeprowadzone w 2016 roku prace rekonstrukcyjne przywróciły nekropolii oryginalny wygląd.
Skomentuj