Perć Borkowskiego

Perć Borkowskiego to żółty szlak turystyczny w Beskidzie Wyspowym, prowadzący z Rabki-Zarytego na szczyt Lubonia Wielkiego. Nazwę szlaku nadano na część Stanisława Dunina-Borkowskiego – budowniczego i wieloletniego gospodarza schroniska PTTK na Luboniu Wielkim i zasłużonego działacza turystycznego. Jest to najciekawszy z kilku szlaków prowadzących na ten szczyt.

Szlak rozpoczyna się przy dawnej stacji PKP w Rabce-Zarytem, przekracza asfaltową drogę z Mszany Dolnej do Rabki-Zdrój, przechodzi pomiędzy domami, a następnie pnie się polną drogą pod las na zboczach Lubonia Wielkiego.

Po wejściu do lasu po ok. 1 godz. stromego podejścia szlak prowadzi przez rezerwat przyrody Luboń Wielki znajdujący się na podszczytowych partiach południowo-wschodnich zboczy (746-1014 m n.p.m.) można zobaczyć niezwykłe dla Beskidów miejsce - gołoborze - największe w Beskidzie Wyspowym. Szlak prowadzi wśród złomowiska luźnych skał i obok pionowego urwiska. W grupie skał zwanych Dziurawymi Turniami doliczono się 13 jaskiń i szczelin skalnych. Najsłynniejsza z nich to Jaskinia w Luboniu Wielkim. W czasie złej pogody szlak może być niebezpieczny (ślisko) i wówczas lepiej nim podchodzić do góry niż schodzić.

Czas przejścia od początku szlaku w Rabce-Zarytem na szczyt Lubonia: 2 godz. (↓ 1.30 godz.), deniwelacja 560 m, odległość 5,1 km. Uwaga: Szlak miejscami wymaga pewnej sprawności fizycznej, nie jest zalecany dla dzieci i osób starszych.