W 1829 r. rząd rosyjski sprzedał Ojców Konstantemu Wolickiemu, który rozebrał zamkowe mury. Pozostawiono jedynie bramę wjazdową, ośmioboczną wieżę i mury obronne. W XIX w. kilkakrotnie podejmowano próby odnowienia lub nawet odbudowy zamku. Z lat 40-tych, kiedy Ojców był własnością Prędowskich, pochodzi niezrealizowany neogotycki projekt odbudowy zamku. Konkretne plany podjął dopiero pod koniec XIX w. Ludwik Krasiński, który zamierzał po odrestaurowaniu zamku urządzić w jego wnętrzach muzeum archeologiczno-przyrodnicze. Zlikwidowano most i zasypano fosę, a ośmioboczną wieżę, ze względu na słabą wytrzymałość jej murów, obniżono o ok. 6 m. Prace restauracyjne ograniczyły się do odnowienia bramy zjazdowej; wykuto w niej dwa dodatkowe okna, przebudowano górną część, urządzając tam pokój mieszkalny i dobudowano do niego schodki zewnętrzne. Nowa właścicielka-Ludwika Czartoryska w 1913 r. przystąpiła do konserwacji ruin i częściowej odnowy baszty. Zbudowano wówczas kominek w wieży i schody w jej dolnej kondygnacji.
Budynek w którym mieści się Muzeum etnograficzne PTTK jest zabytkowym, dziś, drewnianym budynkiem zbudowanym jako pensjonat w końcu XIX w. Obiekt otrzymał nazwę "Bazar Warszawski" i tak nazywa się do dziś. Po pożarze w 1976 roku został odbudowany siłami społecznymi przy dużym udziale PTTK i zagospodarowany w 1988 roku. Przy odbudowie zachowane zostały wszystkie elementy drewnianego budownictwa ojcowskiego w stylu zwanym szwajcarsko-ojcowskim. Dzisiaj prócz muzeum znajduje się tu Biuro Usług Turystycznych "Ojcowianin" ,Restauracja "Piwnica pod Nietoperzem" ,sklep spożywczy oraz lodziarnia.
Staw znajduje się nieopodal wejścia do Doliny Sąspowskiej i tuż pod zboczem skały Jonaszówka. Przy jego brzegu można nabyć słynnego pstrąga Ojcowskiego ze stawów hodowlanych poniżej. Tradycja hodowli pstrągów potokowych w Ojcowie sięga lat 30. ubiegłego wieku. Pstrągarnia powstała w 1935 roku na gruntach księżnej Ludwiki Czartoryskiej i była jedną z pierwszych tego rodzaju w regionie. W 2014 roku nieużywane, przeznaczone do naturalizacji stawy nabyli nowi właściciele.
Okazała brama skalna w Dolinie Sąspowskiej nieopodal wąwozu Jamki.
Informacja o szlakach dotyczących samego Parku Ojcowskiego(czarny,zielony) jak również szlakach dalekobieżnych przebiegających przez Ojców(czerwony,niebieski).
Zbocza Doliny porośnięte są lasem z licznymi skałami wapiennymi zbudowanymi z górnojurajskiego wapienia skalistego.
Dom "pod Łokietkiem" powstał w 1860 roku na terenie dawnego Parku Zdrojowego (dziś Park Zamkowy) w wyniku rozpoczęcia w Ojcowie działalności uzdrowiskowej. W czasie powstania w 1863 roku hotel stał się główną kwaterą oddziału powstańców dowodzonego przez pułkownika Apolinarego Kurowskiego. Znajdowała się w nim kancelaria sztabowa, szpital oraz koszary. Od 1972 roku w Hotelu pod Łokietkiem swoją siedzibę ma Muzeum Ojcowskiego Parku Narodowego im. prof. W. Szafera.
Dnem Doliny Sąspowskiej płynie potok Sąspówka. Jest prawym dopływem Prądnika i ma około 4,5 km długości. Swój początek potok bierze we wsi Sąspów. Kolejne źródła zasilające potok znajdują się już w samej dolinie. Tymi źródłami są m.in.: źr. Harcerza, Spod Graba, Ruskie, Filipowskiego. Sąspówka charakteryzuje się wyjątkowo czystą wodą (I klasa czystości).
Po drodze po prawej napotykamy wspomnienie z II Wojny Światowej , grób Nieznanego Żołnierza.
Jedno ze źródeł które zasila potok Sąspówka a wypływa z podnóża stoku Złotej Góry. Swoją nazwę zawdzięcza od nazwiska zasłużonego pracownika Ojcowskiego Parku Narodowego oraz przewodnika Parku Władysława Filipowskiego.
W tej części Doliny Sąspowskiej widać dokładnie działalność i istnienie bobrów spiętrzających potok Sąspówka i skutecznie zalewając tym działaniem ścieżkę szlaku.
„Hotel Pod Kazimierzem”, stojący w centrum Parku Zamkowego, naprzeciw domu „Pod Łokietkiem”, został zbudowany około 1885 r. jako hotel uzdrowiskowy. Swoją funkcję pełnił do II wojny światowej. Po II wojnie światowej mieściły się w nim m.in. sklep, poczta, posterunek MO, internat Technikum Leśnego, mieszkania. W latach 1994–1996 budynek został gruntownie wyremontowany i przeznaczony na Ośrodek Edukacyjno-Dydaktyczny Ojcowskiego Parku Narodowego, który powstał w grudniu 1991 r. Był on pierwszą tego typu placówką w polskich parkach narodowych.
W tym miejscu widać dokładnie jak bobry wznoszą swoje budowle a człowiek grzecznie je omija.
Część doliny zalana przez wodę potoku Sąspówka, spiętrzoną tamą wybudowaną przez bobry.
Wchodząc na szczyt Złotej Góry mijamy takie właśnie skałki. Zbudowane z górnojurajskich wapieni przykrytych w niektórych miejscach lessem, całkowicie zalesione mieszanymi lasami z sosną i jodłą. Od czasu objęcia tego terenu ochroną następuje samoistna przebudowa drzewostanu, zwiększa się udział buka. Sama Złota Góra to wzniesienie o wysokości 458 m n.p.m. Jest to drugie co do wysokości wzniesienie Ojcowskiego Parku Narodowego.
Do tego miejsca dotarłem żółtym szlakiem z Ojcowa. Jednak szlak ten w całości bierze swój początek w Chrzanowie przy PKP i wiedzie przez ziemię Chrzanowską i Dolinki Krakowskie aż do Pieskowej Skały. Nazwany Szlakiem Dolinek Jurajskich im.Jana Pawła II mierzy 85,3 km.
Ja jednak odbijam w prawo szlakiem zielonym wspinając się na Złotą Górę. Szlak ten rozpoczyna się w tym miejscu. Jego trasa to: Złota Góra - Park Zamkowy - willa "Pod Koroną" - Jaskinia Ciemna - Góra Okopy - Dolina Prądnika - Brama Krakowska - Park Zamkowy, mierzy 5,3 km i jest w całości jednym z najbardziej widokowych szlaków Ojcowa choć ja w tej wycieczce przejdę jego mniejszą część, tę mniej atrakcyjną.
Parking znajduje się przy drodze głównej Sąspów-Ojców. Szlak zielony przebiega obok tego parkingu skręcając w prawo równolegle do głównej drogi w kierunku Ojcowa.
Widok na Ojców z dziedzińca Zamku w Ojcowie.
Zamek pod opieką Ojcowskiego Parku Narodowego został poddany szeregiem prac konserwatorskich. Obejmowały one rekonstrukcję gontowych dachów bramy wjazdowej i wieży, prace zabezpieczające przy budynku bramnym oraz tynkowanie wnętrza bramy i częściowe zabezpieczenie dolnych partii murów. Prace konserwatorskie i badawcze na szerszą skalę prowadzono w 1991 r. Objęły one dziedziniec zamku oraz wschodni fragment części mieszkalnej zamku.
Kaplica św. Józefa Rzemieślnika (Robotnika), zwana też Kaplicą Na Wodzie, przebudowana została na obiekt sakralny w 1901 r. z dawnych łazienek zdrojowych. Powstanie kaplicy nad wodą wg tradycji związane jest z zarządzeniem cara Mikołaja II, który zakazał budowania obiektów sakralnych na ziemi ojcowskiej – stąd sprytny wybieg mieszkańców umiejscowienia jej „na wodzie”. Drewniana kaplica o cechach tzw. stylu szwajcarsko-ojcowskiego oraz stylu zakopiańskiego, na planie krzyża, wsparta jest na filarach osadzonych w dnie Prądnika. Wewnątrz znajdują się trzy ołtarze w kształcie szczytów chat chłopskich.
PARKING W OJCOWIE POD RUINAMI ZAMKU.
Otwarty przez cały rok, nie strzeżony, płatny.
Cennik:
Opłata jednorazowa.
» samochód osobowy, motocykl - 10,00 zł
» mikrobus - 15,00 zł
» autobus - 30,00 zł
To najbliższy parking centrum Ojcowa skąd najwygodniej dojść do głównych atrakcji Ojcowa jak również szlaków. W słoneczne weekendy oraz w sezonie letnim bywa często oblegany przez zwiedzających.
Powstanie zamku jest związane z działalnością fortyfikacyjną króla Kazimierza Wielkiego w 2 poł. XIV wieku, choć prawdopodobnie już wcześniej istniał tu gród - być może o charakterze konstrukcji drewniano-ziemnej. Król Kazimierz Wielki przypuszczalnie dokonał gruntownej przebudowy istniejącego tu już wcześniej obiektu. Będąc jednym z ważnych ogniw w łańcuchu obronnym, zamek zabezpieczał Kraków przed Luksemburczykami, posiadał załogę złożoną ze stu ludzi, którą dowodził starosta. Król nazwał zamek Ociec u Skały, upamiętniając w ten sposób tułaczkę swego ojca, Władysława Łokietka. Nazwa ta podawana przez kroniki w różnej formie (Oczecz, Ocziec, Oszyec) przetrwała do dziś jako Ojców.
U wylotu wąwozu Jamki wypływa źródło Harcerza zasilające potok Sąspówka. Dzięki bardzo czystej i zimnej wodzie żyje w nim relikt epoki lodowcowej,niewielki zimnolubny płaziniec zwany wypławkiem alpejskim przypominający wyglądem pijawkę. Występuje tylko w trzech miejscach w Europie.Mierzy do 18mm długości. Nazwa źródła wiąże się z obozami harcerskimi organizowanymi w tym miejscu zaraz po zakończeniu II wojny światowej.
Skomentuj