objazdówka część II

Zespół pałacowo – parkowy w Jedlince – Pierwsze wzmianki o zamku w jedlince pojawiły się w XIII w Przez 300 lat te tereny wchodziły w skład majątku Grodno. Ok. 1605 wmiejscu istniejącego zamku zbudowano pałac.
Od 1721 panem na Jedlince był feldmarszałek Soherr- Hoss, po jego śmierci majątkiem zarządzała jego żona Charlotte z Pucklerów. Wtedy powstało uzdrowisko Scharlottenbrunn (obecnie Jedlina Zdrój). W 1791 hrabia von Puckler rozbudował rezydencję.
Obecny pałac Jedlince powstał z inicjatywy Carla Klistera (w 1861r.), znanego przemysłowca z Wałbrzycha. Powstał klasycystyczny pałac, oficyny mieszkalne i powozownia. W1889r. kolejny właściciel Gustaw Bohm dokonał przebudowy pałacu, powstała też fontanna w kształcie trefla, a na pocz. XX w. dobudowano stajnie i stodołę.
W czasie II wojny światowej w związku z rozbudową programu Kriese Stacjonowała tu niemiecka organizacja TODT.
Obecnie prywatny właściciel.
Klasycystyczny pałac jest trzykondygnacyjną budowlą, murowaną, otynkowaną, wzniesioną na planie prostokąta. Od strony frontowej zwraca uwagę portyk kolumnowy, przy którym ustawiono interesujące posągi lwów.

kościół p.w. Świętej Trójcy w Jedlinie Zdroju jest kościołem poewangelickim. Został on zbudowany w stylu neoromańskim przez braci Silber i cieślę Mayera z Wałbrzycha budowa została ukończona w 1863r.

Kamienica „Pod Kotwicą” – Wybudowana została w stylu klasycystycznym w 1799r. Jest to budynek narożny, trzykondygnacyjny, murowany z kamienia i cegły, tynkowany kryty dachem dwuspadowym. W parterze (elewacji frontowej) uwagę zwracają trzyv podcienia o boniowanych filarach. Wyżej elewacja podzielona jest kanelowanymi pilastrami o głowicach jońskich i ozdobiona gzymsami oraz obramieniami okien (niektóre wzbogacone naczółkami nadokiennymi). Na postym szczycie (zwieńczonym metalową kotwicą, będącą świadectwem zawodu właściciela – eksportera tekstylnego) – widoczna jest data MDCCXCIX (1799)
Kamienica Pod Trzema Różami” – Wzniesiono ją w stylu barokowym w 1777roku. Jest jednym z najstarszych zachowanym w mieście barokowych budynków mieszkalnych. Jest to budowla trzykondygnacyjna w zabudowie zwartej , murowana z kamienia i cegły, tynkowana. W parterze elewacji frontowej (z dekoracją stiukową) uwagę zwracają trzy podcienia o boniowanych filarach. Wyżej elewacja rozdzielona jest pilastrami o głowicach korynckich i ozdobiona gzymsami oraz obramieniami okien. Na pierwszym pietrze b- nad środkowym oknem , widoczne są trzy stiukowe róże . Uwagę zwraca ozdobny jednookienny szczyt , zwieńczony obeliskami i wazonami. Nad oknem – w szczycie umieszczona jest data 1777.