Główna stacja kolejowa w Głogowie, jedna z ważniejszych w Legnicko-Głogowskim Okręgu Miedziowym oraz w województwie dolnośląskim. Położona w centrum przy placu Tysiąclecia.
Intertrans PKS S.A. wywodzi się z państwowego przedsiębiorstwa PKS w Głogowie. W 1999 roku firma została sprywatyzowana. Jest jednym z największych przewoźników w regionie, rocznie ok 3,5 mln osób korzysta z ich usług.
Ławeczka Jana z Głogowa w Głogowie to skromny monument poświęcony średniowiecznemu uczonemu, nauczycielowi Mikołaja Kopernika. Ma formę modnej w ostatnich dekadach ławeczki pomnikowej.
Postać Jana siedzi na lewym końcu ławki. Na prawym udzie uczonego leży karta z napisem: W 500 ROCZNICĘ ŚMIERCI / JANA Z GŁOGOWA / ASTRONOMA / MATEMATYKA / FILOZOFA / NAUCZYCIELA / MIKOŁAJA KOPERNIKA / MIESZKAŃCY / GŁOGOWA / A.D. 2007.
Przy Placu Jana z Głogowa znajduje się pomnik upamiętniający bohaterską obronę miasta w 1109 roku. Ufundowany został przez społeczeństwo w 850-rocznicę bitwy pod Głogowem. Jest to granitowy głaz z czarną tablicą pamiątkową. Na tablicy znajduje się napis następującej treści: „W Upamiętnieniu Bohaterskiej Obrony Głogowa 1109 r. i walk wyzwoleńczych, które doprowadziły do powrotu naszego miasta do Macierzy. Społeczeństwo miasta w sierpniu 1959”.
Pomnik poświęcony pamięci wszystkich żołnierzy jednostek inżynieryjnych, służących w Głogowie po II Wojnie Światowej.
Ceglane mury miejskie w Głogowie powstały najpóźniej w ostatniej ćwierci XIII wieku. Pierwsze pewne wzmianki o budowie murów datuje się na 1323 rok, (początkowo miasto otoczone było palisadą i fosą). Budowa murów trwała długo - przypuszczalnie kilkanaście, bądź nawet kilkadziesiąt lat. Objęły one obszar zbliżony do kwadratu o łącznej powierzchni jednego łanu (około 20 hektarów). Zwieńczone były one blankami o wysokości 1,2 m, a ich grubość wynosiła około 1 m. Na zachowanych do dzisiaj fragmentach murów widać ślady po hurdycjach - drewnianych konstrukcjach umieszczanych na ich szczycie.
Jest to pozostałość dawnego kościoła romańskiego zbudowanego w XII w., który początkowo pełnił funkcję kościoła parafialnego, następnie po wybudowaniu kościoła św. Mikołaja parafię przeniesiono, a do kościoła św. Piotra wprowadzili się dominikanie. Na pocz. XIX w. zakon dominikanów wraz z kościołem sekularyzowano. Służył on od tej pory jako zbrojownia. Pod koniec XIX w. został rozebrany. w Latach 60-tych XX w. odkryto na nowo pozostałości kościoła. W 2006 roku zbudowano tutaj lapidarium, które jest równocześnie pomnikiem Jana Pawła II noszącym nazwę "Biblioteki Świętego Pielgrzyma".
Pomnik Dzieci Głogowskich – pomnik znajdujący się na pl. Jana Pawła II, w pobliżu Zamku Książąt Głogowskich, frontem do ul. Brama Brzostowska. To największy i najbardziej znany z głogowskich pomników. Pomysł ustawienia pomnika powstał z inicjatywy Głogowskiego Towarzystw Kultury w 1966 roku z okazji obchodów tysiąclecia istnienia państwa polskiego. Utworzono go ze składek społecznych.
Pomnik ten nawiązuje do Obrony Głogowa w 1109, podczas której cesarz Henryk V Salicki w celu zdobycia grodu rozkazał przywiązać zakładników, m.in. dzieci grodzian, do machin oblężniczych. Mimo tego obrońcy Głogowa nie poddali grodu poświęcając życie swych bliskich.
Jedną z największych atrakcji Głogowa jest bez wątpienia Zamek Książąt Głogowskich, w którym mieści się Muzeum Archeologiczno-Historyczne.
Zamek sam w sobie jest eksponatem Muzeum. Powstały w XIII wieku był siedzibą książąt głogowskich. Rezydowali tu książę Konrad I, Henryk III, królewicz Zygmunt Jagiellończyk. W zamku dwa razy przebywał też sam Napoleon. Od 1742 roku natomiast mieszkali w nim zarządcy pruscy
Most Tolerancji – most na Odrze w Głogowie łączący ulicę Brama Brzostowska przebiegającą między Starym Miastem a Zamkiem Książąt Głogowskich z ulicą Kamienna Droga na Ostrowie Tumskim. W roku 2005 otrzymał obecną nazwę. Wcześniej nieoficjalnie nazywano go Różowym Mostem.
Głogowska kolegiata – kościół położony na terenie parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Wznosi się nad najstarszą dzielnicą Głogowa – Ostrowem Tumskim. Jest jedną z najstarszych świątyń Śląska. Jej początki sięgają pierwszych Piastów. Dużą atrakcją turystyczną jest możliwość wejścia na Wieżę Kolegiacką i podziwianie roztaczające się z jej tarasu widoki na Głogów i okolicę.
Jest to miejsce, które w niedalekiej przyszłości ma być kompleksowo zagospodarowane częścią rekreacyjno-wypoczynkową, z chodnikami, parkingami, zapleczem sanitarnym, miejscem zabaw dla dzieci. Wyeksponowane zostaną tu również dwa relikty kościołów, które kiedyś tu stały, a także mury przy zejściu do Zatoki Neptuna.
Wieża ratuszowa ma ponad 80 metrów i jest najwyższą wieżą ratuszową na Śląsku a drugą (po wieży w Gdańsku) pod względem wysokości w Polsce. Na wieży ratuszowej znajdują się cztery tarcze zegara zrekonstruowane na wzór przedwojennych. – Ciekawostką jest fakt, iż w XIX wieku wskazówki zegara na wieży ratuszowej miały ustawione odwrotnie – to jest duża pokazywała godziny, a mała minuty. Sprawiało to sporo nieporozumień między przyjezdnymi a mieszkańcami miasta, którzy co ciekawe, byli z tego faktu dumni i traktowali takie rozwiązanie za znak wyróżniający miasto spośród innych. Po za widokiem naszego miasta na wieży można także zobaczyć wystawę „Schody do historii” przedstawiającą dzieje Głogowa od czasów grodowych po lata powojenne oraz wystawę fotografii Głogowa z 1912 roku. Zdjęcia prezentowane są na wielkoformatowych wydrukach i przedstawiają widok naszego miasta na wszystkie strony świata fotografowany właśnie z wieży. Punkt widokowy znajduje się na 47 metrze, a pierwszy taras widokowy został otwarty dla zwiedzających w 1735 roku.
Odsłonięte przez głogowskich archeologów fragmenty średniowiecznego centrum miasta, były miejscem, z którego zaczynała się jego rozbudowa. W XIII wieku znajdowały się tam sukiennice. Tam kupcy handlowali suknem i innymi towarami. Z tego miejsca ulicą Sukiennice można było przejść w kierunku pobliskiego kościoła św. Mikołaja (obecnie w ruinie), gdzie z kolei stały bogate kramy m.in. ze złotą biżuterią i przyprawami.
Budynek Teatru Miejskiego zaczęto wznosić w 1799 r., a zadanie to powierzono architektowi Krzysztofowi Walentynowi Schultzemu. Projektant nadał obiektowi wczesnoklasycystyczną formę. W elewacjach budynku wyróżniał się bogato zdobiony ryzalit z wejściami. Wieńczyła go nisza wsparta na dwóch kolumnach doryckich. W niszy tej umieszczono popiersie patrona teatru Andreasa Gryphiusa.
Głogowski teatr przechodził przebudowy w XIX i w latach 20. XX w., ale dotyczyły one głównie wnętrz. Zniszczony w 1945 r. budynek teatru nie został odbudowany. Po ponad 50 latach powstała Fundacja Odbudowy Teatru im. Andreasa Gryphiusa. Do dziś zabezpieczono ruiny przed ich dalszą degradacją i uprzątnięto teren. Ustawiono obok przeszkloną gablotę z miniaturą teatru z czasów jego świetności wraz z opisem. Obecnie jest już decyzja o odbudowie Teatru.
Na placu ks. Kutzana w Głogowie znajduje się pomnik ofiar zbrodni katyńskiej i katastrofy smoleńskiej. Pierwotnie miał to być pomnik poświęcony tylko ofiarom zbrodni katyńskiej, gdyż idea jego postawienia miała miejsce przed katastrofą smoleńską. Pomnik zaprojektował głogowski architekt Dariusz Wójtowicz. Niestety historia zmieniła bieg i w krótkim czasie zmieniono jego projekt.
Jest to monument w formie nagrobka. Na tablicy pionowej znajduje się czarny krzyż oraz data 1940. Dolna tablica zawiera nazwiska ofiar rodzin głogowskich, którzy zostali zamordowani w lasach katyńskich oraz nazwiska wszystkich ofiar katastrofy smoleńskiej. Płytę dzieli pęknięcie, które oddziela tragiczne dla historii Polski wydarzenia. Na płycie dostrzegamy napis: „Katyń 1940” oraz „Smoleńsk 2010”. Wymowna jest również sentencja następującej treści: „Jeśli miałbym zapomnieć o nich, Ty Boże na niebie zapomnij o mnie”.
W 55. rocznicę spalenia synagogi odsłonięto w Głogowie pomnik poświęcony pamięci społeczności żydowskiej tego miasta. Monument - miejsce pamięci (proj. inż. arch. Dariusza Wojtowicza) tworzą: zrekonstruowany na oryginalnych fundamentach synagogi obrys jej murów oraz niewielki obelisk z inskrypcjami w językach polskim i hebrajskim.
Wojna trzydziestoletnia, toczona między protestantami i katolikami w latach 1618-1648 stała się początkiem przekształcania Głogowa w twierdzę. Na powstałe wówczas foryfikacje złożyły się sucha fosa i obwałowania ziemne uzupełnione 11 bastionami. W następnych wiekach system obronny twierdzy poddawany był rozbudowie.
Stara twierdza Glogau przestała istnieć na początku XX wieku. Większość dawnych umocnień rozebrano, a na terenie m.in. fosy urządzono park z rosarium.
Dziś możemy podziwiać odcinek suchej fosy między ulicami Szkolną i Rzeźniczą, który jest ciekawym ciągiem spacerowym. Zobaczymy tutaj fragment koszar oraz dwa bastiony noszące nazwy "Leopold" i "Sebastian".
Centrum Informacji Turystycznej mieści się na Starówce w budynku Bloku Koszarowego przy ulicy Koszarowej 1 (dawna ulica Szkolna).
Centrum obsługuje turystów zarówno polskich jak i zagranicznych.
Do połowy XVIII w. pod Głogowem protestanci mieli swój Kościół Pokoju, który spłonął w 1758 r. Przez lata wierni spotykali się w różnych miejscach, ale w 1764 r. rozpoczęli budowę nowego zboru na Starym Mieście pomiędzy dzisiejszymi ulicami Starowałową i Balwierską. Przy jego budowie korzystali ze wsparcia pruskiego króla Fryderyka II. Projekt nowej ewangelickiej świątyni opracował znany wówczas architekt Carl Gotthard Langhans, twórca słynnej Bramy Brandenburskiej w Berlinie.
Pierwotnie kościół posiadał 25 metrów szerokości i 50 metrów długości. Oddano go do użytku w 1773 r. i nazwano "Łodzią Chrystusową". Po jakimś czasie dobudowano dwie bliźniacze wieże flankujące fasadę frontową.
W czasie walk o miasto w 1945 r. świątynia została znacznie uszkodzona. Jej ruiny wysadzono i rozebrano w latach 60. XX w. Podczas odbudowy głogowskiej Starówki w miejscu, gdzie stał zbór, utworzono lapidarium upamiętniające jego istnienie. Obok zarysów murów ustawiono przeszkloną gablotę z makietą świątyni oraz jej opisem.
Pierwotny kościół św. Mikołaja w Głogowie powstał w połowie XIII stulecia. Kolejna budowla wzniesiona została już w wieku XIV.
Pierwszy kościół miał charakter romański, kolejny – gotycki. Była to budowla bazylikowa, w XV w. przebudowana na trójnawową, orientowaną, halową.
Po pożarze z połowy XVIII w. został odbudowany. Jednak po zniszczeniach z roku 1945 zachowały się tylko mury z drobnymi fragmentami sklepień.
Początki głogowskiego ratusza sięgają końca XIII wieku, czyli czasów lokacji miasta przez Konrada I głogowskiego, kiedy wybudowano wieżę-strażnicę. Z czasem obiekt rozbudowano i w 1349 w Głogowie powstał dwuskrzydłowy, murowany ratusz. Budynek zniszczyły jednak pożary w latach 1420 i 1433. Największy pożar miał miejsce w roku 1574, po którym ratusz odbudowany został w stylu renesansowym, a wieżę zwieńczono hełmem.
Ratusz utracił swoją formę renesansową podczas gruntownej przebudowy w latach 1823–1835 według projektu architekta A. Sollera. Powstały wtedy dwa kontrastujące ze sobą skrzydła: zachodnie o cechach klasycyzmu pruskiego i wschodnie, zbudowane w modnym wówczas stylu florenckim.
Jest to najstarszy powojenny pomnik w Głogowie. Znajduje się w centrum miasta, w Parku Słowiańskim na głównym placu. Pomnik ma powierzchnię 1384 m² i 12 m wysokości. Pomnik powstał w 1948 roku na cześć poległych żołnierzy Radzieckiej 3 Armii Gwardyjskiej dowodzonej przez generała pułkownika Wasilija Nikołajewicza Gordowaktórzy. W lutym oraz w marcu w 1945 roku polegli oni podczas zdobywania twierdzy głogowskiej. Zostali oni pochowani w zbiorowych mogiłach na terenie dzisiejszego parku. W latach 50-tych zwłoki ekshumowano i przewieziono na centralny cmentarz wojskowy w Gorzowie Wielkopolskim. W tych latach Głogów należał do województwa zielonogórskiego, stąd Gorzów Wielkopolski. W kwietniu 1995 roku odbyła się restauracja pomnika. Z odrestaurowaniem zmieniła się również jego nazwa z „Pomnika Zwycięstwa” na „Pomnik Koalicji Antyhitlerowskiej”. Usunięto także postacie żołnierzy i działa oraz zmieniono napis na tablicy pamiątkowej: „ŻOŁNIERZOM KOALICJI ANTYHITLEROWSKIEJ POLEGŁYM NA FRONTACH II WOJNY ŚWIATOWEJ.MIESZKAŃCY GŁOGOWA”
Główna poczta znajdująca się w Głogowie
"Cukiernia S.C. B J Pawełkiewicz" to firma trudniąca się piekarnictwem i oferuje bardzo obszerny zakres smacznych wypieków najwyższej klasy.
Galeria Dworcowa - kompleks handlowo-usługowy, zlokalizowany w centrum Głogowa. Całkowity koszt inwestycji szacowany jest na ok. 10 mln PLN. Powierzchnia Galerii wynosi ponad 2 tys. m². Składa się na nią część handlowa na której zlokalizowane zostało ok. 10 butików, supermarket Piotr i Paweł,Oddział BS Przemków, apteka dr Max, dworzec autobusowy. Posiada odkryty parking.
Mr lodzik - lody amerykańskie
Najciekawsze
Najnowsze
W pobliżu
Rower 
Rower górski 
Rower szosowy 
Rower turystyczny 
Pieszo 
Bieganie 
Turystyka górska 
Piesza wycieczka 
Nordic Walking 
Moto 
Samochód 
Motocykl 
4x4 
Woda 
Kajak 
Żeglarstwo 
Inne jednostki pływające 
Zima 
Narty biegowe i śladowe 
Ski Tour 
Narty zjazdowe i snowboard 
Łyżwy 
Pozostałe 
Paralotnia 
Konno 
Samolot 
Rolki 
Hulajnoga 
Inne 
PRO
6.0
Skomentuj