Budynek dworu w Kalinie Wielkiej powstał na w latach 30-tych XX wieku. Jest to budowla parterowa z użytkowym poddaszem, podpiwniczona, posadowiona na wysokim, wyodrębnionym cokole, w którym umieszczono okna piwnic. Po II wojnie majątek w Kalinie Wielkiej został rozparcelowany a w dworze mieściła się szkoła podstawowa, a w ostatnim okresie znajduje się w nim biblioteka gminna.
Wybudowany w 1917 r dwór w Święcicach jest budynkiem parterowym, murowanym z cegły, podpiwniczonym. Od frontu posiada płytki ryzalit kryjący wejście, poprzedzony portykiem wspartym na czterech kolumnach. Od strony ogrodu ryzalit w formie połowy sześcioboku nad nim taras z zadaszeniem W przejętym po wojnie przez Skarb Państwa dworze przez szereg lat mieściła się szkoła podstawowa, zlikwidowana w 1978 roku. W okresie późniejszym kilkakrotnie zmieniali się właściciele, jednak że żaden z nich nie użytkował dworu i popada on w coraz większą ruinę.
Kościół murowany, orientowany, wybudowany w pierwotnej formie w stylu gotyckim na niewielkim wzgórzu na przełomie XIV i XV wieku, odrestaurowany w 1710 roku. W 1870 roku dobudowano kaplicę Serca Jezusowego oraz przedłużono korpus. W 1886 roku nadano nowy kształt elewacji. W latach 1565–1583 kościół zamieniony był na zbór kalwiński.
Monumentalna rezydencja renesansowa zwana pałacem lub zamkiem na Mirowie, wzniesiona została w latach 1585-99 przez słynnego włoskiego architekta Santi Gucciego jako rezydencja Piotra Myszkowskiego. W pierwszej połowie XVIII stulecia majątek przeszedł na własność Wielopolskich, którzy w związku ze zniszczeniami podczas Powstania Kościuszkowskiego, na przełomie XVIII i XIX wieku przebudowali zamek nadając mu cechy neogotyckie. Książ był zamieszkany do 1945 roku. Po zniszczeniach z okresu drugiej wojny światowej wyremontowano go, a w roku 1949 w zabytkowej budowli umieszczono szkołę.
dawna biblioteka - zdecydowanie gorszy stan budynku biblioteki niż kaplicy nasuwa wniosek, że oświata jest zdecydowanie gorzej traktowana niż religia
kaplica pałacowa pw. św. Zofii i św. Piotra Apostoła
Obecny gotycki kościół parafialny pw. św. Wojciecha wzmiankowany jest w źródłach już w 1326 r. Według Jana Długosza murowany kościół był tutaj w II poł. XV w. To świątynia murowana, z prezbiterium dwuprzęsłowym zamkniętym wielobocznie, z gotyckimi gzymsami. Świątynię rozbudowywano w XVII w. i na początku XX w. W otoczeniu kościoła znajduje się drewniana dzwonnica z 1735,r., cmentarz przykościelny z kapliczką z całość jest otoczona zabytkowym ogrodzeniem z bramką.
Świątynia została ufundowana wraz z lokacją miasta i była budowana w latach 1372–1381. Do sprawowania nad nim pieczy sprowadzono Augustianów, który mieszkali w klasztorze obok kościoła. Na przestrzeni stuleci kościół ulegał przeobrażeniom i z pierwotnego gotyckiego kościoła zachowała się jedynie cześć prezbiterium i zbudowana na przełomie XV i XVI wieku stara zakrystia po północnej stronie. Obecny korpus zbudowano po pożarze z 1741 roku. Fasada w stylu klasycystycznym została zbudowana około 1840 roku. W 1864, po powstaniu styczniowym, zakonnicy musieli opuścić klasztor, który zamieniono na przytułek dla ubogich. W stojącym do dzisiaj kościele odbywa się ponoć 5 mszy w roku. Ponoć bo jego wygląd na to nie wskazuje.
Dwór w Mianocicach został wzniesiony w drugiej połowie XVIII wieku, zapewne na miejscu starszego. Po przebudowie w 1832 roku uzyskał charakter późnoklasycystycznego pałacu. Zniszczony przez pożar w 1881 roku, został szybko odbudowany. Po wojnie majątek został rozparcelowany, część przekazano dla nowo utworzonego PGR a w budynku dworskim na początku lat 50. utworzono Państwowy Dom Pomocy Społecznej.
Murowany z kamienia i cegły, dwukondygnacyjny dwór powstał na przełomie XIX i XX wieku. Obiekt murowany z kamienia i cegły, dwukondygnacjowy. Założony na planie prostokąta, z płytkim, szerokim ryzalitem od strony fasady frontowej, mieszczącym wejście główne. Od strony ogrodu wejście prowadzi przez poprzedzony tarasem, okazały portyk wsparty na czterech filarach arkadowych, nad którym umieszczono otwarty balkon. W budynku dworskim w 2018 r. prowadzone były warsztaty terapii zajęciowej DPS w Mianocicach. Obiekt był zgłoszony do sprzedaży a od 2008 roku o zwrot majątku upominali się spadkobiercy dawnych właścicieli.
Wybudowany w 1880 r. dwór w Pogwizdowie założony został na planie prostokąta, z dwoma ryzalitami występującymi przed lico ściany od strony ogrodu i tworzącymi jakby niewielkie skrzydła boczne. Jest budynkiem murowanym, parterowym, z piętrowym ryzalitem wschodnim i użytkowym poddaszem. Fasada frontowa, zwrócona w kierunku północnym, posiada w części międzyryzalitowej portyk wgłębny, biegnący przez całą długość korpusu głównego. W budynku dworskim w Pogwizdowie mieści się szkoła podstawowa.
Kościół murowany, wybudowany przez bożogrobców przed 1470 rokiem. Obiekt wybudowany w stylu gotyckim, orientowany. Prezbiterium prostokątne, nakryte sklepieniem krzyżowo-żebrowym. Nawa przykryta stropem. Odbudowywany po potopie szwedzkim. W kościele znajduje się rzeźba Pieta z około 1420 r. oraz obraz Ukrzyżowanie z ok. 1515 r. Na cmentarzu przykościelnym stoi kamienna figura z 1671 roku, oraz chrzcielnica z kamienia pińczowskiego z datą 1521.
Kościół wybudowany w XV lub XVI wieku na zlecenie bożogrobców miechowskich jest orientowany i pierwotnie składał się z nawy i niewydrębnionego prezbiterium, nakrytych dwuspadowym dachem. Zachodnia kruchta, wymurowana z kamienia i piętrząca się nad nią drewniana wieża-dzwonnica, dobudowane zostały zapewne w XVIII lub XIX stuleciu. Późniejszym dodatkiem jest także zakrystia, dostawiona od strony północnej. Pierwotnie budowlę otaczał ceglany mur którego jedyną pozostałością jest usytuowana od strony południowej romantyczna ruina portalu bramy wjazdowej.
Kościół pw. Grobu Pańskiego powstał w latach 1235-1293 w miejscu poprzedniego. W 1379 r. kościół spłonął w wielkim pożarze miasta. Gruntownie odbudowany (1394-1410), ulegał jeszcze kilkakrotnym pożarom (m.in. w 1506 r. i 1745 r.). Po rekonstrukcji w XVIII w. zmienił całkowicie swój wygląd. Konsekracji odbudowanego kościoła dokonał 15 lipca 1802 r. ostatni przełożony generalny zakonu bożogrobców, bp Tomasz Nowina Nowiński, proboszcz miechowski.
Kościół jest murowany gotycki, z fragmentami romańskimi, przebudowany w stylu późnobarokowym. Trzynawowy – w typie bazylikowym. Przy prezbiterium – kaplice Ukrzyżowania i Matki Bożej Częstochowskiej oraz – w otoczeniu krużganków – Kaplica Grobu Bożego. Świątynia posiada charakterystyczną wieżę, zakończoną hełmem w kształcie ogromnej kuli z pozłacanym, podwójnym krzyżem bożogrobców i współczesną figurą Chrystusa na szczycie.
Dworek „Zacisze" w Miechowie wzniesiony został w 1784 r. Jest to parterowy dworek zbudowany w konstrukcji zrębowej na planie prostokąta, dach łamany polski z facjatami pokryto gontem. Wnętrze w układzie dwutraktowym składa się z czterech pomieszczeń rozdzielonych przechodnią sienią. Budynek jest bardzo dobrym przykładem rezydencji mieszczańskiej, na której architekturę składają się wszystkie elementy charakterystyczne dla staropolskich dworów, uwidocznione w proporcjonalnej bryle i oszczędnym detalu. Obecnie budynek administrowany jest przez Galerię „U Jaksy”.
Skomentuj