Mętów - Szlakiem starożytnych plemion

Jedną z najstarszych wsi w gminie Głusk jest Mętów.
Pierwsze zapisy o nie pochodzą z 1398 r. Była to wieś, która od początku stanowiła własność szlachecką i gniazdo rodowe Mętowskich. W ich to rękach znajdowała się do końca XVII w. W późniejszym okresie została rozdrobniona pomiędzy kilka rodzin szlacheckich. Ponownie została scalona przez Dominuikanów. Według słownika Geograficznego w 1827 r. W Mętowie znajdował się folwark wchodzący w skład dódr rządowych, cała natomiast wieś nadal stanowiła własność duchowną. Po uwłaszczeniu część dóbr przeszła w ręce chłopskie, natomiast resztę wystawiono w roku 1876 na licytację. Nabył ją Michał Dometti. W 1880 r sprzedał on majątek Józefowi Szymańskiemu, ten zaś dokonał dalszej rozsprzeaży wspólnocie 17 gospodarzy.
Część folwarcza uwidoczniona na planach z 1872 r prezentuje się bardzo okazale. Stopniowo ulegała niestety zniszczeniu. Ostatnim śladem była drewniana stodoła rozebrana na początku lat 70 – tych XXw.
Już w pierwszych przekazanuiach archiwalnych dotyczących Mętowa, pojawiają się wzmianki o istnieniu we wsi młyna początkowo jednego, a od XVIw dwóch młynów, oraz karczmy. Młyn – obecnie już nie jest używany, znajduje się w tym samym miejscu. W pobliżu niego zachowały się drewniano – murowane czworaki z początku XX w. Karczma działa natomiast przynajmniej do roku 1871, gdyż widoczna jest na archiwalnych planach z tamtego okresu.
Mętów jest wsią o układzie jednoróżnicyk, z rozluźnioną zabudową, posadowioną na prawym, wyniosłym brzegu Czerniejówki.