Zbiornik wodny w Trzaskowie
Niestrzeżona plaża nad Jeziorem Stęszewskim. Trasa biegnie w poprzek plaży"mocno" piaszczystej.
Przewrócone w poprzek ścieżki brzozy - tutaj niestety rower na ramię i przenosimy :)
Trasa wiedzie ścieżką wzdłuż brzegu Jeziora Stęszewskiego, w niektórych fragmentach samym jego skrajem.
Od tego punktu trasa wiedzie oznakowanym szlakiem zielonym, masz wątpliwości co do drogi - trzymaj się oznaczeń na drzewach.
Chwila wytchnienia od wąskich ścieżek.
Wracamy pod schronienie z drzew.
Fragment trasy po cysterskim szlaku rowerowym.
Trasa „Cysterskiego Szlaku Rowerowego” przebiega przez teren trzech powiatów poznańskiego, gnieźnieńskiego (zaledwie kilkanaście kilometrów) i wągrowieckiego, ze szczególnym uwzględnieniem gmin: Poznań, Swarzędz, Czerwonak, Murowana Goślina, Kiszkowo, Skoki, Wągrowiec, Mieścisko.
W roku 1242 Przemysł I, książę poznański ufundował konwent żeński sióstr cysterek w Owińskach nad Wartą, a jego brat Bolesław Pobożny sprowadził zakonnice z Trzebnicy. Budowę rozpoczęto w 1242 r. i trwała ona 7 lat, w 1249 r. przybyły pierwsze siostry z przełożoną Gertrudą.
Pierwszy klasztor zbudowany został prawdopodobnie w stylu gotyckim, za tą hipotezą przemawia fragment muru w wieży kościelnej. Ok. 1700 r. siostry powierzyły jego przebudowę słynnemu włoskiemu architektowi Janowi Catenazziemu. Dzieło prawie gotowe, wykonane w stylu barokowym zniszczył pożar w kościele w Wielki Piątek 1720 r. Odbudowy podjął się znany w Wielkopolsce Pompeo Ferrari. Polichromię kościoła wykonali: franciszkański malarz Adam Swach oraz bernardyn Walenty Żebrowski. Zmieniono wtedy dotychczasową nazwę kościoła z św. Krzyża na św. Jana Chrzciciela.
Wkrótce po utworzeniu Prus południowych dobra ziemskie klasztoru zostały cysterkom odebrane w 1797 r. przez króla Fryderyka Wilhelma II i oddane bankierowi berlińskiemu Ottonowi Zygmuntowi von Treskow. Zniesienie samego klasztoru nastąpiło później. W latach 1821-23 siostry dostały nakaz opuszczenia klasztoru. Przeprowadziły się do Ołoboku koło Kalisza. W tym samym czasie zaginęło archiwum zakonne, przypuszczalnie dostało się w posiadanie rodziny von Treskow.
Klasztor służył jeszcze mniszkom różnych reguł do 1835 r. W międzyczasie prusacy opracowali plan przebudowy budynku klasztornego na zakład dla psychicznie chorych. Szpital działał od 1838 do 1939 r. kiedy to hitlerowcy wymordowali wszystkich jego pacjentów, łącznie z ułomnymi dziećmi. Następnie zaadaptowali budynki na koszary i szkołę SS im. A. Hitlera .
Od 1952 roku w dawnym klasztorze mieści się Ośrodek Szkolno Wychowawczy dla Dzieci Niewidomych.
Późnoklasycystyczny pałac pochodzący z lat 1804-06, wybudowany dla Ottona von Treskowa, ówczesnego właściciela Owińsk. Projektantem budowli był jeden z architektów berlińskich, być może Karol Fryderyk Schinkel lub Franciszek Catella. Właścicielami do II wojny byli spadkobiercy von Treskow. W czasie wojny w piwnicach tego pałacu urządzono katownie.
Wewnątrz szczególnie ciekawa jest trójnawowa sień z kolumnami oraz nakryty parasolowatym sklepieniem westybul. W ścianie frontowej centralny ryzalit poprzedzony portykiem z czterema doryckimi kolumnami podtrzymującymi balkon. Na piętrze obszerna sala przez całą szerokość budynku. Pałac położony jest w sporym XIX-wiecznym parku, obecnie zaniedbanym.
Na podjazd przed pałacem prowadzą dwie bramy – kordegardy.
Kilka metrów od drogi znajdują się rozlewiska z roślinnością bagienną.
Co kilkadziesiąt metrów wzdłuż brzegu spotkać można pomosty o różnej długości i konstrukcji, są to najczęsciej stanowiska wędkarskie lub/i miejsca cumowania łódek.
W tym miejscu znajduje się parking oraz miejsce postojowe z ławkami i stołem. Obok ław tablica informacyjna z mapą i opisem Szlaku Kościołów Drewnianych Wokół Puszczy Zielonka.
Rozjazd przy zabudowaniach w Ludwikowie.
Miejsce postojowe z ławakmi i stołami, obok przy drodze mapa terenu z zaznaczonymi szlakami turystycznymi.
Śródleśny zbiornik wodny.
Dworek z przełomu XIX i XX wieku. Wronczyn był w latach 1899-1939 własnością Jackowskich - Tadeusza Kryspina, a następnie jego syna Tadeusza Gustawa, dyplomaty, m.in. ambasadora RP w Belgii i Luksemburgu (w latach 1929-1937). W okresie międzywojennym w zabytkowym dworku we Wronczynie gościli ludzie kultury i polityki, m.in.: marszałek Edward Rydz-Śmigły, minister Józef Beck, Artur Rubinstein, Ignacy Jan Paderewski, Jan Lechoń, Kornel Makuszyński, Juliusz Osterwa, Leon Schiller, Tadeusz Boy-Żeleński, Ryszard Ordyński, Józef Czajkowski.
Dwór w Jerzynie wzniesiono u schyłku XIX wieku. W okresie międzywojennym majątek Jerzyn zajął bank. W tym samym okresie należał również do właścicieli majątku Krześlice - von Brandis. W roku 1926 właścicielem był Bernhard von Brandis.
W sąsiedztwie kościoła znajduje się zabytkowa dzwonnica pochodząca z 1762r. oraz zabytkowy cmentarz, na którym znajdują się groby zasłużonych Wielkopolan, m.in. grobowiec rodziny Jackowskich.
Oznakowanie szlaku na drzewie
Droga leśna w tym miejscu prowadzi groblą pomiędzy rozlewiskami Jezior Wronczyńskiego i Wronczyńskiego Małego.
Fragment trasy na oznakowanym szlaku niebieskim
Tablica informacyjna o szlakach turystycznych przechodzących przez Owińska.
Na wschód i południe od klasztoru pocysterskiego rozciągają się zabytkowe aleje drzew. Zachowały się tu dwie gęste aleje grabowe, z których każda ma 66 m. długości. Większe rozmiary osiągnęły niektóre lipy i kasztanowce
Wyposażenie wnętrza zostało zaprojektowane przez Pompeo Ferariego. Dekoracja ołtarza wykonana jest z drewna i przedstawia scenę wniebowzięcia Maryi. Postać Maryi przedstawiona jest zgodnie z wizją św. Jana z Księgi Apokalipsy: “Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu” (Ap 12,1). Wokół postaci Maryi – rzeźby aniołów różnej wielkości. Nad arkadowym zwieńczeniem symbolizującym sklepienie niebieskie oddzielające niebo od ziemi – Oko Opatrzności Bożej.
Widoczne niżej siedem kolumn (wzorowanych na kolumnach z konfesji św. Piotra w Rzymie) – trzy po bokach i jedna w środku – to nawiązanie do śpiewu Godzinek ku czci N.M.P. Na środkowej kolumnie kartusz z hierogramem Maryi przyozdobionym rzeźbioną girlandą. Poniżej tabernakulum z tronem, na którym zazwyczaj stoi krucyfiks z postacią Marii Magdaleny bolejącej nad męką Chrystusa, a nad nim rzeźba Baranka z chorągwią wielkanocną. Po bokach tronu figury aniołów w geście adoracji. Po obu stronach tabernakulum relikwiarze zwieńczone rzeźbami orłów.
Najciekawsze
Najnowsze
W pobliżu
Mapa tras
Rower 
Rower górski 
Rower szosowy 
Rower turystyczny 
Pieszo 
Bieganie 
Turystyka górska 
Piesza wycieczka 
Nordic Walking 
Moto 
Samochód 
Motocykl 
4x4 
Woda 
Kajak 
Żeglarstwo 
Inne jednostki pływające 
Zima 
Narty biegowe i śladowe 
Ski Tour 
Narty zjazdowe i snowboard 
Łyżwy 
Pozostałe 
Paralotnia 
Konno 
Samolot 
Rolki 
Hulajnoga 
Inne 
PRO
5.0
Skomentuj