Zbiornik wodny w Trzaskowie
Niestrzeżona plaża nad Jeziorem Stęszewskim. Trasa biegnie w poprzek plaży"mocno" piaszczystej.
Przewrócone w poprzek ścieżki brzozy - tutaj niestety rower na ramię i przenosimy :)
Trasa wiedzie ścieżką wzdłuż brzegu Jeziora Stęszewskiego, w niektórych fragmentach samym jego skrajem.
Od tego punktu trasa wiedzie oznakowanym szlakiem zielonym, masz wątpliwości co do drogi - trzymaj się oznaczeń na drzewach.
Chwila wytchnienia od wąskich ścieżek.
Wracamy pod schronienie z drzew.
Fragment trasy po cysterskim szlaku rowerowym.
Trasa „Cysterskiego Szlaku Rowerowego” przebiega przez teren trzech powiatów poznańskiego, gnieźnieńskiego (zaledwie kilkanaście kilometrów) i wągrowieckiego, ze szczególnym uwzględnieniem gmin: Poznań, Swarzędz, Czerwonak, Murowana Goślina, Kiszkowo, Skoki, Wągrowiec, Mieścisko.
W roku 1242 Przemysł I, książę poznański ufundował konwent żeński sióstr cysterek w Owińskach nad Wartą, a jego brat Bolesław Pobożny sprowadził zakonnice z Trzebnicy. Budowę rozpoczęto w 1242 r. i trwała ona 7 lat, w 1249 r. przybyły pierwsze siostry z przełożoną Gertrudą.
Pierwszy klasztor zbudowany został prawdopodobnie w stylu gotyckim, za tą hipotezą przemawia fragment muru w wieży kościelnej. Ok. 1700 r. siostry powierzyły jego przebudowę słynnemu włoskiemu architektowi Janowi Catenazziemu. Dzieło prawie gotowe, wykonane w stylu barokowym zniszczył pożar w kościele w Wielki Piątek 1720 r. Odbudowy podjął się znany w Wielkopolsce Pompeo Ferrari. Polichromię kościoła wykonali: franciszkański malarz Adam Swach oraz bernardyn Walenty Żebrowski. Zmieniono wtedy dotychczasową nazwę kościoła z św. Krzyża na św. Jana Chrzciciela.
Wkrótce po utworzeniu Prus południowych dobra ziemskie klasztoru zostały cysterkom odebrane w 1797 r. przez króla Fryderyka Wilhelma II i oddane bankierowi berlińskiemu Ottonowi Zygmuntowi von Treskow. Zniesienie samego klasztoru nastąpiło później. W latach 1821-23 siostry dostały nakaz opuszczenia klasztoru. Przeprowadziły się do Ołoboku koło Kalisza. W tym samym czasie zaginęło archiwum zakonne, przypuszczalnie dostało się w posiadanie rodziny von Treskow.
Klasztor służył jeszcze mniszkom różnych reguł do 1835 r. W międzyczasie prusacy opracowali plan przebudowy budynku klasztornego na zakład dla psychicznie chorych. Szpital działał od 1838 do 1939 r. kiedy to hitlerowcy wymordowali wszystkich jego pacjentów, łącznie z ułomnymi dziećmi. Następnie zaadaptowali budynki na koszary i szkołę SS im. A. Hitlera .
Od 1952 roku w dawnym klasztorze mieści się Ośrodek Szkolno Wychowawczy dla Dzieci Niewidomych.
Późnoklasycystyczny pałac pochodzący z lat 1804-06, wybudowany dla Ottona von Treskowa, ówczesnego właściciela Owińsk. Projektantem budowli był jeden z architektów berlińskich, być może Karol Fryderyk Schinkel lub Franciszek Catella. Właścicielami do II wojny byli spadkobiercy von Treskow. W czasie wojny w piwnicach tego pałacu urządzono katownie.
Wewnątrz szczególnie ciekawa jest trójnawowa sień z kolumnami oraz nakryty parasolowatym sklepieniem westybul. W ścianie frontowej centralny ryzalit poprzedzony portykiem z czterema doryckimi kolumnami podtrzymującymi balkon. Na piętrze obszerna sala przez całą szerokość budynku. Pałac położony jest w sporym XIX-wiecznym parku, obecnie zaniedbanym.
Na podjazd przed pałacem prowadzą dwie bramy – kordegardy.
Kilka metrów od drogi znajdują się rozlewiska z roślinnością bagienną.
Co kilkadziesiąt metrów wzdłuż brzegu spotkać można pomosty o różnej długości i konstrukcji, są to najczęsciej stanowiska wędkarskie lub/i miejsca cumowania łódek.
W tym miejscu znajduje się parking oraz miejsce postojowe z ławkami i stołem. Obok ław tablica informacyjna z mapą i opisem Szlaku Kościołów Drewnianych Wokół Puszczy Zielonka.
Rozjazd przy zabudowaniach w Ludwikowie.
Miejsce postojowe z ławakmi i stołami, obok przy drodze mapa terenu z zaznaczonymi szlakami turystycznymi.
Śródleśny zbiornik wodny.
Dworek z przełomu XIX i XX wieku. Wronczyn był w latach 1899-1939 własnością Jackowskich - Tadeusza Kryspina, a następnie jego syna Tadeusza Gustawa, dyplomaty, m.in. ambasadora RP w Belgii i Luksemburgu (w latach 1929-1937). W okresie międzywojennym w zabytkowym dworku we Wronczynie gościli ludzie kultury i polityki, m.in.: marszałek Edward Rydz-Śmigły, minister Józef Beck, Artur Rubinstein, Ignacy Jan Paderewski, Jan Lechoń, Kornel Makuszyński, Juliusz Osterwa, Leon Schiller, Tadeusz Boy-Żeleński, Ryszard Ordyński, Józef Czajkowski.
Dwór w Jerzynie wzniesiono u schyłku XIX wieku. W okresie międzywojennym majątek Jerzyn zajął bank. W tym samym okresie należał również do właścicieli majątku Krześlice - von Brandis. W roku 1926 właścicielem był Bernhard von Brandis.
W sąsiedztwie kościoła znajduje się zabytkowa dzwonnica pochodząca z 1762r. oraz zabytkowy cmentarz, na którym znajdują się groby zasłużonych Wielkopolan, m.in. grobowiec rodziny Jackowskich.
Oznakowanie szlaku na drzewie
Droga leśna w tym miejscu prowadzi groblą pomiędzy rozlewiskami Jezior Wronczyńskiego i Wronczyńskiego Małego.
Fragment trasy na oznakowanym szlaku niebieskim
Tablica informacyjna o szlakach turystycznych przechodzących przez Owińska.
Na wschód i południe od klasztoru pocysterskiego rozciągają się zabytkowe aleje drzew. Zachowały się tu dwie gęste aleje grabowe, z których każda ma 66 m. długości. Większe rozmiary osiągnęły niektóre lipy i kasztanowce
Wyposażenie wnętrza zostało zaprojektowane przez Pompeo Ferariego. Dekoracja ołtarza wykonana jest z drewna i przedstawia scenę wniebowzięcia Maryi. Postać Maryi przedstawiona jest zgodnie z wizją św. Jana z Księgi Apokalipsy: “Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu” (Ap 12,1). Wokół postaci Maryi – rzeźby aniołów różnej wielkości. Nad arkadowym zwieńczeniem symbolizującym sklepienie niebieskie oddzielające niebo od ziemi – Oko Opatrzności Bożej.
Widoczne niżej siedem kolumn (wzorowanych na kolumnach z konfesji św. Piotra w Rzymie) – trzy po bokach i jedna w środku – to nawiązanie do śpiewu Godzinek ku czci N.M.P. Na środkowej kolumnie kartusz z hierogramem Maryi przyozdobionym rzeźbioną girlandą. Poniżej tabernakulum z tronem, na którym zazwyczaj stoi krucyfiks z postacią Marii Magdaleny bolejącej nad męką Chrystusa, a nad nim rzeźba Baranka z chorągwią wielkanocną. Po bokach tronu figury aniołów w geście adoracji. Po obu stronach tabernakulum relikwiarze zwieńczone rzeźbami orłów.
Najciekawsze
Najnowsze
W pobliżu
Mapa tras
Rower 
Rower górski 
Rower szosowy 
Pieszo 
Bieganie 
Turystyka górska 
Piesza wycieczka 
Nordic Walking 
Moto 
Samochód 
Motocykl 
4x4 
Woda 
Kajak 
Żeglarstwo 
Inne jednostki pływające 
Zima 
Narty biegowe i śladowe 
Ski Tour 
Narty zjazdowe i snowboard 
Łyżwy 
Pozostałe 
Paralotnia 
Konno 
Samolot 
Rolki 
Hulajnoga 
Inne 
5.0
Skomentuj