Dom Łaskiego znajduje się za Willą Decjusza i jest oficyną pochodzącą w XVII wieku. Znajdują się w nim pokoje gościnne oraz Sala Błękitna. Sala posiada kolebkowo-krzyżowe sklepienie pokryte dekoracjami stiukowo-freskowymi. Prowadzi z niej wyjście na niewielki taras, z którego rozciąga się widok na Park Decjusza i ogród gotycki.
Wzniesiona przez sekretarza króla Zygmunta Starego Willa Decjusza na Woli Justowskiej w Krakowie jest jednym z najpiękniejszych przykładów renesansowej architektury rezydencjonalnej w Polsce. Willa wzniesiona została w 1535 roku przez włoskich budowniczych i wzorowana była na posiadłościach z okolic Florencji i Rzymu. Od XVI do XIX wieku była domem, w którym mieszkały znamienite rodziny, takie jak: Decjuszowie, którzy byli pierwszymi właścicielami, a następnie m.in. Lubomirscy, Sanguszkowie, hrabiostwo Kuczkowscy czy księstwo Czartoryscy. W trakcie I wojny światowej urządzono w nim koszary wojskowe, podczas II urzędowała tam niemiecka policja. Po wojnie zamieniał się między innymi w oddział gruźliczy, a potem popadła w ruinę. Dziś odremontowana Willa Decjusza stanowi siedzibę Stowarzyszenia Willi Decjusza.
Powstały w I poł. XIX w. budynek dworu jest dość charakterystyczny przez swoją wieżyczkę, która niewątpliwie dodaje mu uroku. W latach 80. XIX w. dwór z całym majątkiem zakupiła przybyła spod Lwowa Stanisława Skarbek. Była ona właścicielką dworu do roku 1901, kiedy to odsprzedała go Klasztorowi Kamedułów z Bielan. Po II wojnie światowej majątek został przejęty przez państwo. Dziś budynkiem zarządza Uniwersytet Rolniczy i znajduje się tam Stacja Doświadczalna Instytutu Nauk Weterynaryjnych.
Większy budynek to "Zamek" a przylegający do niego z lewej strony mniejszy budynek ze spiczastym dachem to "Willa Baszta" zwana również „Zameczkiem”, „Rotundą” lub „Odyńcem”. Basztę wybudował według własnego projektu i na potrzeby swojej rodziny znany krakowski architekt Adolf Szyszko-Bohusz. Budowa "Zamku" podjęta została przez Niemców podczas II wojny i miał być luksusowym ośrodkiem wypoczynkowym, przeznaczonym dla pilotów Luftwaffe walczących na froncie wschodnim.
starorzecze Wisły otaczające Kąty Tynieckie
Opactwo benedyktynów w Tyńcu wraz z kościołem św. Piotra i św. Pawła jest najstarszym z istniejących klasztorów w Polsce. Opactwo, usytuowane na wapiennym Wzgórzu Klasztornym nad Wisłą, ufundował najprawdopodobniej Kazimierz I Odnowiciel w 1044 r.
widok z murów opactwa na Piekarskie Skałki
Liczący 2,5 hektara Park Miejski utworzony został w marcu 1982 r.
Znajdujący się w Centrum Parku Miejskiego pałacyk wybudowany został w latach 1904 – 1906 z inicjatywy Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół". Pałacyk „Sokół” powstał na miejscu zamku warownego, wzniesionego prawdopodobnie jeszcze przez Kazimierza Wielkiego lub zaraz po jego śmierci.
Budynek ratusza miejskiego znajduje się w północno-zachodniej części Rynku w Skawinie. Został wybudowany w 1904 r. według projektu architekta Władysława Ekielskiego w stylu secesyjnym. Obecnie mieści się w nim Urząd Miasta i Gminy.
Kościół ufundowany został prawdopodobnie w czasie lokacji miasta przez Kazimierza Wielkiego w 1364 roku. Później był wielokrotnie przebudowywany. Obiekt zniszczony przez pożar w 1704 i 1815 roku. Kościół jest murowany, orientowany, trójnawowy z wielobocznie zamkniętym prezbiterium. W latach 1937–1939 dobudowano boczne nawy. W końcu XIX w. nadbudowano według projektu Władysława Ekielskiego wieżę.
Wybudowany na przełomie XVII i XVIII wieku był początkowo kościołem szpitalnym pod wezwaniem św. Walentego. Jest to kościół barokowy, murowany, orientowany, jednonawowy z półkolistą absydą. W barokowym ołtarzu znajduje się, malowany na desce, obraz Ukrzyżowanie, z 1640 roku.
Dwór z początku XIX wieku jest typowym budynkiem klasycystycznym, parterowym, krytym charakterystycznym łamanym dachem. Od frontu posiada ganek wsparty na czterech kolumnach, a od ogrodu niewielki wgłębny portyk. Od strony wschodniej przylega do niego mała przybudówka, służąca niegdyś za mieszkanie dla służby. Dwór wraz z otaczającym go parkiem stanowi obecnie własność prywatną.
Pierwotny dwór drewniany, położony na szczycie Góry Borkowskiej, w XVIII w. znajdował się w bardzo złym stanie. Ok. 1845 wzniesiono istniejący do lat 60. XX wieku drewniany dwór. Był własnością rodziny Mierzejewskich. Przed rokiem 1890 dwór i folwark przechodzą w ręce rodziny Ziobrowskich. Prof. Stanisław Ziobrowski wystawił nowy dwór, zmodernizował folwark i założył park. Po II wojnie dwór i park odebrano właścicielom. W 1957 znalazła tu siedzibę stacja Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin. Nowy właściciel zburzył drewniany dwór, wzniósł nowe budynki, garaże i szklarnie. W wypielęgnowanym parku zatriumfowały samosiejki. Dopiero po wpisaniu parku do rejestru zabytków wymuszono na użytkowniku podstawowe prace pielęgnacyjne.
W 2013 zespół pałacowo-parkowy Borek Falęcki w Krakowie zwrócony został spadkobiercom przedwojennych właścicieli.
Dwór powstał w XVI w a na przełomie XVIII i XIX w. został przebudowany uzyskując klasycystyczną formę. Po II wojnie przejęty przez Skarb Państwa i mieścił posterunek Milicji i Milicyjną Izbę Dziecka. W 1990 r. został zwrócony prawowitym właścicielom.
Dwór w Bieżanowie powstał ok. roku 1820. Budynek utrzymany w charakterze klasycystycznej willi włoskiej, dwufrontowej, z ryzalitami, tarasami, loggiami i niewysoką wieżyczką w narożniku. Rozbudowanemu rzutowi towarzyszyło zróżnicowanie bryły budowli, przy jednoczesnej skromnej dekoracji architektonicznej. Główne wejście prowadził przez wgłębny portyk wsparty na czterech slupach zwieńczonych korynckimi kapitelami, zamknięty po obu stronach żeliwną, dekoracyjną balustradą. Wejście od strony ogrodu stanowi przeszklona loggia, poprzedzona wachlarzowymi schodami, nad którą umieszczono otwarty taras,
Kaplica została wybudowana w czynie społecznym w 1986 na miejscu poprzedniej. Nową, większa kaplica, zachowała proporcjonalnie kształty poprzedniej.
Ścieżka rowerowa biegnąca wałami Wisły w okolicy Łęgu
Dwór w Olszy pochodzi zapewne z drugiej połowy XVIII wieku. Potem był dwukrotnie przebudowywany – w połowie, a następnie pod koniec XIX wieku. Prawdopodobnie podczas tych przebudowań zatracił czystą, klasycystyczną formę. Dwór wraz z otaczającym go parkiem stanowi własność prywatną.
Skomentuj