Trasa rowerowa Kraków - Ojców - Kraków

Opis
Mapa
Punkty

Kod trasy

239504

Pobierz trasę w aplikacji
Wpisz kod w wyszukiwarce

Informacje

Rodzaj aktywności: Rower turystyczny
Stopień trudności: Średni
Gwiazdki: 4.9
Dystans: 70,5 km
Czas trwania: 4 h 56 min
Średnia prędkość: 14,25 km/h
Przewyższenie: 290,55 m
Suma podejść: 2 583,15 m
Suma zejść: 2 601,45 m
Data: 24 lutego 2022
Lokalizacja: Kraków, Dolinki Krakowskie

Rezerwat Przyrody Skała Kmity
Skała Kmity jest krajobrazowym rezerwatem przyrody, który znajduje się w miejscu, gdzie rzeka Rudawa przełamuje Garb Tenczyński na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Nazwa stromej, z niemal pionowymi ścianami wapiennej skały (ok. 25 m wysokości), wywodzi się od rycerza Kmity. Skała Kmity już XIX w. stanowiła popularny cel niedzielnych wycieczek krakowian.

Las Zabierzowski jest największym, liczącym ok. 500 ha leśnym kompleksem na zachód od Krakowa. W drzewostanach dominuje buk, dąb, modrzew z licznym udziałem graba, sosny, świerka i wielu innych gatunków.

Dworek myśliwski w Kochanowie został wybudowany w 1896 roku przez Towarzystwo Kolonii Wakacyjne Krakowskie, dzięki życzliwości księcia Eugeniusza Lubomirskiego. W okresie wakacyjnym obiekt wykorzystywany był jako dom kolonijny dla dzieci, natomiast w pozostałych miesiącach pełnił rolę domku myśliwego. Jest to piętrowa, drewniana budowla z dwoma skrajnymi skrzydłami, nakryta dwuspadowymi dachami. Obiekt w 1930 roku został przebudowany, natomiast obecnie kończony jest remont, który przywrócił dworkowi dawny blask.

dwór zbudowany w pierwszym dziesięcioleciu XIX wieku. Po latach zaniedbań obecnie w rękach prywatnych i zgodnie z panującą obecnie tendencją ogrodzony wysokim murem utrudniającym obejrzenie. W związku z powyższym umieściłem zdjęcie z mojego archiwum.

Grupa skał (Zapytajnik, Odpowiednik i Pytajnik) wchodząca w skład Bramy Bolechowickiej. Przez Bramę Bolechowicką wiedzie szlak, którym można dojść do Będkowic oraz Doliny Kobylańskiej

Sokolica - wielka skalna ściana, górująca nad Doliną Będkowską w jej centralnej części. Jej wysokość dochodzi do 80 metrów, co sprawia, że jest to najwyższa poza Tatrami skała w Polsce udostępniona do wspinania. Jest symbolem całej Jury Krakowskiej. Z jej szczytu rozpościera się 'piękny widok na południową część "Będkowskiej", malowniczy Wąwóz Przecówki, a także schronisko "Brandysówka".
Dawniej była zwana "Grodziskiem" ze względu na odnalezione na jej szczycie szczątki grodu rycerskiego z końca pierwszego tysiąclecia naszej ery.

Schronisko Brandysówka - w samym sercu Doliny Będkowskiej, u podnóża Sokolicy, znajduje się schronisko z polem namiotowym, prowadzone przez rodzinę Brandys. Miejsce wpisane od prawie stulecia w historię polskiej wspinaczki. Oprócz noclegów schronisko oferuje także posiłki.

Wodospad Szum (zwany też Szerokim) spływa po ok. 5-metrowym progu skalnym i jest nielicznym a przy tym największym naturalnym wodospadem na Jurze. Progi wodospadu tworzą wychodnie górnojurajskich wapieni. U jego stóp utworzyło się niewielkie rozlewisko

Iglica

Wybudowany w XIX w. i przebudowany w 1920 roku dwór jest jedynym zachowanym na terenie gminy Jerzmanowice-Przeginia dworem ziemiańskim z lat dwudziestych XX w. Parterowy murowany budynek z użytkowanym poddaszem i piętrem w części południowej usytuowany jest w centralnej części parku. Po wojnie w dworze do 1978 r. mieściły się różne szkoły, a po nich ośrodek wypoczynkowy Olkuskiego Przedsiębiorstwa Budowlanego. Od 1983 r. w obiekcie mieści się szkolne schronisko młodzieżowe.

Grodzisko - jeden z Ostańców Jerzmanowickich, drugi pod względem wysokości szczyt na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Nazywane było także Wzgórzem 502 co było związane z wysokością jaka mu była przypisywana. W rzeczywistości Grodzisko ma wysokość 513 m n.p.m.

Dwór w Czajowicach powstał w 1925 r. jednak nie figuruje w rejestrze zabytków albowiem budowla ta, po pożarze, została w czasie odbudowy znacznie przekształcona. Obecnie mieści się w nim szkoła i przedszkole.

Góra Okopy z otworem jaskini Okopy Wielkiej Dolnej widziana z "patelni" przy słynnych serpentynach. Góra znana jest ze skarbu srebrnych monet, które przed dziesięcioma wiekami ktoś skrzętnie ukrył w glinianym naczyniu. Na samym wzgórzu znajdowała się warownia, wzniesiona w XIII w. przez Konrada Mazowieckiego – dziadka Władysława Łokietka.

Góra Koronna znajduje się 436 m n.p.m. i jest masywem skalnym którego wierzchołek znajduje się ok. 110 m nad dnem Doliny Prądnika. Wyróżniającym się elementem masywu jest skała Rękawica, za którą kryje się wejście do Jaskini Ciemnej. Rękawica znajduje ok. 85 metrów powyżej dna doliny i jest ostańcem o bardzo charakterystycznym kształcie przypominającą dłoń lub właśnie rękawicę.

Brama Krakowska jest charakterystycznym dla Wyżyny Krakowskiej tworem skalnym tworzącym się u ujścia mniejszych bocznych dolinek do głównej doliny.
Kolumny Krakowskiej Bramy zbudowane są z wielkich brył wapienia o wysokości ok. 15 m (lewy bastion jest wyższy i większy).
Brama zwana jest Krakowską, gdyż według tradycji wiódł tędy średniowieczny szlak handlowy ze Śląska do Krakowa, ale nie ma na to żadnych dowodów.

Skały Panieńskie, Dom pod Koroną i Igła Deotymy

Dom „Pod Kazimierzem" zbudowano ok. 1885 r. jako hotel uzdrowiskowy. Swoją funkcję pełnił do II wojny światowej. Po wojnie mieścił się w nim internat Technikum Leśnego, poczta i sklep. W latach 1994–1996 budynek został gruntownie wyremontowany i przeznaczony na Ośrodek Edukacyjno-Dydaktyczny OPN, który powstał w grudniu 1991 r.

Wybudowany w 1860 r. dom „Pod Łokietkiem" mieścił niegdyś hotel z ciepłymi kąpielami, a później restaurację. W okresie powstania styczniowego hotel był główną kwaterą obozu wojskowego założonego przez A. Kurowskiego. Po II wojnie światowej budynek ten był użytkowany m.in. jako stołówka internatu Technikum Leśnego, restauracja i stacja turystyczna. Obecnie mieści się tu od 1972 r. Muzeum im. Prof. Władysława Szafera Ojcowskiego Parku Narodowego.

Powstanie zamku jest związane z działalnością fortyfikacyjną króla Kazimierza Wielkiego w 2 pol. XIV wieku, choć prawdopodobnie już wcześniej istniał tu gród - być może o charakterze konstrukcji drewniano-ziemnej. Król Kazimierz Wielki przypuszczalnie dokonał gruntownej przebudowy istniejącego tu już wcześniej obiektu. Król nazwał zamek Ociec u Skały, upamiętniając w ten sposób tułaczkę swego ojca, Władysława Łokietka. Nazwa ta podawana przez kroniki w różnej formie (Oczecz, Ocziec, Oszyec) przetrwała do dziś jako Ojców.

Kaplica znajduje się w miejscu dawnych łazienek zdrojowych, które przerobiono na obiekt sakralny w 1901 r. Kaplica usytuowana jest ponad potokiem na betonowych podporach, co wiązało się wg miejscowej tradycji z zarządzeniem cara Mikołaja II, zabraniającym budowy obiektów sakralnych na ziemi ojcowskiej, wobec czego kaplicę zbudowano "na wodzie".

Najstarsze elementy kościoła w Skale: mury nawy i część prezbiterium, wzniesione zostały w stylu gotyckim w II połowie XIV wieku. Kościół dwukrotnie spłonął: w 1737 i 1763. Za każdym razem został odbudowany. Podczas tych prac nadano całemu kościołowi charakter późnobarokowy. W latach 1948-1949 świątynia została powiększona: dobudowano zachodnią część celowo w taki sposób, aby odznaczała się od reszty budynku.

Dwór w Rzeplinie jest budowlą neoklasycystyczną z elementami baroku. Powstał na początku XIX wieku na miejscu poprzedniego i przy wykorzystaniu dawnych piwnic o sklepieniach kolebkowo-krzyżowych.
Po II wojnie światowej dobra dworskie zostały rozparcelowane. Budynek mocno na tym ucierpiał - usunięto z fasady niemal wszystkie ozdobniki, łącznie z pięknym, kolumnowym gankiem.
W 2004 roku obiekt trafił w prywatne ręce odpowiedzialnego inwestora, który przywrócił pierwotny wygląd dworu.
Dwór nie jest udostępniany do zwiedzania, słabo widoczny z drogi.

Ten niepozorny budynek jest wybudowanym w 1906 r. przez rodzinę Buszczyńskich budynkiem dworskim przy którym znajdował się szeroko znany, także za granicą, ośrodek nasiennictwa. Po wojnie odebrano Buszczyńskim ziemię, ale dawne przedsiębiorstwo nasiennicze przetrwało, tyle, że pod nowym zarządem – jako Stacja Hodowli Roślin. Po ogłoszeniu upadłości SHR część terenu zakupili dawni pracownicy, resztę przejęła Agencja Nieruchomości Rolnych. W 2003 i 2004 roku część terenu -z zabudowaniami dawnego dworu, parkiem i zapleczem gospodarczym – odkupiła od ANR po preferencyjnej cenie spadkobierczyni przedwojennych właścicieli, Aniela Buszczyńska. Po jej śmierci w 2005 roku nieruchomość trafiła w ręce rodziny Likusów, znanych krakowskich przedsiębiorców, właścicieli sieci ekskluzywnych hoteli i restauracji.

Dworek Białoprądnicki to jeden z okazalszych kompleksów dworkowych w Małopolsce, którego historia rozpoczyna się już w XVI wieku. W historii dworek gościł najwybitniejszych przedstawicieli polskiej kultury, a dziś w jego budynkach mieści się centrum kulturalne. Wokół dworku rozciąga sie park im. Tadeusza Kościuszki.

umieść na stronie pobierz drukuj ulubione moja mapa

Wykorzystując przerwę w wiatrach i opadach, wybrałem się na kolejną rowerową wycieczkę a na jej teren wybrałem tereny na wschód i na północ od Krakowa. Planując trasę starałem się wybrać taki jej przebieg aby z jednej strony w miarę możliwości omijać drogi gruntowe a z drugiej strony aby na drogach które wybiorę panował jak najmniejszy ruch pojazdów. Jeśli w przypadku uniknięcia ruchu generalnie mi się udało tak z tymi drogami gruntowymi niekoniecznie. Nie mam nic przeciwko drogom gruntowym ale niestety o tej porze roku często stanowią błotne pułapki. Z tego też względu ominąłem górny odcinek Doliny Będkowskiej wybierając może dalszą ale asfaltową drogę. Nie oznacza to jednak, że całkowicie udało mi się uniknąć dróg gruntowych a ich pokonanie poskutkowało tym, że rower po wycieczce nadawał się do solidnego mycia. Oprócz błota, innym niekorzystnym zjawiskiem były huśtawki temperatur. Jeździe po odkrytym terenie podejrzewam że mogło towarzyszyć i 15 stopni albo i więcej a po chwili, po wjechaniu w cień czy dolinki temperatura spadała blisko zera o czym świadczyły zamarznięte kałuże czy szron na drodze i trawie. Ale ta pora roku oprócz wad ma także swoje zalety. Bezlistne drzewa odsłaniają nam to co w innych porach roku jest zasłonięte. Możemy więc podziwiać niewidoczne zazwyczaj skałki na zboczach, udało się też rzucić okiem na znajdujące się w głębi ogrodzonych wysokim murem parków dworki w Niegoszowicach i Rzeplinie. Co do konfiguracji terenu to była ona urozmaicona. Było trochę płaskich odcinków, było także trochę podjazdów w tym kilka dość stromych. Wycieczka w sam raz na rozruch po zimowej przerwie.

brak wystarczającej ilości ocen