W pobliżu pałacu Jerzmanowskich znajduje się zbudowana w 1900 r. z cegły ośmioboczna wieża wodociągowa o interesującej formie. Dostarczała ona wodę do pomieszczeń dworskich oraz fontann.
Na początku XX wieku na brzegu dawnego XVIII-wiecznego folwarku powstał wzniesiony z cegły reprezentacyjny budynek stajni koni cugowych. W 1911 roku budynek stajni zostaje przekształcony w kaplicę, która stała się w 1917 ośrodkiem pierwszej prokocimskiej parafii. W odremontowanej obecnie kaplicy, poświęconej św. Mikołajowi z Tolentino, nadal odprawiane są nabożeństwa.
Pałac zachowany jest w formie nadanej mu podczas przebudowy dawnej siedziby Wodzickich. Jest on budowlą piętrową, murowaną i tynkowaną, o urozmaiconej bryle. Założony na planie prostokąta z masywnym ryzalitem narożnym, nakrytym kopułą. Wejście do pałacu zaakcentowane jest trójosiowym ryzalitem, zwieńczonym neobarokowym, falistym szczytem. Elementem dekoracyjnym wejścia jest żeliwne zadaszenie o łagodnych formach secesyjnych. Od strony ogrodu zwraca uwagę otoczona ozdobną balustradą weranda ze wspartym na sześciu kolumnach tarasem na piętrze. Obecnie w pałacu mieści się dom zakonny augustianów.
Dwór w Bieżanowie powstał ok. roku 1820. Budynek utrzymany w charakterze klasycystycznej willi włoskiej, dwufrontowej, z ryzalitami, tarasami, loggiami i niewysoką wieżyczką w narożniku. Rozbudowanemu rzutowi towarzyszyło zróżnicowanie bryły budowli, przy jednoczesnej skromnej dekoracji architektonicznej. Główne wejście prowadził przez wgłębny portyk wsparty na czterech slupach zwieńczonych korynckimi kapitelami, zamknięty po obu stronach żeliwną, dekoracyjną balustradą. Wejście od strony ogrodu stanowi przeszklona loggia, poprzedzona wachlarzowymi schodami, nad którą umieszczono otwarty taras,
na wysokości przystanku kolejowego w Kokotowie drogę przegrodziły mi roboty budowlane. Nie chciało mi się szukać objazdu więc przekonałem się, że grunt w wykopie jest bardzo grząski
Dwór zbudowany na przełomie XVIII i XIX w. dla Niedzielskich. Przebudowany na pocz. XX w., wyremontowany w latach 1985-1986. Budynek klasycystyczny, piętrowy, z ryzalitem środkowym.
Kościół powstał w XVI wieku. Prawdopodobnie około 1690 roku przeprowadzono gruntowny remont budynku, gdyż groził zawaleniem. Następnie świątynia w Bodzanowie została przebudowana po 1765 roku. Wówczas otrzymała zachowaną do dziś bryłę z wieżą dobudowaną do korpusu. Kościół w Bodzanowie nawiązuje do tradycyjnego rozwiązania jednonawowej budowli o szerszej nawie i węższym prezbiterium. Jakkolwiek jego bryła nosi cechy charakterystyczne dla XVIII wieku.
Budowę kościoła zakończono w 1238 i jest to jedna z najstarszych świątyń gotyckich w Polsce, a najstarsza typu halowego. Konstrukcja o krótkiej, trójprzęsłowej nawie z dwuprzęsłowym prezbiterium, w XVII w. przebudowana w stylu barokowym. Od wielu już lat przy kościele prowadzone są prace remontowe. Kościół wchodzi w skład Opactwa Sióstr Benedyktynek, które ufundowane zostało w 1228 r. i jest najstarszym klasztorem benedyktynek w Polsce.
Kościół jest pierwszą znaną budowlą z okresu początku Niepołomic. Ufundował go w latach 1350-1358 król Kazimierz Wielki. Przyczyną ufundowania kościoła był zamiar króla założenia osady przy budowanym równocześnie lub powstałym już wcześniej zamku obronno-myśliwskim.
XIV-wieczny Zamek Królewski był rezydencją obronną. Z zamku obronnego na królewską rezydencję wypoczynkową przebudowywali niepołomicki zamek Zygmunt Stary i Zygmunt August. To za sprawą tego ostatniego budowla uzyskała charakter renesansowy. Od połowy XVII w. zamek stracił swoją królewską rangę i zaczął podupadać. dopiero na początku lat 90 XX wieku, kiedy zamek stał się własnością gminy, przystąpiono do kompleksowych prac renowacyjnych.
Wybudowana. w latach 1416-1420 kościół jest murowany z cegły z zachowanymi częściowo wzorami z zendrówek, gotycki, orientowany o charakterze obronnym. Prezbiterium dwuprzęsłowe, zamknięte prostą ścianą, nakryte sklepieniem krzyżowo-żebrowym. Od północy posiada gotycką zakrystię, od wschodu na miejscu dawnego Ogrojca i kaplicy grobowej rodu Badenich znajduje się nowa zakrystia wykonana w kształcie rotundy w 1925. Przy nawie głównej od zachodu wznosi się kwadratowa wieża, w której dolną część zostały wmurowane wapienne kostki.
Dwór w Ruszczy został wybudowany przez Pawła Popiela w 1863 roku w stylu neorenesansowej willi. Założony został na planie złożonym z prostokątnego, parterowego korpusu głównego i usytuowanego poprzecznie, połączonego z nim dwukondygnacyjnego skrzydła bocznego.
W latach świetności otoczony był parkiem w stylu angielskim, ze starymi drzewami: lipami, dębami i bukami. Do dnia dzisiejszego pozostało ich wiele, a niektóre są starsze niż dwór.
Dwór wzniesiony został w 1874 roku w formie neorenesansowej willi włoskiej. Założony na rzucie asymetrycznym, rozczłonkowanym, złożonym z dwóch prostokątów nierównej wielkości, zestawionych pod kątem prostym – parterowego korpusu głównego i umieszczonego po stronie wschodniej piętrowego skrzydła bocznego.
W 1902 r. Władysław hr. Mycielski wybudował murowany dwór wg projektu Tadeusza Stryjeńskiego. Budynek dworu jest modernistyczny. Piętrowy budynek powstał z cegły i piaskowca na planie prostokąta ze skrzydłem południowym wybudowanym pod kątem do głównej części dworu. Boczne, mniejsze, północne skrzydło jest cofnięte względem korpusu. Od strony dawnego parku bryłę urozmaica rozczłonkowany ryzalit mieszczący częściowo zamurowane taras i balkon.
dwór należy do Uniwersytetu Rolniczego, który utworzył w Prusach Zakład Doświadczalny Hodowli Roślin.
Kościół w Raciborowicach należy do grupy kościołów wzniesionych z fundacji Jana Długosza. Zbudowany został w dwóch etapach. W pierwszym etapie około 1460 r. wzniesiono prezbiterium, w drugim w latach 1471-76 dostawiono nawę z wolno stojącą dzwonnicą. W 2. połowie XIX w. została nadbudowana dzwonnica. Jest to kościół gotycki, murowany z cegły, z kamiennym detalem architektonicznym. Złożony jest z dwuprzęsłowego prezbiterium, zamkniętego ścianą prostą z zakrystią od północy oraz z szerszej nawy z kruchtą od południa. W ciągu ponad pięciu wieków istnienia bryła świątyni nie uległa żadnym zmianom.
przelotowa na mapie droga w Rzeczywistości okazała się ślepą
murowano-drewniany dwór z pocz. XX w., wystawiony na miejscu pierwotnego z 1820 r. i przebudowany około 1960 r. Obecnie zespół dworski zajmuje filia firmy nasienniczej „Polan".
Zespół dworski został wzniesiony w latach 80. XIX wieku przez Jana Matejkę dla córki, Heleny. Po śmierci Heleny w 1933 roku został zakupiony przez Floriana Woźniaka, do jego rodziny należy do dnia dzisiejszego. Dwór o charakterze eklektycznym jest parterowy, w całości podpiwniczony, założony na planie prostokąta z występującym przed lico ściany ryzalitem we wschodniej części elewacji. Dominantę budynku stanowi dwukondygnacyjna wieża. Dwór obecnie pełni funkcje mieszkalne i hotelowe
Dworek Białoprądnicki to jeden z okazalszych kompleksów dworkowych w Małopolsce, którego historia rozpoczyna się już w XVI wieku. W historii dworek gościł najwybitniejszych przedstawicieli polskiej kultury, a dziś w jego budynkach mieści się centrum kulturalne. Wokół dworku rozciąga sie park im. Tadeusza Kościuszki.
Skomentuj