Kraków - Dolina Szklarki - Kraków

Podczas tej wycieczki postanowiłem zaliczyć Dolinę Szklarki, która w tym roku jakoś mi umykała. Aby dostać się do Doliny Szklarki wybrałem drogę wiodącą wzdłuż Doliny Prądnika. Przez Dolinę Prądnika w tym roku wielokrotnie prowadziła trasa moich wycieczek jednakże kierując się na północ w zasadzie wyboru wielkiego nie ma i jest to na dobrą sprawę jedyna droga, na której nie ma dużego ruchu samochodów. Doliną Prądnika jechałem do Pieskowej Skały, gdzie w odległości ok. 400 m od zamku skręciłem w lewo przekraczając potok Prądnik. Z uwagi na zamknięcie kładki potok musiałem pokonać brodem jednak woda była płytka i nie było z tym większego problemu. Po pokonaniu wzniesienia i minięciu Gotkowic dotarłem do Szklar oraz Doliny Szklarki. Wzdłuż Doliny Szklarki biegnie asfaltowa droga i moim skromnym zdaniem dolina ta jest jedną z najmniej ciekawych dolinek jeśli się jedzie jej dnem. Nie oznacza to, że dolina nie jest warta zobaczenia. Wręcz przeciwnie, jednakże zdecydowana większość atrakcji jest niewidoczna z biegnącej dnem doliny drogi, gdyż albo są oddalone od niej albo zakrywają je drzewa porastające zbocza. I aby zobaczyć te atrakcje to najlepiej poruszać się okrężnym czerwonym szlakiem i to najlepiej pieszo. Ja, jadąc rowerem zobaczyłem tylko namiastkę tego co można zobaczyć w tej dolinie. Po opuszczeniu Doliny Szklarki minąłem Dubie ze stawami rybnymi, Pisary z lamusem, kościół w Rudnie i Kochanów z pałacykiem myśliwskim. Z Kochanowa ruszyłem w poprzek Garbu Tenczyński pokonując długie i strome wzniesienie do Kleszczowa, z którego prowadził zjazd do Aleksandrowic, może mniej stromy ale za to dłuższy. Po zobaczeniu niepozornego dworku w Aleksandrowicach udałem się do Balic, gdzie znajduje się dużo bardziej okazały pałac Radziwiłłów. Z Balic już była prosta droga do mety, po drodze zatrzymałem się tylko na chwilę w dworku Schoenów w Mydlnikach.