Zespół dworski w Garlicy Murowanej po II wojnie przeszedł pod władanie Akademii Rolniczej w Krakowie. Znajdujący się na terenie zespołu XVII-wieczny dwór, w związku z katastrofalnym stanem został rozebrany w 1998 r. Z całego zespołu dworskiego w Garlicy Murowanej najciekawszym obecnie obiektem jest dawny budynek bramny, zamieniony później na lamus. Jest to niewątpliwie najstarszy budynek zespołu, pochodzący być może jeszcze z końca XVI wieku i według jednego z inwentarzy mieściła się w nim również kaplica.
Dwór w Rzeplinie jest budowlą neoklasycystyczną z elementami baroku. Powstał na początku XIX wieku na miejscu poprzedniego i przy wykorzystaniu dawnych piwnic o sklepieniach kolebkowo-krzyżowych. Po II wojnie światowej dobra dworskie zostały rozparcelowane. Budynek mocno na tym ucierpiał - usunięto z fasady niemal wszystkie ozdobniki, łącznie z pięknym, kolumnowym gankiem. W 2004 roku obiekt trafił w prywatne ręce odpowiedzialnego inwestora, który przywrócił pierwotny wygląd dworu. Dwór nie jest udostępniany do zwiedzania, słabo widoczny z drogi.
Kościół murowany z cegły i kamienia zbudowany został w latach 1733–1736 w miejscu starszego. Obiekt jest późnobarokowy, orientowany, jednonawowy, prezbiterium niewyodrębnione, zakończone półkolistą apsydą. Nawa czteroprzęsłowa, zbudowana na planie prostokąta nakryta sklepieniem kolebkowym. Dach dwuspadowy kryty blachą z barokową sygnaturką. Od zachodu szeroka i wklęsła fasada ujęta po bokach parą nieznacznie wysuniętych wież, nakrytych spłaszczonymi hełmami przechodzącymi w smukłe latarnie nakryte baniasto. W 1887 roku po południowej stronie dobudowano półkolistą kruchtę i skarbczyk a w 1893 po północnej, trójprzęsłową kaplicę nakrytą sklepieniem kolebkowym, tworzącą nawę boczną.
Pałac, jeden z najpiękniejszych zabytków regionu, w swojej obecnej postaci wzniesiony został w 1859 roku według projektu Filipa Pokutyńskiego. Budynek jest parterowy z mezzaninem, z gankiem arkadowym i płytkim ryzalitem bocznym od frontu, z ryzalitem środkowym od ogrodu i skrzydłem bocznym z wieżą od północy. Na terenie Zespołu Pałacowo-Parkowego znajdują się liczne okazy starodrzewia a także pozostałości dawnej zabudowy tj; resztki murów dworu z XVII w., bramy wjazdowe z XVII w., spichlerz i dawny czworak.
Dwór został zbudowany w pierwszej połowie XIX wieku, rozbudowany na przełomie XIX i XX wieku. Po wojnie, przejęty przez skarb Państwa, zamieniał się powoli w ruinę. W latach 70. XX wieku zdewastowany budynek dworu przeszedł w ręce prywatne. Starannie odremontowany, stał się siedzibą mieszkalną nowych właścicieli. Dwór jest budynkiem murowanym z kamienia i cegły, parterowym, posadowionym na cokole niwelującym spadek terenu. Nakryty jest dachem dwuspadowym, naczółkowym, krytym blachą. Wejście główne, usytuowane na osi fasady frontowej poprzedza charakterystyczny portyk czterokolumnowy z trójkątnym przyczółkiem. Dwór nie jest udostępniany do zwiedzania, słabo widoczny zza ogrodzenia
Fundatorem wysocickiej świątyni był Iwo Odrowąż, słynny krakowski biskup. Niestety, w 1229 roku, w czasie gdy budowa zbliżała się ku końcowi, przebywający w Rzymie Iwo zmarł. Budowę ukończył w kilka lat później jego następca Maciej Ostojczyk. Od chwili wyświęcenia w 1252 roku niewiele elementów świątyni uległo zmianie lub zniszczeniu. Dzięki temu do dziś można podziwiać i badać oryginalną romańską architekturę oraz rzeźbę. Jest to niewielka świątynia wzniesiona z ciosów wapiennych, układanych w regularne warstwy. Kościół jest budowlą jednonawową (nawa prawie kwadratowa). Od wschodu do nawy przylega prostokątne, nieco węższe od niej, prezbiterium, zamknięte absydą.
Dwór został wybudowany w ostatniej ćwierci XIX wieku. Był to dwór murowany, piętrowy, z bocznym piętrowym skrzydłem, całość nakryta dachem dwuspadowym. W XX wieku dobudowano aneksy. W środku fasady ryzalit, o ostrołukowo wykrojonych otworach okiennych. Po roku 1945 dwór w Czaplach Małych przeszedł na rzecz Skarbu Państwa i był przeznaczony dwór na mieszkania. Nieremontowany, stopniowo popadał w ruinę. W 1990 roku gmina sprzedała budynek prywatnemu nabywcy, pomijając prawo pierwokupu przysługujące prawowitym spadkobiercom. Ciągnące się latami procesy sądowe doprowadziły dwór do całkowitej ruiny.
Dwór został wybudowany przed 1876 rokiem dla rodziny Popielów i był w ich władaniu do 1945 r. W 1945 roku, w obiekcie rozpoczęła swoją działalność Szkoła Powszechna w Czaplach Wielkich i funkcjonowała do 31 sierpnia 2011 roku, W tym samym roku spadkobiercy Popielów złożyli wniosek o zwrot zagrabionego majątku. Dwór jest budynkiem o cechach klasycystycznych i neorenesansowych, murowany, parterowy, nakryty dachem dwuspadowym.
Obecny kościół zbudowano w 1523 roku i budowniczowie kościoła starali się zachować styl romański świątyni wzorując się na kościele w pobliskich Wysocicach. Jest to kościół murowany, orientowany, nawa i prezbiterium prostokątne, apsyda półkolista. Wieża po stronie zachodniej. Późniejsze przebudowy pozbawiły obiekt pierwotnych cech architektonicznych. Od strony północnej dobudowana została w XIX wieku zakrystia, a od południowej – boczna kruchta.
Budynek dworski wchodził w skład XIII-wiecznego założenia klasztornego i z tego okresu zachowała się do dzisiaj wtopiona w jego bryłę kaplica oraz fragmenty murów w piwnicach. W ciągu wieków budynek dworski ulegał wielu przebudowom. Gruntowna jego przebudowa nastąpiła w pierwszej połowie XIX wieku. W końcu XIX wieku dwór został ponownie przebudowany na w całości murowany. Wówczas została ukształtowana jego obecna bryła.
Neogotycki, murowany kościół parafialny w Słomnikach znajduje się w rynku i wzniesiony w latach 1888-1893, na miejscu swoich poprzedników. Kościół jest trójnawowy na planie krzyża łacińskiego i na frontonie posiada dwie wieże z cebulastymi hełmami. Do nowego kościoła przeniesiono wyposażenie ze starych świątyń, m.in. barokowe ołtarze.
Synagoga została zbudowana pod koniec XIX lub na początku XX wieku. W jej wnętrzu mieściły się również biura gminy żydowskiej, cheder, szkółka dla dziewcząt oraz w piwnicach mykwa. Podczas II wojny światowej hitlerowcy doszczętnie zdewastowali wnętrze synagogi. Po zakończeniu wojny budynek synagogi został przebudowany na kino. Następnie mieściły się w nim magazyny oraz warsztat. Obecnie stoi opuszczony i powoli popada w ruinę.
Około 1800 roku posiadłość wraz z istniejącym już dworem nabył Stanisław Wodzicki, jemu również zawdzięczamy gruntowną przebudowę dworu na pałac w stylu klasycystycznym, z typowym dachem polskim krytym gontem. Do rodziny Wodzickich pałac należał przez kilka kolejnych pokoleń. Podczas drugiej wojny światowej w pałacu Niemcy urządzili warsztaty naprawcze, powodując znaczną dewastację budynku. Po wojnie w budynku mieściła się szkoła podstawowa, Gromadzka Rada Narodowa, kino, posterunek MO, Stacja Oceny Nasion i szkoła. Obecnie, po przeniesieniu szkoły do nowej siedziby pałac stoi pusty i czeka na kupca.
początki kościoła sięgają lat 1486-1493 r. kiedy był wybudowany. Na przestrzeni wieków wygląd ulegał zmianom w wyniku remontów spowodowanych zaniedbaniami i pożarami.
w Polanowicach znajduje się zespół dworski w skład którego wchodzą: dwór, laboratorium, stajnia, obora, budynek gospodarczy, stodoły, spichlerz, lamus, park z XX wieku.
Kościół został zbudowany w 1737 roku. W wyniku licznych prac remontowych pozbawiony jest wyraźnych cech stylowych. Jest jednonawowy, z prezbiterium zamkniętym półkoliście. Wymurowano go z kamienia i otynkowano.
Do roku 1845 wieś występuje jako praestimonium Mateusza Dubieckiego (1760-1845), kanonika i kanclerza kapituły krakowskiej, poety łacińskiego i kaznodziei, właściciela Batowic. Prawdopodobnie w tym czasie powstaje w Goszczy późnoklasycystyczny dwór, rozbudowany na początku XX wieku przez Zygmunta Zubrzyckiego.
Eklektyczny dwór, wybudowany w 1882 roku przez Bolesława Zakrzeńskiego. Od 1947 r. w dworze znajdował się Państwowy Dom Dziecka. Obecnie dwór pełni inne funkcje a na teren zespołu dworskiego osobom postronnym wstęp jest zabroniony.
Kościół został wzniesiony w 1748 r. Bezwieżowy, ściany nawy i prezbiterium oszalowane są deskami. Dachy świątyni pokrywa blacha, na kalenicy nawy wznosi się wysoka wieżyczka na sygnaturkę. Najcenniejszym zabytkiem świątyni jest umieszczony na północnej ścianie gotycki tryptyk z 1477 r. W jego głównym polu przedstawiona jest postać św. Mikołaja na tronie i diakonami po bokach. Na awersach i rewersach skrzydeł widzimy postaci świętych. Na belce tęczy znajdują się posągi Matki Boskiej i św. Jana Ewangelisty, pochodzące z przełomu XV/XVI w. Pomiędzy nimi umieszczony jest późnobarokowy krucyfiks.
Dwór zbudowany w latach 1591-1595, całkowicie przekształcony późniejszymi przebudowami, stanowi obecnie ruinę pozbawioną cech stylowych.
Dwór w Książniczkach jest obiektem murowanym. W 1896 roku Władysław Zgierski-Strumillo do starszej, pochodzącej z początku XIX wieku parterowej części, dobudował obszerny, licowany cegłą budynek. Wówczas powstała parterowa część środkowa i piętrowe, w całości podpiwniczone skrzydło wschodnie.
Kościół w Raciborowicach należy do grupy kościołów wzniesionych z fundacji Jana Długosza. Zbudowany został w dwóch etapach. W pierwszym etapie około 1460 r. wzniesiono prezbiterium, w drugim w latach 1471-76 dostawiono nawę z wolno stojącą dzwonnicą. W 2. połowie XIX w. została nadbudowana dzwonnica. Jest to kościół gotycki, murowany z cegły, z kamiennym detalem architektonicznym. Złożony jest z dwuprzęsłowego prezbiterium, zamkniętego ścianą prostą z zakrystią od północy oraz z szerszej nawy z kruchtą od południa. W ciągu ponad pięciu wieków istnienia bryła świątyni nie uległa żadnym zmianom.
4.9
Najciekawsze
Najnowsze
W pobliżu
Rower 
Rower górski 
Rower szosowy 
Rower turystyczny 
Pieszo 
Bieganie 
Turystyka górska 
Piesza wycieczka 
Nordic Walking 
Moto 
Samochód 
Motocykl 
4x4 
Woda 
Kajak 
Żeglarstwo 
Inne jednostki pływające 
Zima 
Narty biegowe i śladowe 
Ski Tour 
Narty zjazdowe i snowboard 
Łyżwy 
Pozostałe 
Paralotnia 
Konno 
Samolot 
Rolki 
Hulajnoga 
Inne 
PRO
Skomentuj