Szyb Świętej Kingi został wybity w latach 1864 - 1866. Początkowo nosil imię Cesarzowej Elżbiety. W 1867 r. na nadszybiu zainstalowano wyciągową maszynę parową, która uruchomiona została w kolejnym roku.*
W 1868 r. zainstalowano młyn do kruszenia soli. W miejsce drewnanej wieży linotarczowej w latach 1901 - 1902 wybudowano stalową wieżę wyciągową. Kolejna rozbudowa budynku nadszybia miała miejsce w latach trzydziestych XX wieku - zainstalowano maszynę wyciągową o napędzie elektrycznym firmy Siemens.*
Szyb imienia Mikołaja Daniłowicza, zarządcy Kopalni, zglębiono w latach 1635 - 1640.
Początkowo służył wyłącznie do wyciągania na powierzchnię soli, od XIX wieku zaczął pełnić funkcję szybu komunikacyjnego dla urzędników salinarnych i przybywających coraz liczniej turystów.
Na powierzchni, nad otworem szybowym pracował kierat konny. W 1874 roku, kierat zastąpiono maszyną parową, zmieniając również budynek nadszybia na murowany. Po II wojnie światowej zainstalowano maszynę wyciągową o napędzie elektrycznym.
Do dziś turyści korzystają z Szybu Daniłowicza, aby zejść 378 stopniami pod ziemię na głębokość 64 m. Po podziemnym spacerze turyści wyjeżdżają windą, z głębokości 135 m, na powierzchnię.
Zwiedzanie kopalni soli odbywa się po trasie turystycznej wiodącej przez najstarsze i najciekawsze wyrobiska i komory. Niewątpliwą atrakcją dla zwiedzających jest Podziemna Ekspozycja Multimedialna dzięki której zwiedzanie ma charakter podróży w czasie. opowiadaniu historii przewodnikowi pomagają polscy królowie, żupnicy genueńscy a nawet duch cystersa - mnicha, z którego zakonem wiąże się początek kopalni w Bochni. Dzięki innowacyjnym rozwiązaniom oraz wykorzystaniu nowoczesnych technik multimedialnych prezentowany jest rozwój techniki górniczej na przestrzeni wieków, zawody górnicze oraz podziemne żywioły, z jakimi zmagali się pracujący pod ziemią. Całość sprawia wrażenie, jakby normalne życie kopalni toczyło się tuż obok zwiedzających.
Projekt Podziemnej Ekspozycji Multimedialnej zrealizowany został dzięki dotacji z Małopolskiego Regionalnego programu Operacyjnego na lata 2007-2013 w wysokości 807 473,17 PLN. Łączna wartość projektu to prawie 4 miliony złotych
Szyb Świętej Kingi został wybity w latach 1864 - 1866. Początkowo nosil imię Cesarzowej Elżbiety. W 1867 r. na nadszybiu zainstalowano wyciągową maszynę parową, która uruchomiona została w kolejnym roku.*
W 1868 r. zainstalowano młyn do kruszenia soli. W miejsce drewnanej wieży linotarczowej w latach 1901 - 1902 wybudowano stalową wieżę wyciągową. Kolejna rozbudowa budynku nadszybia miała miejsce w latach trzydziestych XX wieku - zainstalowano maszynę wyciągową o napędzie elektrycznym firmy Siemens.*
W 2012 roku górniczy wyciąg szybowy szybu Kinga kolejny raz zyskał nową maszynę wyciągową. Zabudowano nową maszynę wraz z układem zasilania i sterowania, nowy jest również typ lin nośnych i zawieszeń oraz koła linowe kierujące na wieży szybowej.
Szyb imienia Mikołaja Daniłowicza, zarządcy Kopalni, zglębiono w latach 1635 - 1640.
Początkowo służył wyłącznie do wyciągania na powierzchnię soli, od XIX wieku zaczął pełnić funkcję szybu komunikacyjnego dla urzędników salinarnych i przybywających coraz liczniej turystów.
Na powierzchni, nad otworem szybowym pracował kierat konny. W 1874 roku, kierat zastąpiono maszyną parową, zmieniając również budynek nadszybia na murowany. Po II wojnie światowej zainstalowano maszynę wyciągową o napędzie elektrycznym.
Do dziś turyści korzystają z Szybu Daniłowicza, aby zejść 378 stopniami pod ziemię na głębokość 64 m. Po podziemnym spacerze turyści wyjeżdżają windą, z głebokości 135 m, na powierzchnię.
Papież Jan Paweł II o podróży do Niegowici wspomina w swojej książce pt. Dar i Tajemnica (1996):
Najpierw dowiedziałem się, jak dostać się do Niegowici, i udałem się tam w odpowiednim dniu. Dojechałem autobusem z Krakowa do Gdowa, a stamtąd jakiś gospodarz podwiózł mnie szosą w stronę wsi Marszowice i potem doradził mi iść ścieżką wśród pól, gdyż tak miało być bliżej. (...) Pamiętam, że w pewnym momencie, gdy przekraczałem granicę parafii w Niegowici, uklęknąłem i ucałowałem ziemię.
Obecnie na terenie wsi, przy kościele parafialnym pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny znajduje się jedyny w Polsce pomnik przedstawiający wikarego Karola Wojtyłę. Zbudowany z granitu i brązu pomnik autorstwa włoskiego rzeźbiarza prof. Romano Pelloniego ma 3,8 m wysokości. Przed przywiezieniem pomnika do Polski Jan Paweł II poświęcił go 28 października w Rzymie. Został uroczyście odsłonięty 4 października 1999.
Obraz Matki Bożej Wniebowziętej (nazywanej Matką Bożą Niegowicką) znajduje się w ołtarzu głównym niegowickiej świątyni, powstał ok. 1610 r. Fundatorami była rodzina Niewiarowskich herbu Półkozic z pobliskiego Niewiarowa, konserwację obrazu przeprowadzano w latach 1760, 1966 i 2008.
Wizerunek Matki Bożej jest przedstawiony na płótnie naciągniętym na dębowe odeskowanie. Maryję przedstawiono w pozycji stojącej z dłońmi złożonymi w modlitwie, u jej stóp znajduje się Księżyc, jedna para aniołów unosi ją ku niebu, a druga nakłada na jej głowę koronę. Na obraz w 1860 nałożono drewnianą posrebrzaną sukienkę, a w 1918 srebrną – jako wotum wdzięczności za zakończenie działań wojennych i odzyskanie niepodległości.
Skomentuj