Kazimierz Dolny-Gołąb-Kazimierz Dolny [przez Puławy i Zbędowice]

Pałac Czartoryskich w Puławach – pałac w Puławach, którego początki sięgają II połowy XVII wieku i związane są z dziejami rodów magnackich: Lubomirskich, Sieniawskich i przede wszystkim Czartoryskich.

Marina powstała w ramach realizacji projektu „Wykorzystanie walorów rzeki Wisły w celu budowy wspólnego produktu turystycznego przez Kazimierz Dolny, Puławy i Janowiec” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna gospodarka 2007-2013.

stalowy most drogowy w Puławach na Wiśle będący częścią I etapu Północnej Obwodnicy Puław

Kościół parafialny w Gołębiu w powiecie puławskim (woj. lubelskie), został ufundowany w XVII wieku w latach 1626‑1634 przez Jerzego Ossolińskiego – kanclerza wielkiego koronnego, wybitnego dyplomaty i polityka. Kościół powstał pod wpływem różnych nurtów architektonicznych, docierających do Rzeczypospolitej z Europy, zderzających się na terenie Lubelszczyzny w XVII wieku.

polska grupa chemiczna z siedzibą w Puławach, specjalizująca się w wielkotonażowej produkcji nawozów azotowych, jeden z największych na świecie producentów melaminy i największe polskie przedsiębiorstwo w branży wielkiej syntezy chemicznej. Od stycznia 2013 r. wchodzi w skład Grupy Azoty

Most im. Ignacego Mościckiego – most nad Wisłą łączący miasto Puławy ze wsią Góra Puławska; siedmioprzęsłowy, w większości o konstrukcji stalowej kratownicowej z jazdą dołem

Brukowany Rynek to serce Kazimierza Dolnego, to tutaj gromadzą się mieszkańcy, turyści, artyści. Piękna zabudowa i ciekawe detale sprawiają, że chce się tutaj przebywać.

Przed dwustu laty księżna Izabela Czartoryska stworzyła w Parchatce samotnię z romantycznym ogrodem. Założenie to stanowiło ważny element zrealizowanej przez Czartoryską koncepcji harmonijnego powiązania krajobrazu z racjonalną gospodarką. Dopełnieniem krajobrazu melancholijnej Parchatki były trzy krzyże, usytuowane na wzniesieniu położonym na południe od ogrodu z samotnią. Niestety nie tylko krzyże nie przetrwały, ale również zatarła się pamięć o osobie, której były one dedykowane - hrabinie Zofii z Matuszewiczów Kickiej. W 2005 r. Towarzystwo Ochrony Dziedzictwa Kulturowego „Kazimierska Fara” wystąpiło z inicjatywą odtworzenia krzyży nad Parchatką jako hołdu oddanego przez księżną Izabelę ukochanej wychowance. Architektoniczny projekt krzyży wykonany został przez prof. Konrada Kucza–Kuczyńskiego z Politechniki Warszawskiej.