Dwór w Tarnawie wzniesiony został w 1784 roku i był wielokrotnie przebudowywany przez następujące po sobie pokolenia użytkowników. Od 1888 r, dwór wraz z otaczającym go parkiem był dzierżawiony przez rodzinę Nováków a od 1914 r. przeszedł na ich własność. Dwór stanowi własność tej samej rodziny od czterech pokoleń i jest jednym z nielicznych w Polsce dworów bez przerwy użytkowanych, co pozwala na zachowanie jego autentycznego charakteru. Dwór jest dwutraktowy, siedmioosiowy, murowany jedynie w części centralnej zawierającej komin: pozostała część jest drewniana, otynkowana. Od północy centralnie położony ganek stanowi główne wejście. Dach jest kryty gontem.
Dwór w Gołyszynie został zbudowany w pierwszej połowie XIX wieku, zapewne z fundacji Psarskich, rozbudowany na przełomie XIX i XX wieku. Po wojnie, przejęty przez skarb Państwa, zamieniał się powoli w ruinę. W latach 70. XX wieku zdewastowany budynek dworu przeszedł w ręce prywatne. Starannie odremontowany, stał się siedzibą mieszkalną nowych właścicieli.
Dwór jest budynkiem murowanym z kamienia i cegły, parterowym, posadowionym na cokole niwelującym spadek terenu. Dwór nie jest udostępniany do zwiedzania, słabo widoczny zza ogrodzenia.
Kościół stanowi jedną z najlepiej zachowanych w Polsce budowli romańskich. Surowa, kamienna bryła powstała na przełomie XII i XII w. Korpus jednonawowej świątyni zamyka od wschodu półokrągła absyda, od zachodu - wieża. W XVIII w. położono strop, dobudowano zakrystię oraz kruchtę, zaś na romańskim ostrosłupowym hełmie wieży oraz nad kalenicą nawy, postawiono barokową latarnię. Wewnątrz wieży znajduje się cela z emporą, która w dawnych czasach była schronieniem dla możnych podczas zamieszek czy napadów. Wewnątrz budowli zachowało się wiele elementów romańskich, m.in. gzyms, półkoliste okna, biforia.
Dwór został wybudowany w ostatniej ćwierci XIX wieku. Był to dwór murowany, piętrowy, z bocznym piętrowym skrzydłem, całość nakryta dachem dwuspadowym. W XX wieku dobudowano aneksy. W środku fasady ryzalit, o ostrołukowo wykrojonych otworach okiennych. Po roku 1945 dwór w Czaplach Małych przeszedł na rzecz Skarbu Państwa i był przeznaczony dwór na mieszkania. Nieremontowany, stopniowo popadał w ruinę. W 1990 roku gmina sprzedała budynek prywatnemu nabywcy, pomijając prawo pierwokupu przysługujące prawowitym spadkobiercom. Ciągnące się latami procesy sądowe doprowadziły dwór do całkowitej ruiny.
Obecny kościół zbudowano w 1523 roku i budowniczowie kościoła starali się zachować styl romański świątyni wzorując się na kościele w pobliskich Wysocicach. Jest to kościół murowany, orientowany, nawa i prezbiterium prostokątne, apsyda półkolista. Wieża po stronie zachodniej. Późniejsze przebudowy pozbawiły obiekt pierwotnych cech architektonicznych. Od strony północnej dobudowana została w XIX wieku zakrystia, a od południowej – boczna kruchta.
Dwór został wybudowany przed 1876 rokiem dla rodziny Popielów i był w ich władaniu do 1945 r. W 1945 roku, w obiekcie rozpoczęła swoją działalność Szkoła Powszechna w Czaplach Wielkich i funkcjonowała do 31 sierpnia 2011 roku, W tym samym roku spadkobiercy Popielów złożyli wniosek o zwrot zagrabionego majątku. Dwór jest budynkiem o cechach klasycystycznych i neorenesansowych, murowany, parterowy, nakryty dachem dwuspadowym.
Kościół zbudowano w pobliskiej Gołczy w XVIII w., na bazie fragmentów świątyni z 1657 r. Na obecne miejsce przeniesiono go w latach 1972–74. Jest to świątynia o cechach barokowych, w konstrukcji zrębowej, na wysokiej kamiennej podmurówce. Na dachu nawy wznosi się ośmioboczna wieżyczka zwieńczona hełmem z latarnią. Ściany są podzielone pilastrami i półkolumnami, a drewniany chór wsparto na filarach. Wnętrze pokrywają pozorne sklepienia kolebkowe i stropy belkowe. Na wyposażenie kościoła składają się późnobarokowe ołtarze – główny i dwa boczne.
Dwór został zbudowany w drugiej połowie XIX wieku. Wzniesiony jest na planie nieregularnym, zbliżonym do litery T, złożonym z dwóch części: starszej, parterowej, wzniesionej prawdopodobnie po powstaniu styczniowym oraz nowszej, piętrowej, ukończonej zapewne w roku 1896. Po wojnie właścicielem dóbr podworskich została Spółdzielnia Produkcyjna „Realizator”, która użytkowała je do 1991 roku. Pod koniec lat 90. dwór został wystawiony na sprzedaż. Obecnie ma nowego właściciela, ale zdewastowany przez lata budynek do tej pory nie doczekał się jakiegokolwiek remontu.
Kościół jest murowany z cegły, z elementami kamiennymi, wybudowany w latach 1903–1909, w miejscu starszej drewnianej świątyni z 1727 roku. Obiekt neogotycki, trójnawowy z transeptem, bazylikowy, przykryty sklepieniem. W fasadzie wysoka wieża. Wyposażenie wnętrza jest późnobarokowe i neogotyckie w tym neogotycka rzeźba Matki Bożej w feretronie z około 1420 roku i dzwon z 1498 roku.
Kaplica została wzniesiona w 1868 r. przez dziedzica wsi Szreniawa Stanisława Linowskiego, Projektantem jej był Filip Pokutyński, znany architekt krakowski. Kaplica zbudowana na planie prostokąta, jest zwieńczona wieżą główną i dwiema bocznymi, co nadaje budowli strzelistość i smukłość. Posiada charakterystyczne dla neogotyku ostre łuki, przypory i duże okna boczne. Nad głównym portalem kaplicy znajduje się rozeta. Fasada ma bogatą dekorację. Wnętrze kaplicy ma charakter salowy.
dwór wzniesiony został w XIX wieku, przebudowany po II wojnie światowej. Jest parterowy z piętrową częścią środkową i przybudówkami w tylnej elewacji. Od frontu, pośrodku budynku ganek wsparty na 4 filarach, zwieńczony drewnianym, trójkątnym frontonem. Na korpusie dach trzyspadowy, natomiast na części piętrowej czterospadowy Po II wojnie światowej w majątku mieściła się Stadnina Koni Trzebienice – później Stadnina Koni Skarbu Państwa Trzebienice. Obecnie dwór jest wstanie ruiny.
Kościół wybudowany został w 1571 roku w Smardzowicach. W 1938 roku został przeniesiony do Mostka gdzie dopiero w 1951 roku dokończono odbudowę, zmieniając przy tym proporcje budowli. Korpus i prezbiterium nakryto oddzielnymi dachami, zmieniono proporcje rekonstruowanej wieży, nie odtworzono sobót oraz systemu więźbowo-zaskrzynieniowego. Dobudowano przybudówki pełniące funkcję zakrystii. Jest to kościół modrzewiowy, konstrukcji zrębowej, wieża konstrukcji słupowej. Prezbiterium zamknięte trójbocznie, korpus szerszy.
Skomentuj