Łówcza czeka na odkrycie. Dolina, która biegnie przez środek wsi jest naszpikowana ciekawostkami geologicznymi i stanowi żywą księgę z życia Ziemi odsłaniając przed nami historię Kredy i Miocenu. Na obecną chwilę nie ma tutaj ścieżki i trzeba przedzierać się przez krzaki, by dotrzeć do ciekawych miejsc. Trasa ta jest tak skonstruowana, by na jak najkrótszym odcinku zobaczyć maksymalną ilość atrakcji geologicznych tej doliny.
Dolina Łówczanki, o całkowitej długości około 4 km km w granicach Roztocza, jest stosunkowo głęboko (od 5 do 15 m) wciętą formą erozyjną o profilu poprzecznym w kształcie litery V, zwłaszcza w górnym odcinku. Dolinę charakteryzuje także stosunkowo duży, niewyrównany spadek w profilu podłużnym. Dolina w przekroju poprzecznym przypomina debrzę (wąwóz). Forma ta rozwinęła się w zwietrzelinie skał kredowych i mioceńskich. W dolnej części jest wyerodowana w zwietrzelinie gez kampanu przykrytej lokalnie piaskami glaukonitowymi badenu, zaś w górnej – w badeńskich wapieniach detrytycznych i muszlowcach. Debrze należy do form zmywowych utworzonych przez wody opadowe, spływające linijnie. Procesy erozyjne, które prowadzą do utworzenia debrzy polegają na rozmywaniu, wymywaniu, wydzieraniu i przenoszeniu cząstek gruntu przez wody opadowe spływające linijnie. Stanowi to kontynuację procesu erozji bruzdowej, ale o większym natężeniu, związanym z większą koncentracją spływu. Z rozwojem tego rodzaju form erozyjnych wiąże się występowanie szeregu zjawisk i drobnych form, m.in. progi skalne w korycie oraz nisze źródliskowe. źródło informacji: geostanowiska.pgi.gov.pl
Pobierz trasę w aplikacji
Wpisz kod w wyszukiwarce
Skomentuj