Dąbrowa Białostocka dzień 2

Region: podlaskie
Lokalizacja: pow. augustowski, gmina Lipsk
Dojazd: Ścieżka przyrodnicza przebiega pomiędzy Wyspą Szuszalewską i Wyspą Jałowską. Położona jest na północny zachód od drogi Dąbrowa Białostocka - Lipsk (Mapka). Aby do niej dotrzeć, możemy dojechać własnym środkiem lokomocji do wieży widokowej na Wyspie Jałowskiej, oddalonej 4 km od miasteczka Lipsk, lub do wieży widokowej na Wyspie Szuszalewskiej usytuowanej 7 km od miasta Dąbrowa Białostocka. Możemy również dojechać do ścieżki autobusem relacji Dąbrowa Białostocka - Lipsk wysiadając na przystanku na wysokości wsi Szuszalewo (2 km do początku ścieżki) lub na wysokości wsi Jałowo (1 km do ścieżki).
Wykonawca: Stowarzyszenie Pracownia Architektury Żywej
Gospodarz: Stowarzyszenie Pracownia Architektury Żywej
Długość: 2,5 km
Przebieg: Trasa prawie w całości położona jest w granicach Biebrzańskiego Parku Narodowego stąd też należy pamiętać o obowiązujących zasadach, jakie panują na terenach objętych ochroną. Przypomni o tym krótka informacja, którą odnajdziemy na biletach wstępu na teren Parku. Bilet jest naszą przepustką, bez której nie możemy wyruszyć w dalszą marszrutę. Bilety można nabyć w Miejsko-Gminnym Ośrodku Kultury w Lipsku (ul. Rynek 28), w Siedzibie Biebrzańskiego Parku Narodowego w Osowcu-Twierdzy i w wielu innych miejscach na terenie Parku.
Gatunki ptaków: biegus zmienny, bąk, bączek, bocian czarny, łabędź niemy, kania ruda, kania czarna, trzmielojad, bielik, błotniak stawowy, błotniak łąkowy, sowa błotna, kropiatka, zielonka, derkacz, batalion, mewa mała, rybitwa rzeczna, rybitwa białoczelna, rybitwa białowąsa, rybitwa czarna, zimorodek, kraska, dzięcioł zielonosiwy, dzięcioł czarny, dzięcioł średni, lerka, świergotek polny, wodniczka, ortolan
Opis ścieżki: Ścieżka przyrodnicza o długości 2,5 km jest trasą spacerową i mogą z niej korzystać osoby w różnym wieku i w różnej kondycji fizycznej. Zalecane jest jednak zabranie wygodnego obuwia sportowego (nie są wymagane buty gumowe) i preparatów chroniących przed owadami. Na trasie rozpoczynającej się i kończącej wieżami widokowymi usytuowano 5 przystanków, w sąsiedztwie których możemy oglądać osobliwości przyrodnicze Kotliny Biebrzańskiej: ciekawe gatunki roślin, rzadkie w skali kraju i Europy zbiorowiska roślinne charakterystyczne dla dużych zabagnionych dolin rzecznych i mieszkańców bagien biebrzańskich - ptaki, gady, owady oraz duże roślinożerne ssaki (głównie łosie).
Początek ścieżki znajduje się przy wieży widokowej usytuowanej na krawędzi wyspy mineralnej (Wyspy Jałowskiej) w jej zachodniej części. Wyspa Jałowska podobnie jak Wyspa Szuszalewska powstały dzięki procesom erozyjnym wód spływających z doliny Niemna do doliny Biebrzy w okresie kształtowania się obszarów wysoczyznowych zlodowacenia środkowopolskiego. Płynące masy wód wyżłobiły rynny, które po ustaniu dopływu wód z Niemna zaczęły się zabagniać. (Proces zabagniania doliny Biebrzy rozpoczął się około 10 tys. lat temu w okresie preborealnym i borealnym). Wysokie ostańce morenowe zbudowane z glin i żwirów współcześnie "wystają" nad równinę torfową na wysokość ponad 45 metrów (Wyspa Szuszalewska). Z wieży roztacza się wspaniały widok na dolinę Biebrzy. Możemy obserwować lasy i zarośla rozrzucone wśród bezkresnych bagien. Z roku na rok zbiorowiska te coraz bardziej wypełniają otwarte przestrzenie mechowisk i turzycowisk co nie jest zjawiskiem korzystnym dla wielu gatunków rodzimej flory i fauny. Od wieży widokowej idziemy ścieżką biegnącą wzdłuż krawędzi wyspy kierując się na zachód a później na południe. Oglądamy panoramę bagien, które z tego miejsca prezentują się naprawdę efektownie. Po przejściu 400 metrów dochodzimy do pierwszego przystanku.
Na trasie ścieżki znajdują się następujące przystanki:
Przystanek 1 - murawa psammofilna (Diantho-Armerietum elongatae)
Przystanek 2 - zarośla brzozy niskiej i wierzby rokity (Betulo-Salicetum repentis)
Przystanek 3 - wełnianeczka alpejska (Baeothryon alpinum)
Przystanek 4 - droga w głąb bagien
Przystanek 5 - lipiennik Loesela (Liparis loeselii)
Za ostatnim przystankiem ścieżka biegnie jeszcze około 200 metrów po mineralnej krawędzi wyspy i doprowadza nas do wieży widokowej, która jest ostatnim etapem wycieczki. Z wieży po raz kolejny oglądamy panoramę bagien biebrzańskich. Na horyzoncie dostrzeżemy zabudowania wsi Nowy Lipsk, wieżę widokową na Wyspie Jałowskiej i wieżę kościoła w Lipsku. Kierując wzrok na południe widzimy panoramę miasta - Dąbrowę Białostocką.

wieża widokowa

Region: podlaskie
Lokalizacja: pow. augustowski, gmina Lipsk
Dojazd: Ścieżka przyrodnicza przebiega pomiędzy Wyspą Szuszalewską i Wyspą Jałowską. Położona jest na północny zachód od drogi Dąbrowa Białostocka - Lipsk (Mapka). Aby do niej dotrzeć, możemy dojechać własnym środkiem lokomocji do wieży widokowej na Wyspie Jałowskiej, oddalonej 4 km od miasteczka Lipsk, lub do wieży widokowej na Wyspie Szuszalewskiej usytuowanej 7 km od miasta Dąbrowa Białostocka. Możemy również dojechać do ścieżki autobusem relacji Dąbrowa Białostocka - Lipsk wysiadając na przystanku na wysokości wsi Szuszalewo (2 km do początku ścieżki) lub na wysokości wsi Jałowo (1 km do ścieżki).
Wykonawca: Stowarzyszenie Pracownia Architektury Żywej
Gospodarz: Stowarzyszenie Pracownia Architektury Żywej
Długość: 2,5 km
Przebieg: Trasa prawie w całości położona jest w granicach Biebrzańskiego Parku Narodowego stąd też należy pamiętać o obowiązujących zasadach, jakie panują na terenach objętych ochroną. Przypomni o tym krótka informacja, którą odnajdziemy na biletach wstępu na teren Parku. Bilet jest naszą przepustką, bez której nie możemy wyruszyć w dalszą marszrutę. Bilety można nabyć w Miejsko-Gminnym Ośrodku Kultury w Lipsku (ul. Rynek 28), w Siedzibie Biebrzańskiego Parku Narodowego w Osowcu-Twierdzy i w wielu innych miejscach na terenie Parku.
Gatunki ptaków: biegus zmienny, bąk, bączek, bocian czarny, łabędź niemy, kania ruda, kania czarna, trzmielojad, bielik, błotniak stawowy, błotniak łąkowy, sowa błotna, kropiatka, zielonka, derkacz, batalion, mewa mała, rybitwa rzeczna, rybitwa białoczelna, rybitwa białowąsa, rybitwa czarna, zimorodek, kraska, dzięcioł zielonosiwy, dzięcioł czarny, dzięcioł średni, lerka, świergotek polny, wodniczka, ortolan
Opis ścieżki: Ścieżka przyrodnicza o długości 2,5 km jest trasą spacerową i mogą z niej korzystać osoby w różnym wieku i w różnej kondycji fizycznej. Zalecane jest jednak zabranie wygodnego obuwia sportowego (nie są wymagane buty gumowe) i preparatów chroniących przed owadami. Na trasie rozpoczynającej się i kończącej wieżami widokowymi usytuowano 5 przystanków, w sąsiedztwie których możemy oglądać osobliwości przyrodnicze Kotliny Biebrzańskiej: ciekawe gatunki roślin, rzadkie w skali kraju i Europy zbiorowiska roślinne charakterystyczne dla dużych zabagnionych dolin rzecznych i mieszkańców bagien biebrzańskich - ptaki, gady, owady oraz duże roślinożerne ssaki (głównie łosie).
Początek ścieżki znajduje się przy wieży widokowej usytuowanej na krawędzi wyspy mineralnej (Wyspy Jałowskiej) w jej zachodniej części. Wyspa Jałowska podobnie jak Wyspa Szuszalewska powstały dzięki procesom erozyjnym wód spływających z doliny Niemna do doliny Biebrzy w okresie kształtowania się obszarów wysoczyznowych zlodowacenia środkowopolskiego. Płynące masy wód wyżłobiły rynny, które po ustaniu dopływu wód z Niemna zaczęły się zabagniać. (Proces zabagniania doliny Biebrzy rozpoczął się około 10 tys. lat temu w okresie preborealnym i borealnym). Wysokie ostańce morenowe zbudowane z glin i żwirów współcześnie "wystają" nad równinę torfową na wysokość ponad 45 metrów (Wyspa Szuszalewska). Z wieży roztacza się wspaniały widok na dolinę Biebrzy. Możemy obserwować lasy i zarośla rozrzucone wśród bezkresnych bagien. Z roku na rok zbiorowiska te coraz bardziej wypełniają otwarte przestrzenie mechowisk i turzycowisk co nie jest zjawiskiem korzystnym dla wielu gatunków rodzimej flory i fauny. Od wieży widokowej idziemy ścieżką biegnącą wzdłuż krawędzi wyspy kierując się na zachód a później na południe. Oglądamy panoramę bagien, które z tego miejsca prezentują się naprawdę efektownie. Po przejściu 400 metrów dochodzimy do pierwszego przystanku.
Na trasie ścieżki znajdują się następujące przystanki:
Przystanek 1 - murawa psammofilna (Diantho-Armerietum elongatae)
Przystanek 2 - zarośla brzozy niskiej i wierzby rokity (Betulo-Salicetum repentis)
Przystanek 3 - wełnianeczka alpejska (Baeothryon alpinum)
Przystanek 4 - droga w głąb bagien
Przystanek 5 - lipiennik Loesela (Liparis loeselii)
Za ostatnim przystankiem ścieżka biegnie jeszcze około 200 metrów po mineralnej krawędzi wyspy i doprowadza nas do wieży widokowej, która jest ostatnim etapem wycieczki. Z wieży po raz kolejny oglądamy panoramę bagien biebrzańskich. Na horyzoncie dostrzeżemy zabudowania wsi Nowy Lipsk, wieżę widokową na Wyspie Jałowskiej i wieżę kościoła w Lipsku. Kierując wzrok na południe widzimy panoramę miasta - Dąbrowę Białostocką.

Kropiwno

Ostrowie

Harasimowicze

Sidra – rzeka w województwie podlaskim, lewobrzeżny dopływ Biebrzy. Rzeka swój początek bierze w okolicach wsi Starowlany na wysokości około 170 metrów n.p.m. Kilka razy w roku zalewa przybrzeżne łąki. Rzeka ma długość 35,15 km i spadek 50 m

Biebrza – rzeka w północno-wschodniej Polsce, prawy dopływ Narwi. Długość: ok. 165 km, powierzchnia dorzecza: 7051 km². Biebrza ma swoje źródła na południe od Nowego Dworu na Podlasiu, uchodzi do Narwi ok. 3 km od Wizny. Poprzez Kanał Augustowski łączy się z Niemnem. Biebrzę charakteryzuje asymetria dorzecza: bardziej rozwinięte jest dorzecze prawobrzeżne – 75,5% (głównie rzeki spływające z Pojezierza Mazurskiego), lewobrzeżne stanowi tylko 24,5%.

Na całej długości rzeka płynie pradoliną Biebrzy, która ma największą w Polsce pojemność retencyjną (porównywalną do pojemności największych w kraju zbiorników wodnych). Jest to szczególnie ważne w czasie wiosennych roztopów, gdy rzeka tworzy rozległe rozlewiska.

Biebrza posiada większy średni przepływ (34,9 m³/s) niż Narew przed połączeniem rzek (32,5 m³/s w Strękowej Górze[2

Dubasno

Rygałówka

Nie przekraczać!!!!!

Dulokowszczyzna

jaczniki

widok ogólny

Adres: Żłobikowskiego, 16-315 Lipsk
Telefon:87 642 26 99

Lipsk (biał. Ліпск, lit. Liepinė) – miasto w woj. podlaskim, w powiecie augustowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lipsk. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. suwalskiego.

Położone nad rzeką Biebrzą, na historycznej Suwalszczyźnie. Lokalny ośrodek handlowy i usługowy. Gmina Lipsk sąsiaduje z granicą polsko-białoruską oraz gminami Sztabin, Dąbrowa Białostocka, Nowy Dwór, Augustów i Płaska. Ośrodkiem sztuki ludowej – pisankarstwo, tkactwo, Zespół Regionalny Lipsk. Siedzibą parafii rzymskokatolickiej pod wezwaniem Matki Bożej Anielskiej.

Muzeum Regionalne w Lipsku – muzeum z siedzibą w Lipsku. Placówka jest miejską jednostką organizacyjną, działającą w ramach Miejsko-Gminnego Ośrodka Kultury.

Muzeum powstało w 1973 roku, a jego siedzibą jest budynek dawnego ratusza. Od 2005 roku opiekę nad placówką objęło stowarzyszenie Pracownia Architektury Żywej z Dąbrowy Białostockiej. Dzięki jego staraniom, we współpracy z lokalnym Kołem Stowarzyszenia Twórców Ludowych oraz Muzeum Podlaskim w Białymstoku, w 2007 roku rozpoczęto realizację projektu Muzeum Lipskiej Pisanki i Tradycji, mającego na celu zachowanie tradycji pisankarskiej, opartej na technice batiku szpilkowego. W ramach muzeum, oprócz wystawy pisanek, odbywają się również warsztaty rękodzieła ludowego.

Ponadto w skład muzealnej ekspozycji wchodzą zbiory historyczne, obrazujące siedem wieków historii miasta i okolicy, począwszy od osadnictwa jaćwińskiego po czasy współczesne. Wystawa etnograficzna ukazuje wygląd dawnej izby wiejskiej oraz narzędzia rolnicze i sprzęty domowego użytku.

Zwiedzanie muzeum odbywa się po uprzednim uzgodnieniu.

Tablica informacyjna