Czarnocin - Pińczów - Czarnocin

Po fali upałów i burz,przyszedł w miarę chłodniejszy dzień, wypadało więc to wykorzystać i trochę poruszać się na rowerze. Na teren wycieczki ponownie wybrałem województwo świętokrzyskie a głównie powiat Pińczowski ze stolicą powiatu włącznie. Trasa mojej wycieczki tradycyjnie miała kształt pętli w związku z czym początek i koniec mógł mieć w dowolnym miejscu. Ja na początek i koniec wycieczki wybrałem Czarnocin co wiązało się m.in. z tym, że mniej więcej w połowie trasy znajdował się Pińczów, w którym oprócz zwiedzania zabytków miałem w planie zjeść jakiś obiad. Tak jak tradycyjnie trasa wycieczki była pętlą tak tradycyjnie obfitowała w różnego rodzaju zabytki architektury sakralnej i świeckiej. Poza większymi miejscowościami jak Pińczów i Wiślica, trasa wiodła głównie przez mniejsze miejscowości do których prowadziły lokalne drogi o małym natężeniu ruchu i w których wielokrotnie znajdowały się perełki, które oprócz cennej architektury posiadały ciekawą historię. Jak dla mnie największą perełką jak dla mnie była miejscowość Stara Zagość a konkretnie znajdujący się w niej kościół. Zagość stanowiła pierwszą siedzibę zakonu joannitów w Polsce i wybudowali tu romański kościół, którego pozostałości odkryto w latach 60-tych XX wieku. Kościół ten został przebudowany za Kazimierza Wielkiego i w wiekach następnych jednakże w dalszym ciągu imponuje swoim wyglądem. Inną perełką był monumentalny kościół w Młodzawach Małych imponujący wielkością i fasadą. Wymieniłem tylko dwa obiekty choć tak naprawdę wszystkie zasługiwały na zobaczenie czy to z powodu walorów architektonicznych czy swojej przeszłości. Na trasie mojej wycieczki w zdecydowanej większości przeważały obiekty sakralne, znalazły się jednak także dwa pałace związane z rodem Wielowiejskich Jeden z nich znajdował się w Pińczowie, drugi w Chrobrzu i na szczęście w obu przypadkach istniała możliwość obejrzenia ich, przynajmniej z zewnątrz. Trasa po której się poruszałem wiodła w dużej części po obu brzegach Nidy, była więc stosunkowo płaska a jeśli były jakieś wzniesienia to zwykle niewielkie. Z większym podjazdem musiałem natomiast zmierzyć się opuszczając Dolinę Nidy w Chrobrzu i kierując się w stronę Stradowa. Tam podjazdy były zdecydowanie bardziej strome i dłuższe niż na pozostałej części trasy. Podjazdy te były o tyle cięższe, że po porannym chłodzie, w miarę upływu dnia, zwłaszcza od południa, temperatura cały czas się podnosiła osiągając chyba poziom upałów z poprzednich dni. Na szczęście, po drodze znajdowały się sklepy w których mogłem uzupełniać zapas płynów.