Bunkry w pobliżu Wielkiego Działu

W pobliżu znajduje się tablica i cmentarzysko z nagrobkami kamiennymi, niektóre przypominają drewno

półkaponiera artyleryjska (APK). Uzbr. 2 x armata 76mm (Ł-17), 1 ckm (NPS-3) w orylionie.

Pozostałości po uszkodzonej osłonie działa Ł17. Schron posiada zachowane opancerzenia działa 76,2mm.

Uzbrojenie:
3 x ckm (NPS-3),
1 x rkm obrony zapola.

PDOT schron do ognia czołowego, 2 ½ kondygnacji uzbrojony był w 3 x ckm NPS-3, rkm obrony bliskiej bardzo nietypowo umiejscowionym bo na zazwyczaj ślepej ścianie oraz rkm obrony wejścia.

Schron jest dość mocno ostrzelany, nie był obmurowywany więc jest to bardzo widoczne, wokół widać dość dużo lei po ostrzale. Zerwane stropy wewnętrzne, brak środkowego opancerzenia, boczne przetrwały. W okolicy leje po ostrzale artyleryjskim.

Uzbrojenie:
2 x armata 76mm (Ł-17),
1 x ckm (NPS-3) w orylionie.

Schron nosi jeszcze ślady zamurowywania, jednak już dość dawno większość została odbita co wygląda troszkę nieciekawie. Trzeba przyznać że trzeba się troszeczkę namęczyć by podejść pod ten schron, skarpa jest dość stroma. Schron dość ładnie zachowany, często odwiedzany przez turystów.

Uzbrojenie:
2 x ckm (NPS-3)

Idąc dalej szlakiem na wschód napotykamy jeszcze 2 schrony; po lewej schron do ognia czołowego (PDOT), również ten schron jest częściowo zamurowany, ale chyba ze względu na kaliber opancerzenia dziury nie są zbyt duże, choć nie wyglądają zachęcająco. Szkoda że większość zamurowań jest prowadzona od zewnątrz, chowając opancerzenie przed turystami. Chyba lepszym sposobem by było pozostawieni ich na widoku. Nie każdy jest przygotowany by zobaczyć jak schron wygląda w środku, więc łatwiej było by mu się zadowolić jak by takie elementy pooglądał z zewnątrz a nie tylko bryłę betonu. Może zmniejszyło by to skalę takiego dziwnego odbijania zamurowań.

Uzbrojenie:
1 x armata 45mm (DOT-4),
1 x ckm (NPS-3) ,
1 x ckm (NPS-3) w orylionie.
Zainstalowana polska kopuła pancerna z 1936 roku nr 64

Kopuła nigdy nie została zalana, jakiś czas temu próbowano ją ukraść na złom jednak wagę swoją ma i pozostała na miejscu, teraz jest lekko przekręcona co utrudnia oglądniecie jej od wewnątrz. Opancerzenia noszą bardzo ciekawe ślady ostrzału. W latach 50-60-tych XX w. jak prowadzona była inwentaryzacja schronów, część schronów zostało zamurowanych, strzelnice noszące ślady ostrzału zostały obmurowane, wewnątrz pobielone. Dziwne jest to, porównując te schrony do innych punktów oporu na rawsko ruskim rejonie umocnionym, te schrony posiadają tylko minimalne ślady ostrzału, za to ostrzał jest bardzo widoczny właśnie na opancerzeniach.

Uzbrojenie:
2 x ckm NPS-3
1 x rkm obrony bliskiej.

Uzbrojenie:
1 x armata 45mm (DOT-4),
2 x ckm (NPS-3),
1 x rkm obrony zapola.

Uzbrojenie:
2 x ckm (NPS-3),
1 x rkm obrony wejścia

Uzbrojenie:
1 x armata 45mm (DOT-4),
1 x ckm (NPS-3)
1 x ckm w orylionie,
1 x RKM obrony bliskiej.

Uzbrojenie:
1 x armata 45 mm (DOT-4),
1 x ckm (NPS-3).

Półkaponiera (OPPK)
Uzbrojenie:
1 x armata 45mm (DOT-4),
1 x ckm (NPS-3)

Bardzo mocno ostrzelany, brak pancerza DOT-4, zerwane stropy wewnętrzne. Nie radziłbym zapuszczać się samemu, ponieważ żadna ścieżka do niego nie prowadzi bezpośrednio.

Uzbrojenie:
2 x armata Ł-17,
1 x ckm (NPS-3) w orylionie,
1 x RKM obrony bliskiej.

Schron do ognia bocznego uzbrojony miał być w 2 działa Ł-17 ckm NPS-3 w orylionie, rkm obrony wejścia. Żadne z opancerzeń nie zostało zamontowane. Jest to ostatni schron na tym punkcie. Idąc na wschód dojdziemy do dróżki z której wcześniej zeszliśmy przy szlabanie i nią możemy wrócić idąc w prawo w kierunku Starej Huty. Ten schron jest bardzo dobrze schowany, rzadko odwiedzany i jedynie miejscowi potrafią go odnaleźć. Ciężko go odnaleźć i nie ma również do niego ścieżki.

Najmłodsze nagrobki są z końca II wojny światowej, zaś najstarsze pochodzą z połowy XIX wieku.