Braterska Noc

Przejście przez potok.

Folwark Grudzia. W XIX w. była tu spora owczarnia i zabudowania folwarczne. Na początku XX w. przekształcono to miejsce w poligon dla garnizonu kostrzyńskiego i budynki rozebrano.

Równina Sarbinowska osiąga wysokość 60–70 m n.p.m., obniża się ku północy w stronę równiny dębieńsko-różańskiej. Obszar ten jest prawie całkowicie użytkowany rolniczo. Rynna z ciągiem oczek wodnych i zabagnień ułożona południkowo na zach. od Sarbinowa to tzw. „Sarbinowska dolina”.

Okoliczne lasy porastają głównie drzewa iglaste – sosny, świerki, modrzewie – z domieszką drzew liściastych – dębu, brzozy, osiki, buku. Krawędzie doliny porośnięte są ciepłolubną roślinnością murawową i zaroślami czyżniowymi. Na terenach podmokłych występują wierzby (najgrubsza wierzba biała znajduje się nad brzegiem zarastającego jeziorka na zachód od Kolonii Sarbinowo; obwód 500 cm), jesiony i olchy.
W okolicznych lasach występują sarny, jelenie, dziki, wiewiórki, lisy, kuny leśne, można też spotkać borsuka i sporą populację zająca. Z ptaków – gatunki zamieszkujące wody i szuwary, m.in. kaczki, żuraw, perkozy, bąk, trzcinniczek, derkacz, potrzosy, trznadle. Z obfitością gryzoni wiąże się występowanie gatunków ptaków drapieżnych, np.: sowy, pustułki, myszołowa. Zaobserwować można również bielika, kormorany, żurawie, czaple, bociany, łabędzie, bażanty, kuropatwy. Na opisywanych terenach występują różne gatunki płazów, m.in. kumak nizinny, ropuchy i żaby, traszka zwyczajna, jaszczurka żyworodna i zaskroniec zwyczajny. W ostatnich latach pojawiły się wilki.