Trasa rowerowa Bochnia - Rajbrot - Bochnia

Opis
Mapa
Punkty

Kod trasy

225065

Pobierz trasę w aplikacji
Wpisz kod w wyszukiwarce

Informacje

Rodzaj aktywności: Rower turystyczny
Stopień trudności: Średni
Gwiazdki: 4.9
Dystans: 76,4 km
Czas trwania: 6 h 58 min
Średnia prędkość: 10,97 km/h
Przewyższenie: 163,91 m
Suma podejść: 1 791,54 m
Suma zejść: 1 790,49 m
Data: 18 sierpnia 2021
Lokalizacja: Bochnia

Bazylika św. Mikołaja to największy i najstarszy kościół w Bochni. Kościół został zbudowany w latach 1440-1445 na miejscu poprzedniej świątyni, zniszczonej przez pożar w 1440 roku. Bazylika św. Mikołaja jest gotyckim kościołem, częściowo przekształconym w okresie późnego baroku. Gotycka fasada z końca XV wieku, podparta dwoma przyporami, zwieńczona jest szczytem schodkowym i ozdobiona blendami i fryzem rombowym.
Obok kościoła znajduje się wolnostojąca drewniana dzwonnica konstrukcji słupowej z początku XVII wieku, zbudowana początkowo przy nieistniejącym obecnie kościele bernardynów w Bochni. Została ona zrekonstruowana w latach 1990-1993. Wcześniejsza, z pierwszej połowy XVI w, spaliła się w 1987 r.

Muzeum bocheńskie mieści się w dawnym klasztorze dominikanów, usytuowanym przy wschodniej ścianie rynku. Jest to obecnie dwuskrzydłowy, późnobarokowy gmach, lecz wiele elementów architektonicznych wskazuje, iż jego najstarsze fragmenty sięgać mogą nawet XVI w.

kościół pw. św. Piotra i Pawła w Brzeźnicy

kościół pochodzi z 1632 r. w 1892 r. rozbudowany poprzez przedłużenie nawy, dobudowę kruchty bocznej. Kościół o konstrukcji zrębowej, jednonawowy, orientowany. Prezbiterium zamknięte trójbocznie z zakrystiami na osi i z boku. Dach dwukalenicowy, kryty blachą z wieżyczką na sygnaturkę, zwieńczoną smukłym, blaszanym hełmem stożkowym z latarnią.
Obok kościoła dzwonnica konstrukcji słupowej z XVIII w.

kościół pw. św. Bartłomieja w Porębie Spytkowskiej

kościół powstał przed 1565 r. Jest budowlą gotycką, jednonawową z prezbiterium. Nawa i prezbiterium są zbudowane na planie prostokątów z kamienia , otynkowany, kryty dachówką. Do prezbiterium przylega zakrystia ze sklepieniem kolebkowym. Przedsionek z cegły pokryto blachą pod koniec XX w.

Świątynia została zbudowana w latach 1801-1806 w stylu barokowo-klasycystycznym określanym często jako "józefiński". Składa się z nawy i węższego prezbiterium, zamkniętego prostokątnie, przy którym została dostawiona od strony północnej zakrystia. Nad zachodnią częścią nawy nadbudowana jest wieża, z ośmiokątną nadstawą z baniastym dachem hełmowym z latarnią. Od strony południowej do nawy jest dostawiona mała kruchta. Budowla nakryta jest dachami dwuspadowymi z wieżyczką na sygnaturkę z latarnią.

kościół w Gnojniku to najstarszy zachowany w całości zabytek nie tylko w gminie Gnojnik i w powiecie brzeskim ale i w całej wschodniej części województwa małopolskiego. Kościół powstał jeszcze przed 1380 r., konsekrowany był w 1382 r.

Kościół parafialny św. Urszuli w Gosprzydowej

Kościół w Gosprzydowej wzniesiono w 1694 lub 1697 r. Wewnątrz widoczne są pozorne sklepienia kolebkowe, a stropy i ściany zdobi figuralna polichromia z 1889 r. W ołtarzu głównym znajdują się dwa otoczone kultem obrazy Matki Bożej Gosprzydowskiej (jeden z 2. poł. XVI w., drugi z ok. 1700 r.). Barokowe ołtarze boczne pochodzą z XVII i XVIII w. Na kamiennej, gotyckiej chrzcielnicy z XV w. widnieje herb Starykoń oraz ornament z odwróconych lilii.

Klasycystyczny, piętrowy budynek z I poł. XIX w. wzorowany był na francuskich pałacach wiejskich. Murowany na rzucie prostokąta, nakryty jest dachem czterospadowym krytym dachówką. W pięcioosiowej elewacji frontowej wyróżnia się zagłębiony w lico ściany portyk z czterema kolumnami, ponad którym znajduje się balkon w formie loggii. Przez ponad 60 lat (do II wojny światowej) pozostawał w rękach rodziny Ledóchowskich. Przez kilka lat mieszkały tu m.in. córki Antoniego Halki-Ledóchowskiego: późniejsza święta Urszula, kanonizowana w 2003 r., oraz późniejsza błogosławiona Maria Teresa, beatyfikowana w 1975 roku.
Mieści się w nim obecnie Katolicki Ośrodek Studiów Społecznych im. Urszuli Ledóchowskiej oraz małe muzeum poświęcone rodzinie Ledóchowskich,

Kościół św. Leonarda w Lipnicy Dolnej z końca XV w. to jeden z najstarszych i najcenniejszych kościołów drewnianych w Małopolsce. Obiekt w 2003r. został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Naturalnego UNESCO. Według tradycji zbudowano go w 1141 r. na miejscu pogańskiej gontyny, z której podobno pochodzi tzw. słup Światowida, wspierający z tyłu ołtarz św. Leonarda. Wnętrze kościoła zdobi dekoracja malarska (polichromia) z różnych okresów, od końca XV do pocz. XVIII w. Wśród cennego wyposażenia odnajdziemy: rzadki feretron procesyjny z płaskorzeźbą Trójcy Świętej i pozytyw szkatulny (do dziś grający).

kościół św. Szymona z Lipnicy w Lipnicy Murowanej

kościół zbudowany został ok. 1636-1948 r. na miejscu domu rodzinnego Świętego, na długo przed jego beatyfikacją (1685 r.). Postawiono go na polecenie króla Władysława IV po zwycięstwie Chocimskim (1621 r.). Obok kościoła znajduje się studnia, która według legendy ma uzdrawiającą wodę.

Kościół pw. św. Andrzeja Apostoła w Lipnicy Murowanej

Ten największy lipnicki kościół powstał za czasów króla Kazimierza Wielkiego. Erygowano go dekretem królewskim 1363 roku. Kilkakrotnie był niszczony w czasie działań wojennych (1655) i pożarów miasta (1500, 1740, 1810). Do dzisiaj jest w kościele kamienne naczynie, które było pierwotną chrzcielnicą, przy której ochrzczono św. Szymona.
Przy kościele znajdują się współczesne pomniki trzech postaci, które sławią Lipnicę najbardziej i najdalej tj. św. Szymona (1435-1482), św. Urszulę Ledóchowską (1865-1939) i bł. Marię Teresę Ledóchowską (1863-1922).

Miasteczko zachowało średniowieczny układ owalnicowy z dosyć dużym (55 x 60 m) rynkiem. Pary ulic wychodzące z rogów rynku łączą się z ulicami obwodowymi. Domy mieszczańskie usytuowane są przeważnie szczytowo, większość nakryta dachami naczółkowymi wspierającymi się na słupach, tworzącymi oryginalne podcienia. Najstarszy dom w północnej pierzei rynku pochodzi z 1841 r. Od 1913 r. na środku tynku znajduje się kolumna z rzeźbą św. Szymona, pod którą każdego roku odbywają się konkursy palm wielkanocnych.

Kościół parafialny pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Rajbrocie

Kościół w Rajbrocie pochodzi z początku XVI w. Według z tradycji, fundatorką pierwszego kościoła we wsi z 1262 r., była św. Kinga. Jednonawowa świątynia stanowi dobrze zachowany przykład gotyckiej architektury drewnianej. Ma wielobocznie zamknięte prezbiterium, szerszą nawę oraz strzelisty dach pokryty gontem. Późnogotyckie portale w nawie mają wykrój oślego grzbietu. Ściany i strop zdobi dekoracja malarska z 1879 r. (z fragmentami z XVI–XVII w.).

Spichlerz w zespole kościelno-plebańskim przy kościele w Rajbrocie pochodzi z przełomu XVIII i XIX w., przebudowano go w latach 50 - tych XX w. Jest to budynek o konstrukcji zrębowej, parterowy, nakryty dwuspadowym dachem. Wzniesiony został na planie prostokąta i posadowiony na „peckach”, czyli kamieniach odgrywających rolę prymitywnej podmurówki. Jedyne pomieszczenie wewnątrz nakryte jest belkowym, otwartym stropem. Podłogę wykonano z desek położonych na grubych belkach – legarach. Deskowo-spągowe drzwi mają jedno skrzydło, umocowane na zawiasach pasowych.

Gwiazdek Michelina ta restauracja na pewno by nie dostała ale jak ktoś jest głodny to nie będzie aż tak wybrzydzać. Tym bardziej, że jedzenie złe nie było a ponadto lokal miał ten plus, że mogłem jeść mając pieczę nad stojącym obok rowerem.

dwór w Łąkcie Górnej został wzniesiony w latach 1871-1883 przez rodzinę Armałowiczów. Około 1900 r. właścicielem całego majątku zostali Rutkowscy, którzy rozbudowali dwór. Po wojnie majątek z dworem przejął skarb państwa. W dworze miała siedzibę szkoła a potem ośrodek kolonijny. Od lat 80-tych XX wieku budynek był niezagospodarowany. Obecnie jest własnością prywatną.

Przy dworze znajduje się zabytkowa kapliczka z XIX w., zwana dworską. Według legendy kapliczkę w tym miejscu zbudował pewien szlachcic, który został napadnięty przez wilki i uratował sie właśnie w tym miejscu. Za uratowanie życia zbudował kapliczkę. Oczywiście była to inna niż stojąca obecnie. Potem w tym samym miejscu kapliczkę wybudowali ówcześni właściciele dworu - Państwo Rutkowscy. W okresie świetności dworu odprawiano w niej msze. Dzisiaj kapliczka jest w opłakanym stanie.

świątynia powstała w XVI wieku, następnie dwukrotnie została spalona, najpierw w 1652 roku przez Kozaków i ponownie w 1656 roku przez Szwedów. W latach 1905-1907 budowla została rozbudowana o nawę boczną od strony południowej według projektu architekta Jana Sas-Zubrzyckiego. Następna rozbudowa została przeprowadzona w latach 1953-1956. Dobudowana została wówczas część zachodnia świątyni. Obecny kształt kościół uzyskał po rozbudowie w latach 1995-2000. Zostały wówczas dobudowane od strony zachodniej dwie masywne wieże.
Świątynia jest pozbawiona cech stylowych, oprócz neogotyckiej nawy południowej.

Znajdujący się pośrodku rynku budynek został wybudowany w latach 1616–1620 w stylu wczesnobarokowym przez Stanisława Lubomirskiego według projektu włoskiego architekta Macieja Trapoli i przebudowany po pożarze w latach 1864–1865.

przy wschodniej pierzei Rynku znajduje się dom, w którym w XVII wieku mieszkał Włoch, architekt hetmana i wojewody krakowskiego Stanisława Lubomirskiego - Maciej Trapola. Bardzo zasłużył się on dla miasteczka, wg jego projektów bowiem wybudowano obecny zamek, klasztor, ratusz, sporo kamienic. Projektował w stylu architektonicznym wczesnego baroku.
Sama kamienica architekta to dom narożny z arkadami, dwukondygnacyjny, z ładnymi elementami architektonicznymi. W kamienicy na parterze obecnie znajduje się apteka. Na elewacji widoczna jest tablica informująca o jej dawnym, znanym mieszkańcu.

Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowym Wiśniczu

Świątynia wybudowana w latach 1618–1621 przez Stanisława Lubomirskiego, założyciela miasta i z jego fundacji, według projektu Macieja Trapoli. W 1863 roku spłonął dach, który w 1867 odnowiono.
Kościół murowany z kamienia, oszkarpowany, orientowany wczesnobarokowy. Prezbiterium w formie półkolistej apsydy otoczone półkolistym obejściem, w którym znajduje się zakrystia i skarbiec. Korpus nakryty kolebkowym, tunelowym sklepieniem. Od strony północnej w połowie XVIII wieku dobudowano przybudówkę.

Zamek wzniesiony przez Jana Kmitę w 2. połowie XIV wieku. Wczesnobarokowy korpus zamku z elementami renesansowymi zbudowano na planie czworoboku z wewnętrznym dziedzińcem. Zwieńczono go czterema basztami w narożach. Od północno-wschodniej strony dobudowano kaplicę z kryptą grobową Lubomirskich, a od południowo-wschodniej wolno stojącą tzw. Kmitówkę. Na drugim piętrze, przy Sali Rycerskiej mieści się galeria widokowa. Budowla otoczona jest fortyfikacjami bastionowymi z bramą wjazdową z początków XVII wieku.

Dwór Koryznówka w Nowym Wiśniczu wzniesiono w latach 50. XIX w. Jest to niewielki, zrębowy, dwutraktowy budynek z gankiem, pokryty czterospadowym dachem. Dom został wzniesiony dla Leonarda Serafińskiego, który traktował go jako miejsce letniego wypoczynku. Dworek wraz z wyposażeniem zachował pierwotny wygląd, od 1981 r. w jego wnętrzu mieści się muzeum biograficzne poświęcone Janowi Matejce.

kościół pw. św. Wojciecha w Starym Wiśniczu

Kościół zbudowany został w 1520 r. z fundacji Piotra Kmity, wojewody krakowskiego. Zbudowany w stylu gotycko-renesansowym z kamienia z użyciem cegły, otynkowany, jednonawowy. Kościół na zewnątrz opięty przyporami. Wnętrze nakryte jest sklepieniem kolebkowym, pokrytym siecią żeber w charakterze gotyckim. W kościele zachowały się cztery portale z XVI w. oraz ścienne tabernakulum renesansowe, kamienne z 1544 r. Polichromia na sklepieniu nawy i prezbiterium ornamentalno-figuralna z 1543 r. W kaplicach polichromia figuralna i ornamentalna, rokokowa z II poł. XVIII w. Ołtarz główny z XVII w. z obrazem Matki Bożej z Dzieciątkiem w towarzystwie św. św. Kingi i Wojciecha, namalowanym przez Jana Matejkę i Floriana Cynka w 1890 r.

umieść na stronie pobierz drukuj ulubione moja mapa

Obszarem, po którym poruszałem się podczas tej wycieczki, był Wiśnicko-Lipnicki Park Krajobrazowy oraz tereny bezpośrednio sąsiadujące z nim. Obszar ten obfituje w piękne widoki oraz zabytki architektury świeckiej i sakralnej. Wiele mijanych zabytków było dla mnie prawdziwymi perełkami jak np. murowany kościół w Gnojniku czy drewniany kościół w Gosprzydowej, będący tak jak kilka innych obiektów na Małopolskim Szlaku Architektury Drewnianej. Najwięcej jednak perełek i zabytkowych obiektów, bo prawie połowa, znajdowało się w dwóch miejscowościach tj. w Lipnicy Murowanej i Nowym Wiśniczu. W Lipnicy Murowanej większość obiektów związanych jest ze św. Szymonem i rodziną Ledóchowskich jednak najcenniejszy jest drewniany kościół św. Leonarda, znajdujący się na liście UNESCO. W powszechnym przekonaniu kościół ten mieści się w Lipnicy Murowanej jednak podobnie jak dwór Ledóchowskich znajduje się w Lipnicy Dolnej. Dla przeciętnego turysty nie ma to jednak wielkiego znaczenia tym bardziej że granica między Lipnicą Murowaną i Dolną jest niezauważalna. Drugą miejscowością z nagromadzonymi zabytkami jest Nowy Wiśnicz. Miejscowość ta zasługuje na dłuższe zatrzymanie i dokładniejsze zapoznanie się z nią. Jadąc rowerem i mając do przejechania wiele kilometrów, siłą rzeczy zmuszony byłem tylko do pobieżnego obejrzenia zabytków w tym chyba najcenniejszego zamku. Żeby nawet choć pobieżnie zobaczyć z zewnątrz zamek w Nowym Wiśniczu, musiałem wykupić bilet uprawniający do wejścia na dziedziniec. Pozostałe obiekty, tak w Nowym Wiśniczu jak i na całej trasie z zewnątrz można było zobaczyć bezpłatnie. Bezpłatne były także widoki roztaczające się z każdego większego wzniesienia. A wzniesień tych na trasie było całkiem sporo i to często stromych.

brak wystarczającej ilości ocen