Lwowski Rynek, otoczony jest 44 pięknymi kamienicami reprezentującymi różne style architektoniczne i świadczą o różnych etapach historii miasta oraz jego różnorodnych mieszkańcach (wśród nich na szczególną uwagę zasługują: renesansowa kamienica Bandinellich – włoskiego rodu, w której mieści się dziś oddział Muzeum Historycznego, Kamienica Królewska, zwana również Kamienicą Korniaka od nazwiska pierwszego właściciela budynku, później należąca do Jana III Sobieskiego, na której fasadzie zobaczyć możemy figury króla oraz rycerzy, Kamienica przy numerze 9 stanowiła niegdyś Pałac Arcybiskupi, w którym przyjmowani byli zacni goście jak chociażby Władysław Jagiełło i Jadwiga, Czarna Kamienica – zbudowana z ciemnego piaskowca i zdobiona białymi, kontrastującymi rzeźbami). W samym centrum Rynku znajduje się Ratusz, a w każdym jego rogu umieszczono studnie.
Katedra Łacińska (Bazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Lwowie), to jeden z najstarszych i najpiękniejszych kościołów Lwowa. Znajduje się w południowo – wschodniej części Rynku. Świątynię nakazał zbudować Kazimierz Wielki w XIV wieku, lecz jej budowa trwała grubo ponad 100 lat (dlatego też reprezentuje dziś szereg stylów architektonicznych). We wnętrzu kościoła zobaczyć możemy Wielki Ołtarz z marmurowymi kolumnami, posągami świętych i obrazem Matki Bożej Łaskawej (w ołtarzu znajduje się kopia XVI – wiecznego obrazu, oryginał przechowywany jest w Skarbcu katedry wawelskiej). Dookoła kościoła umieszczona wiele wspaniałych kaplic, wśród których najbardziej popularna i najpiękniejsza to Kaplica Boimów wyróżniająca się piękną rzeźbioną fasadą. To jedyna pozostałość po dawnym przykościelnym cmentarzu, która stanowi miejsce wiecznego spoczynku patrycjuszowskiej rodziny Boimów.
Sobór świętego Jura, znajduje się na liście UNESCO (wpisany na nią wraz ze Starym Miastem, Wysokim Zamkiem i Podzamczem). To kompleks budowli – katedra, pałac metropolitów, dzwonnica, budynki kapituły otoczone zostały murem, do którego prowadzą okazałe schody, znajdujący się na wzgórzu, co sprawia że widoczny jest z wielu punktów miasta. Wnętrze katedry zachwyca monumentalnością i bogactwem zdobień. W pałacu metropolitarnym zatrzymał się na nocleg Jan Paweł II przy okazji wizyty we Lwowie.
Cmentarz Łyczakowski, to najstarsza nekropolia miasta, która zlokalizowana jest na wzgórzu we wschodniej części miasta. Na cmentarzu znajduje się wiele zabytkowym rzeźb i nagrobków, a także grobów wybitnych Polaków (między innymi Seweryn Goszczyński, Gabrieli Zapolskiej, Marii Konopnickiej) i Ukraińców zasłużonych dla miasta. Integralną częścią Cmentarza Łyczakowskiego jest Cmentarz Obrońców Lwowa zwany Cmentarzem Orląt Lwowskich, poświęcony pamięci żołnierzy walczących o obronę miasta. Możemy tam zobaczyć obok wielu ustawionych w szeregu identycznych krzyży, kaplicę, łut triumfalny oraz dwa pylony.
Kościół Bernardynów, dziś cerkiew greckokatolicka pod wezwaniem św. Andrzeja. Budowla jet jedną z najładniejszych w całym mieście – wybudowana w stylu flamandzkim i włoskim kryje w sobie piękne barokowe, bogato zdobione wnętrze (na uwagę zasługują między innymi – pozłacana ambona, freski, marmurowy nagrobek św. Jana z Dukli). Na fasadzie świątyni zobaczyć możemy herby Polski i Litwy, a jej charakterystycznym elementem jest wieża z zegarem zwieńczona hełmem z latarnią. Na dziedzińcu dawnego kościoła znajduje się studnia, przed nim wzniesiono kolumnę świętego Jana z Dukli (niegdyś z figurę przedstawiającą świętego), obok świątyni stoi czworoboczna dzwonnica, a nieco dalej zobaczyć można zabudowania poklasztorne.
Arsenał Królewski, to miejsce gdzie niegdyś gromadzono broń na planowaną wojnę z Turcją. Umieszczony niegdyś blisko murów obronnych na polecenie króla Władysława IV Wazy. Dziś budowla ma nieco dziwny, bo różowawy kolor i charakteryzuje się posiadaniem arkadowej loggi i barokowego frontonu (co zupełnie nie kojarzy się z funkcją jaką niegdyś pełniła)
Kościół Dominikanów, charakterystyczna barokowa budowla Lwowa, ze względu na to, iż wyróżnia się zieloną kopułą górującą
Kościół Dominikanów Lwów
fot. Anosmia / flickr.com / CC
nad innymi zabudowaniami miasta. Zbudowanie kościoła (obecnie kościoła greckokatolickiego) było możliwe dzięki ofiarności hetmana wielkiego koronnego Józefa Potockiego. Dziś mieści się tutaj Muzeum Historii Religii we Lwowie ( w części zabudowań klasztornych). Na temat lwowskich muzeów znajdziecie wszystkie informacje tutaj.
Lwowska Galeria Sztuki, mieści w sobie jedną z największych kolekcji sztuki polskiej (obrazy między innymi Matejki, Malczewskiego, Kossaka, Grottgera) poza granicami naszego kraju, choć i zbiory sztuki państw Europy Zachodniej również są imponujące (ponad 50 tysięcy płócien reprezentujących sztukę włoską, hiszpańską, holenderską, niemiecką, francuską, polską i inne). Część eksponatów znajduje się również w Pałacu Potockich (jedynie kilka pomieszczeń zaadaptowano na muzeum – filię Galerii Sztuki, reszta stanowi rezydencję prezydenta Ukrainy). Zobaczcie więcej tutaj.
Cerkiew Wołoska (Cerkiew Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny), piękna, renesansowa budowla (właściwie kompleks w skład którego wchodzą: Cerkiew Wołoska, Kaplica Trzech Świętych i Wieża Korniakta) znajdująca się na Starówce lwowskiej. Charakterystycznym elementem cerkwi jest Wieża Korniakta (od nazwiska fundatora kaplicy oraz dzwonnicy), której architektem był Polak Piotr Barbon. Na wspomnianej dzwonnicy znajduje się największy lwowski dzwon – Kyryło. Więcej informacji znajdziecie na stronie cerkwi.
Pomnik Adama Mickiewicza, w dawnym przedwojennym Lwowie znajdowało się wiele pomników upamiętniających słynnych Polaków (część z nich została zniszczona po II Wojnie Światowej, a część wywieziona do Polski). Pomnik Adama Mickiewicza zachował się na dawnym placu Mariackim (dziś to plac Adama Mickiewicza). Znajduje się w tym miejscu od 1904 roku i jest dziś jednym ze sztandarowych punktów każdej polskiej wycieczki. Warto wspomnieć iż stoi tuż przed wspaniałym hotelem George, którego fasada kryje w sobie alegorie Afryki, Azji, Europy i Ameryki.
Lwowski Narodowy Akademicki Teatr Opery i Baletu im. Salomei Kruszelnickiej, (ukr. Львівський національний академічний театр опери та балету імені Соломії Крушельницької; dawniej Teatr Miejski, w dwudziestoleciu międzywojennym Teatr Wielki) – teatr we Lwowie zaprojektowany przez prof. Zygmunta Gorgolewskiego. Jest to nie tylko dzieło sztuki architektonicznej, ale także rzeźby i malarstwa. Reprezentuje eklektyzm w sztuce.
Każda sala to niezależny projekt, każde piętro to nowe doznania, a dach to widok na Lwów z kompletnie nieznanej perspektywy. Miejsce na knajpianej mapie Lwowa, które koniecznie trzeba zobaczyć. Jedzenie może nie rozpieszcza podniebienia, ale klimat lokalu na długo powinien zostać w pamięci.
Lokal znajdujący się tuż przy samym Rynku z widokiem na Lwów. Dobre jedzenie i miła obsługa. Warto zobaczyć również wnętrze lokalu. Zdobienia ścian powalają na łopatki.
Stosunkowo tanie, smaczne i podawane w duuużych ilościach jedzenie, a do tego dość spory i zróżnicowany jak na Lwów wybór piw. Właściciele wyrabiają je tylko na potrzeby własnego lokalu, więc nie spróbować ich byłoby grzechem. Jak tak przynajmniej tłumaczyłem się żonie. Gdyby jeszcze tylko obsługa była bardziej ogarnięta. Ale cóż, nie można mieć wszystkiego.
Skomentuj