Siedlec w 1631 r. stał się częścią uposażenia klasztoru w Czernej i z tej okazji zbudowano w nim w roku 1640 nowy dwór. Po 120 latach, w 1766 r. przeor karmelitów w Czernej wzniósł nowy dwór oraz stajnie (obecna zabudowa), a poprzedni budynek zamieniono w spichlerz. W roku 1947 dworek stał się własnością Sióstr Duszy Chrystusowej.
Późnogotycki kościół pw. Nawiedzenia NMP został wzniesiony około 1510 r. w konstrukcji zrębowej z drzewa jodłowego, zapewne na miejscu poprzedniego. Później około 1530 r. dobudowano wieżę, w XVIII w. barokowa wieżyczkę na dachu, zaś w 1899 r. zakrystię i boczna kruchtę. Wnętrze zdobi dekoracja malarska z 1896 r. oraz na północnej ścianie zachowane fragmentu XVII-wiecznej polichromii ze scenami Męki Pańskiej.
Źródło proroka Eliasza znajduje się w środkowej części Doliny Eliaszówki i ujęte zostało w oryginalną, kamienno-betonową obudowę w kształcie serca. Wykonana została ponad 100 lat temu. Ze źródłem związana jest miejscowa legenda głosząca, że każdy kto napije się wypływającej wody oraz obejdzie je dookoła, znajdzie prawdziwą miłość. Z tych też powodów funkcjonuje również druga nazwa dla tego obiektu – „Źródło Miłości”. Nad źródłem znajduje się kamienna kapliczka z 1848 r.
Miejsce to ma symbolizować biblijny teren nad potokiem Kerit (Dolina Kerit), gdzie prorok mieszkał w grocie, pił wodę ze źródła i był karmiony przez kruka.
Jedną z większych atrakcji Doliny Eliaszówki są ruiny przerzuconego przez głęboki jar tzw. Diabelskiego Mostu, łączącego klasztor w Czernej z wzgórzami siedleckimi, stanowiąc połączenie klasztoru z miejscowością Siedlec, która stanowiła uposażenie klasztoru. Wybudowany został w latach 1671-1691. Zbudowany został z kamieni i przypomina swoim wyglądem rzymskie akwedukty. Od 1889 r. z powodu znacznego już uszkodzenia most przestał być używany.
Na zboczu Doliny Eliaszówki znajduje się pochodzący z XVII w. Zespół Klasztorny Karmelitów Bosych. Zgodnie z regułą składa się on z klasztoru zbudowanego w kształcie regularnego czworoboku oraz kościoła znajdującego się wewnątrz czworoboku. W otoczeniu klasztoru zlokalizowano m.in. 12 pustelni z których zachowały się ślady czterech, zespół kaplic, stacje drogi krzyżowej, obiekty gospodarcze z XVII w. oraz dawny cmentarz. W kościele o jednolitym barokowym wyposażeniu z czarnego marmuru, znajdują się m.in.: w ołtarzu głównym obraz Tomasza Dolabelli z 1640 r., w bocznym otoczony kultem obraz Matki Boskiej Szkaplerznej XVIII w. W budynku klasztoru zlokalizowana jest kaplica i sanktuarium św. Rafała – o. Józefa Kalinowskiego (1835-1907), powstańca styczniowego i przeora klasztoru
Świątynia została wzniesiona w stylu neoromańsko-neogotyckim w latach 1885–1896 na miejscu wcześniejszego kościoła, zniszczonego przez pożar w 1875 roku. Kościół jest orientowany, posiada trzy nawy, jest pseudobazyliką, nie posiadającą transeptu. Prezbiterium posiada jedno przęsło i zamknięte jest pięcioma bokami ośmiokąta; przy nim znajduje się zakrystia (od strony południowej) i składzik (od strony północnej). Zamknięcie prezbiterium jest otoczone na zewnątrz arkadowym ogrojcem.
Jest to pierwsze tego typu przedsięwzięcie w Europie. Nowoczesny obiekt, wybudowany z inicjatywy proboszcza, ks. Stanisława Fijałka, jest budowla w formie kopuły liczącej 16 metrów wysokości i 26 metrów średnicy, o konstrukcji żelbetonowej, przykrytej ziemią, na której rośnie trawa.
Na szczycie stoi metalowy krzyż (rurowy), który spełnia funkcje wentylacji kurhanu. Wewnątrz znajduje się kaplica o powierzchni 200m, a na dwóch poziomach przygotowano miejsce spoczynku wiecznego dla około 2.500 zmarłych. Szczyt kopuły zdobi okno w kształcie gwiazdy.
Pałac w Młoszowej to obiekt powstały w połowie XIX wieku na obszarze dawnego dworu Młoszowskich. Za twórcę budowli uważa się Juliusza Florkiewicza, dzięki któremu z niewielkiego dworku powstał piękny kompleks pałacowy.
Pałac był kilkakrotnie przebudowywany a do najciekawszych elementów kompleksu należą : neogotycka kaplica pałacowa, Bastion Belwederski i Brama Krakowska. Pałac położony jest w otoczeniu zabytkowego parku, obecnie budowla znajduje się w rękach Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie i nie jest udostępniony zwiedzającym.
Przez Puszczę Dulowską prowadzi sporo dróg leśnych, w większości szutrowych. Nie ustępują one wiele asfaltowym a czasami nawet są od nich lepsze. Dodatkową zaletą jest brak ruchu samochodów.
Początki zamku sięgają lat 1331-1361 kiedy powstał jako gotycka budowla murowana. Przez wieki zmieniał właścicieli i kształt a w okresie świetności nazywany był Małym Wawelem. Do upadku zamku przyczynił się w dużym stopniu "Potom Szwedzki" jednak dzieła zniszczenia dokonał pożar w 1748 spowodowany uderzeniem pioruna. Od tego czasu zamek systematycznie popadał w coraz większą ruinę. Obecnie w zamku trwają prace remontowe mające przywrócić zamek do stanu "ruiny kontrolowanej"
W Czarnym Stawie, zgodnie z legendą, swoje ofiary topi diabeł, który czyha na grzeszników na Diablim Moście przy klasztorze w Czernej.
Wzdłuż Lasu Zwierzyniec, od młynki na wschodzie do Rudna na Zachodzie przebiega asfaltowa droga umożliwiająca komfortową podróż przez las. Co istotne, poza krótkim odcinkiem, ruch samochodów jest zabroniony za wyjątkiem pojazdów utrzymania lasu.
Pod koniec XIX wieku, Dominik ks. Radziwiłł, w Aleksandrowicach, na miejscu starego rozebranego w 1895 roku dworu wybudował nowy neoklasycystyczny dwór przeznaczony na letnią rezydencję. Powstałe w tym miejscu około 1900 roku zabudowania dworskie obejmowały dwór, oficynę oraz liczne zabudowania gospodarcze: stajnie, spichlerze, czworaki. Po 1945 roku majątek Radziwiłłów został przekazany dla Uniwersytetu Jagiellońskiego, który w tym miejscu utworzył istniejący do dziś Instytut Zootechniki.
Pałac zbudował pod koniec XVII wieku kanclerz wielki koronny Jan Szembek. Później rezydencja należała do Darowskich, Sołtykow i Homolaczów, a w końcu Radziwiłłów, w rękach których pozostała do II wojny światowej. Książę Dominik Radziwiłł pod koniec XIX wieku dokonał gruntownej przebudowy pałacu według projektu Tadeusza Stryjeńskiego. W pałacu znajduje się dziś siedziba dyrekcji Instytutu Zootechniki UJ. W pięknych salach organizowane są konferencje, a w bocznym skrzydle mieści się część hotelowa. Pałac otoczony jest renesansowym parkiem założonym w XVI wieku.
W 1885 roku Schoenowie wybudowali swoją rezydencję, nazwaną wtedy "dolnym pałacykiem" (dla odróżnienia od pałacu "górnego", który znajdował się na miejscu obecnego mydlnickiego kościoła). Obecnie dawny dworek Schoenów jak i budynki gospodarcze stanowią własność Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie.
ten wzniesiony w 1895 r. i pierwotnie kryty strzechą dworek znany jest z tego, że w 1900 roku miało w nim miejsce wesele Lucjana Rydla z Jadwigą Mikołajczkówną. W dworku tym Stanisław Wyspiański umieścił akcję swojego dramatu "Wesele". Od 1969 r. funkcjonuje w nim muzeum.
Willa została wybudowana w latach 1930–1932. dla prof. Maksymiliana Rutkowskiego. Po II wojnie światowej właściciele wydzierżawili dworek Polskiej Akademii Nauk, a następnie go sprzedali. Dziś mieści się w nim Zakład Fitochemii PAN. Willa jest budynkiem murowanym, podpiwniczonym, nakrytym czterospadowym dachem. W centralnej części dworku znajduje się czterofilarowy, dwukondygnacyjny portyk zwieńczony tympanonem. Po prawej stronie znajduje się ogród zimowy w kształcie sześciobocznego, niewielkiego budynku, nakrytego daszkiem namiotowym, połączony łącznikiem z dworkiem.
5.9
Najciekawsze
Najnowsze
W pobliżu
Rower 
Rower górski 
Rower szosowy 
Rower turystyczny 
Pieszo 
Bieganie 
Turystyka górska 
Piesza wycieczka 
Nordic Walking 
Moto 
Samochód 
Motocykl 
4x4 
Woda 
Kajak 
Żeglarstwo 
Inne jednostki pływające 
Zima 
Narty biegowe i śladowe 
Ski Tour 
Narty zjazdowe i snowboard 
Łyżwy 
Pozostałe 
Paralotnia 
Konno 
Samolot 
Rolki 
Hulajnoga 
Inne 
PRO
Skomentuj