Wśród leśnych jezior i bagien

Dodano 25 listopada 2010 przez plik GPX
  • Opis
  • Mapa
  • Punkty

Kod trasy

1526
Pobierz trasę w aplikacji
Wpisz kod w wyszukiwarce

Informacje

  • Rodzaj aktywności: Piesza wycieczka
  • Stopień trudności: Łatwy
  • Gwiazdki:  3.9
  • Dystans: 9,6 km
  • Czas trwania: 4 h 4 min
  • Średnia prędkość: 2,36 km/h
  • Przewyższenie: 199,96 m
  • Suma podejść: 386,45 m
  • Suma zejść: 235,05 m
  • Data: 13 lipca 2010
  • Lokalizacja: Polska, pomorskie, Płótowa
2559
Oczko wodne na torfowisku kotłowym
Przystanek ten znajduje się w południowej części torfowiska kotłowego o powierzchni ok. 14 ha. Swój pierwotny charakter zachowało ono tylko wokół niewielkiego oczka wodnego, przy którym stoimy, a którego głębokość sięga 8 m. W obrębie tego torfowiska wyróżnić można następujące zbiorowiska roślinne: - bór bagienny – w jego runie licznie występują rzadkie gatunki roślin, np. bagno zwyczajne, bażyna czarna, borówka pijanica; - brzezina bagienna – rosną tu takie gatunki jak: brzoza omszona, kruszyna pospolita, bagno zwyczajne, widłak jałowcowaty; - kompleks przestrzenny bezleśnej roślinności wysoko- i przejściowotorfowiskowej – stanowi on najcenniejszy przyrodniczo kompleks bezleśnego mszaru otaczającego oczko wodne. Jest też siedliskiem rzadkich i chronionych roślin, które występują tu bardzo obficie. Są to: rosiczka okrągłolistna, rosiczka długolistna, turzyca bagienna, przygiełka biała, bagnica torfowa. W ramach czynnej ochrony unikatowych roślin torfowiskowych, sztucznie zwiększono tu liczebność populacji najbardziej zagrożonych gatunków: po odpowiednim przygotowaniu siedliska, przesadzono na wybrane powierzchnie niektóre rośliny, m.in. rosiczki i różne gatunki torfowców. Warto zaznaczyć, że torfowiska stanowią najdoskonalsze, naturalne rezerwuary zasobów wodnych.
2560
Torfowiska przy Jeziorze Leniwym
Kolejny przystanek usytuowano na końcu drewnianej kładki, z której podziwiać można panoramę kompleksu wodno-torfowiskowego. Jest to najbardziej malowniczy i przyrodniczo najcenniejszy fragment torfowiska, które zajmuje dwa głębokie obniżenia. Część centralną większego z nich wypełniają wody Jeziora Leniwego. Na obszarze tego torfowiska, o powierzchni ok. 10 ha, wyróżnić można zbiorowiska roślinne takie, jak w torfowisku, które oglądaliśmy przy pierwszym przystanku, czyli: bór bagienny, brzezina bagienna, kompleks przestrzenny bezleśnej roślinności wysoko- i przejściowotorfowiskowej. To ostatnie zbiorowisko jest najbardziej wartościowe i krajobrazowo najpiękniejsze, ponieważ ma postać rozległych unoszących się na wodzie mszarnych dywanów, w wielu miejscach porozrywanych, z licznymi oczkami wodnymi i pływającymi wyspami. Te pływające wyspy często ponownie kotwiczą się u krawędzi pła i ponownie zrastają się z nimi. Ta część torfowiska nieustannie się zmienia. Jezioro Leniwe jest stosunkowo niewielkie (2 ha), ale za to głębokie (12 m). Jego woda ma kolor jasnobrązowy (widoczność 2,5 m), jest kwaśna (pH 4,1 przy powierzchni, 4,5 przy dnie), miękka oraz zawiera niewiele azotu i fosforu. Przy południowo-zachodnim brzegu jeziora występuje niewielkie skupisko grążela drobnego – rośliny chronionej i niezmiernie rzadko w Polsce spotykanej.
2561
Jezioro lobeliowe Rekówek
(Na niektórych mapach jezioro Rekówek zaznaczone jest jako Rekowskie). Przystanek znajduje się przy północnym krańcu jeziora. Widać stąd w całej okazałości ten śródleśny, niewielki zbiornik (6,6 ha), którego maksymalna głębokość wynosi 11 m. Woda w jeziorze jest przeźroczysta (widoczność – 5,2 m), kwaśna (pH 5,7) i miękka, tzn. zawiera niewiele rozpuszczonych soli mineralnych, a także związków azotu i fosforu. Jest ona jałowa, a samo jezioro – oligotroficzne. Jezioro jest stanowiskiem charakterystycznych gatunków roślin, takich jak: lobelia jeziorna (w Polsce zagrożona wyginięciem i całkowicie chroniona) i brzeżyca jednokwiatowa (w Polsce zagrożona wyginięciem). Rośliny towarzyszące to: rdest ziemnowodny, turzyca dzióbkowata, ponikło błotne, mech wodny. Aby podnieść walory przyrodnicze jeziora, naukowcy z Uniwersytetu Gdańskiego przeprowadzili eksperymentalne prace podwodne mające na celu namnażanie populacji lobelii jeziornej.
Ścieżka przyrodnicza o raczej specjalistycznym charakterze, przeznaczona dla osób, które interesują się ekosystemami wodnymi i bagiennymi. Trasa oznakowana jest czerwonym kółkiem na białym tle i wiedzie przez lasy na wschód od Rekowa. Można tu zobaczyć bardzo cenne przyrodniczo obiekty, planowane do objęcia ochroną rezerwatową. Ścieżka leży w obrębie europejskiej sieci specjalnych obszarów ochrony siedlisk Natura 2000 „Pływające wyspy pod Rekowem” PLH220022.



Dojazd do ścieżki

Do Rekowa można dotrzeć z Bytowa, jadąc ok. 12 km na południe szosą Bytów – Chojnice. W centrum Rekowa należy odbić w prawo, w kierunku Jeziora Wiejskiego, by zacząć wędrówkę od odwiedzenia punktu informacji turystycznej. Następnie kierujemy się w stronę remizy.
Trasę poleca
UM Bytów
Wasza ocena: 3.3 (9 głosów)

Skomentuj

Zaloguj się, aby komentować i oceniać trasy
rafaldojlido
22 października 2022 rafaldojlido napisał:
Jedna z najlepszych ścieżek jakie do tej pory przeszedłem. Bardzo urozmaicona i dobrze oznaczona. Oby takich więcej.
boulinek11
18 grudnia 2012 boulinek11 napisał:
Sporo raz jest prezentowanych przez bytow
Rowerem po Roztoczu
Moja mapa 0

Dbamy o Twoją prywatność

W celu zapewnienia naszym użytkownikom usług na możliwie najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Uzyskujemy dostęp i przechowujemy informacje na urządzeniu oraz przetwarzamy dane osobowe, takie jak unikalne identyfikatory i standardowe informacje wysyłane przez urządzenie czy dane przeglądania w celu wyboru oraz tworzenia profilu spersonalizowanych treści i reklam, pomiaru wydajności treści i reklam, a także rozwijania i ulepszania produktów. Za zgodą użytkownika nasze aplikacje korzystają z precyzyjnych danych geolokalizacyjnych.

Kliknięcie w przycisk "Akceptuję", oznacza wyrażenie zgody na przetwarzanie danych zgodnie z powyższym opisem. Dokładne zasady zostały opisane w naszej Polityce Prywatności.