Obecny budynek kościoła został wybudowany w XV lub XVI wieku. Barokowy kształt kościołowi nadali w latach 1638–1664 Kanonicy Regularni Laterańscy. Przebudowany w latach 1672–1692 oraz 1936–1937.
Kościół znany jako kościółek Mariacki lub kościółek Szpitalny został ufundowany w 1638 roku jako przyszpitalna świątynia szpitala z przytułkiem dla ubogich.
Murowany kościół w Tczycy stał już w XV w. Potem Świątynia ta wiele razy była rozbudowywana i przebudowywana, m.in. w latach: 1830, 1900, 1903 i 1925. W ubiegłym wieku Kościół był dwukrotnie odnawiany: w 1929 r. oraz 1938 r. Ostatnie przedwojenne remonty i restauracje miały bardzo duży zakres. W 1940 r. Świątynia posiada bardzo ładną polichromię, która ma już blisko 100 lat. W kościele znajduje się rokokowy obraz Matki Bożej Łaskawej.
Kopiec Kościuszki z 1918 r. zwieńczony popiersiem Naczelnika
Kościół parafialny w Żarnowcu został wzniesiony przypuszczalnie w końcu XIV w. W 1524 r. świątynia uległa znaczącemu zniszczeniu wskutek pożaru, który objął całe ówczesne miasto. W 1528 r. został gruntownie odbudowany, W 1836 r. od zachodu dobudowano obecną kruchtę. W XIX w. w sąsiedztwie kościoła wzniesiono murowaną, klasycystyczną dzwonnicę. W 1910 r. kościół poddany został częściowej przebudowie neogotyckiej, w ramach której m.in. założono pozorne sklepienie krzyżowo-żebrowe w nawie.
Obelisk upamiętniający Joela Barlowa, poety, filozofa, polityka i dyplomaty, który będąc Ministrem Pełnomocnym Stanów Zjednoczonych Ameryki przy Cesarzu Francuzów i Królu Włoskim , wracając z Warszawy w dniu 26.12.1812 r. zmarł w Żarnowcu i został pochowany na cmentarzu przykościelnym.
Murowany obiekt stanął w XIV stuleciu, najpewniej z fundacji królowej Adelajdy, żony Kazimierza Wielkiego; w XIX wieku był dwukrotnie rozbudowywany - m.in. dostawiono kaplicę Matki Bożej Częstochowskiej. Kościół jest orientowany, z krótkim, gotyckim prezbiterium, pamiętającym czasy królewskiej fundacji. W środku bardzo dobrze zachowane gotyckie polichromie, przedstawiające m.in. Sąd Ostateczny.
Kościół p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego zbudowany został jako kaplica w XVIII wieku a rozbudowany w latach 1850-53. jest to obiekt o konstrukcji zrębowej, orientowany z prezbiterium zamkniętym trójbocznie, węższym od nawy. Do bocznej ściany przylega zakrystia. Dach jest dwukalenicowy, kryty blachą z ośmioboczną wieżyczką na sygnaturkę zwieńczoną hełmem cebulastym z latarnią. Obecnie opuszczony.
Kościół pw. św. Mikołaja został wzniesiony w 1735 r., ale swój obecny kształt zawdzięcza przebudowie przeprowadzonej w 1839 r. (dobudowa kaplicy św. Franciszka), 1881 r. (przedłużenie nawy) i w 1938 r. (przekształcenie wnętrza świątyni).
zjeżdżając na leśne czy polne drogi należało się liczyć z takimi niespodziankami
Wzniesiony w połowie XII wieku kościół w stanie praktycznie niezmienionym przetrwał aż do początku XX wieku. W latach 1900-1912 została przeprowadzona gruntowna przebudowa kościoła. Pierwotna konstrukcja (prezbiterium i wschodnia część nawy) zostały nadbudowane o ok. 1 metr. Sama nawa została przedłużona w kierunku zachodnim, a oryginalna wieża została zastąpiona nową. Dobudowano także ceglaną zakrystię.
dworek szlachecki znajdujący się obok stawu powstał na przełomie XIX/XX w. Umiejscowiony jest w kompleksie leśnym. Obecnie mieści się w nim ośrodek zdrowia, biblioteka i urząd pocztowy.
Klasztor franciszkanów i kościół pw. Najświętszego Imienia Jezus swym rodowodem sięga 1740 r., kiedy na zaproszenie Marii Józefy Sobieskiej (synowej króla Jana III Sobieskiego) do Pilicy przybyli zakonnicy. Z jej fundacji powstał okazały klasztor oraz świątynia, wybudowana w latach 1743-1746. Od 1 stycznia 2003 r. świątynia podniesiona została do rangi sanktuarium Matki Bożej Śnieżnej Opiekunki Rodzin.
Na dzisiejszy kształt kościoła złożyło się wiele nawarstwień historyczno-stylowych. Pierwotna świątynia, w stylu gotyckim, wniesiona została na przełomie XIV i XV w. z fundacji Pileckich. Kościół został przebudowany około stu lat później – za czasów, gdy panami tutejszych włości byli Padniewscy. Nabrał wówczas wielu cech barokowych.
Widoczny na zdjęciu budynek to rekonstrukcja ratusza wykonana w 2014 r. Powstał na miejscu XVII-wiecznego ratusza, jest niewielki, murowany, z drewnianymi stropami i zewnętrznymi schodami. We wnętrzu podziwiać można wystawy związane z regionem jurajskim.
Pałac w Pilicy powstał w 1602 r. za sprawą Wojciecha Padniewskiego. Jej dalszej rozbudowy dokonał Jerzy Zbaraski, wówczas to powstała rezydencja na kształt włoskiej willi z arkadowym portykiem, największa w Polsce. W połowie XVII wieku kolejny właściciel - Stanisław Warszycki otoczył pałac potężnymi fortyfikacjami bastionowymi i fosą. XVIII wiek minął na rozbudowie pałacu w stylu francuskim. Wtedy też założono park w tym samym stylu. Budowla w ciągu wieków często zmieniała swych właścicieli, stąd mieszanka stylów i różnorodnej myśli przewodniej. Obecnie pałac jest opuszczony i powoli zamienia się w ruinę.
Podczas tej wycieczki do zamku nie wchodziłem z uwagi na to, że nie chciałem zostawić roweru oraz znajdującego się na nim bagażu. Dlatego warto tu przyjechać samochodem. Do niedawna zarośnięte ruiny, obecnie bardzo zadbany zabytek. Warto wejść na wieżę z której rozlega się wspaniały widok na okolicę.
Murowany dworek w Smoleniu został zbudowany przez Leona Epsteina na początki XIX w., który po nabyciu Pilicy dokupił w roku 1877 dobra smoleńskie. Z uwagi na zły stan techniczny został rozebrany w latach 1948/49 a na jego miejscu stanął obecny budynek, pseudoklasycystyczny, bez cech zabytkowych. Użytkowany był jako leśniczówka
Dolina Wodąca jest suchą doliną krasową, tzw. „wodącą", w której tylko okresowo płynie woda. Dolina Wodącej swym zasięgiem obejmuje kilka mniejszych form dolinnych, zespoły ostańców w okolicy Smolenia, Strzegowej i Złożeńca oraz źródliska rzeczki Dżdżenicy (Tarnówki). Cechą charakterystyczną Doliny Wodącej są duże różnice wysokości, dochodzące nawet do 100 metrów (dno Doliny położone jest mniej więcej na wysokości 390 ni n.p.m., natomiast szczyty niektórych wzgórz nawet do 480 m n.p.m.).
Skała Biśnik z reliktem wieżowej fortyfikacji oraz kilkoma jaskiniami, m.in. najdłuższa w tym rejonie Jaskinia Psia (Źródlana) oraz Jaskinia na Biśniku.
Obelisk upamiętnia miejsce w którym w dniu 18.11.1914 podczas bitwy o Załęże z wojskami rozyjskimi zginął por. Stanisław Paderewski, dowódca Trzeciej Kompanii Pierwszej Brygady Józefa Piłsudskiego. Por. Stanisław Paderewski był przyrodnim bratem słynnego pianisty, kompozytora i polityka – Ignacego Jana Paderewskiego.
Zabytkowa kaplica pw. Pocieszenia NMP została wzniesiona w XVIII w, podobno na miejscu dawnej pustelni. Wewnątrz kaplicy znajduje się posąg Matki Boskiej z Dzieciątkiem, gotycki, zapewne z pierwszej połowy XV w.
Powstanie niewielkiego zameczku w Bydlinie z uwagi na brak jakichkolwiek źródeł ginie w mrokach dziejów, trudno więc na jednoznaczne określenie, kiedy oraz przez kogo obiekt został zbudowany. Spotkać można również opinię, że warownia ta nigdy nie była zamkiem i od początku do końca pełniła przede wszystkim funkcje sakralne. Pierwsze wzmianki na temat zamku sięgają końca XIV w. natomiast został on opuszczony pod koniec XVIII w. i stopniowo zamieniał się w ruinę.
Kościół w Dłużcu pochodzi z 1780 r. Na początku XX w. przedłużono nawę kościoła i połączono ją z wieżą, która powstała w 1825 r. jako wolno stojąca dzwonnica. Kościół o konstrukcji zrębowej, oszalowany częściowo pionowo i częściowo poziomo, w narożnikach na ścianie nawy ma ozdobne lizeny. Najcenniejszym elementem wyposażenia jest boczny ołtarz w formie tryptyku z posągiem Tronującej Najświętszej Marii Panny z 4. ćwierci XV w, z późnogotyckimi obrazami oraz gotyckimi posągami świętych.
Skomentuj