Szewnia Dolna - Hutki

Trasa zaczyna się na przystanku PKS w Szewni Dolnej. Weszliśmy do wsi, kierując się w stronę kościoła. Po chwili złapaliśmy szlak niebieski, nim mieliśmy zamiar przejść znaczny kawałek trasy. Po zwiedzeniu z zewnątrz zabytkowego, drewnianego kościoła z 1906 r. Ruszyliśmy dalej, skręcając w pobliżu sklepu w lewo. Szybko weszliśmy w zarośla i niewielki wąwóz. I już po chwili byliśmy w lesie. ten odcinek miał plusy i minusy. Plusami było ukształtowanie terenu, ciągle pod górkę lub w dół, ale droga była utwardzona, a na znacznych odcinkach wyłożona betonowymi płytami... Ale mimo to sprawnie dotarliśmy ponownie do asfaltu i ponownie w Szewni. Poszliśmy w lewo, wychodząc w końcu wsi i stając na skraju lasu i zarazem na granicy Roztoczańskiego Parku Narodowego. Obok znajdował się pomnik Powstania Zamojskiego (30.12.1942-26.07.1944). Dalej poszliśmy na południe szlakiem zielonym. Po chwili doszliśmy do pomnika-krzyża upamiętniającego zamordowanych w czasie II wojny światowej mieszkańców wsi Szewnia.
Zaczęliśmy niezbyt wymagające podejście przez las. Na jego skraju poszliśmy w prawo, mijając łukiem wzniesienie Szczob i zatrzymaliśmy się na odpoczynek przy pomniku bitwy pod Wojdą. Tu też spotkaliśmy szlak czerwony. Początkowo poszliśmy zgodnie ze znakami obydwu szlaków do Bliżowa - a dalej przez wieś, szlakiem czerwonym. Minęliśmy drewniany kościół i dalej na wysokości kamieniołomu skręciliśmy w prawo, schodząc powoli do lasu. Wyszliśmy na pola, towarzyszył nam pagórkowaty teren. Przecięliśmy remontowaną drogę do Adamowa i wkroczyliśmy na dłużej w las, z którego wyszliśmy na szosę w okolicach Bondyrza. teraz poszliśmy w prawo, a szlak czerwony skręcił w lewo. po drodze minęliśmy krzyż upamiętniający poległych w bitwie pod Panasówką, oraz pomnik pomordowanych pracowników Fabryki Mebli w Bondyrzu. We wsi skręciliśmy w lewo, przy zakładach i dotarliśmy do Muzeum Inspektoratu Zamojskiego AK przed którego siedzibą stał czołg T-34. Wstąpiliśmy jeszcze do znajdującego się nieopodal sklepu. Dalej ulica prowadziła nas koło zabytkowego młyna przy hodowli pstrąga i knajpie. A pod mostem płynął Wieprz.
Doszliśmy do trasy ze Zwierzyńca i poszliśmy w lewo. Ponieważ nie było stąd żadnego transportu, dotarliśmy aż do skrzyżowania w Hutkach. Ale tu wcale nie było lepiej, więc udaliśmy się w dalszą drogę, przez Hutki, wzdłuż Wieprza, mijając stawy. Dopiero przy trasie na Krasnobród trafił się bud i można było dotrzeć do tego miasta.