Park Narodowy Bory Tucholskie, rodzinnie na rowerach

Park Narodowy Bory Tucholskie, zwany zielonymi płucami naszego województwa, to przepiękny teren, wiecznie zielonych lasów, wśród których skrywają się malownicze jeziora i cieki wodne. Tereny te mieliśmy okazję przemierzać o różnych porach roku, zarówno rowerem jak i pieszo. Zajrzeliśmy tu ponownie podczas jednego z pierwszych dni maja. To wspaniały rejon pod kątem turystyki aktywnej szczególnie dla rodzin z dziećmi. Poruszając się po parku narodowym, trzeba jednak wiedzieć, że nie można zbaczać tu z wytyczonych szlaków i ścieżek dydaktycznych.

Poruszając się przez obszary chronione należy korzystać z wytyczonych szlaków turystycznych, bądź ścieżek edukacyjnych. W Parku Narodowym Bory Tucholskie, niezależnie od pory roku, pobierane są opłaty. Znając wcześniej datę wizyty, warto uiścić ją przelewem internetowym. Wydrukowany, bądź zapisany w formacie cyfrowym dowód przelewu jest jednocześnie naszym "biletem wstępu". Z opłat wyłączone są niektóre, ogólnodostępne miejsca wypoczynku, a także szlaki rowerowe tzw. "Kaszubskiej Marszruty".

Jak wspomniałem wcześniej, przez obszary parku narodowego wiedzie mnóstwo ciekawych szlaków rowerowych oraz pieszych, którymi dotrzeć można nad jeziora, w tym także bardzo czyste mniejsze zbiorniki ramieniowe i lobeliowe. W lasach na turystę czeka wiele miejsc wypoczynkowych w postaci zadaszonych wiat z ławami, gdzie zatrzymać się można na piknik. Często w obrębie takich miejsc utworzone są także ścieżki edukacyjne wiodące drewnianymi, dość wąskimi kładkami, jak np.: Pętla Lipnickiego, ścieżka nad Kaczym Okiem, czy pomosty nad Jeziorem Wielkim Gacnem. Pokonać je można jednak tylko pieszo. Ruch rowerowy jest tu zabroniony. Przy każdej ze ścieżek znajdują się jednak stojaki rowerowe, do których można przypiąć swój jednoślad i dalej udać się pieszo.

Przemierzając Park Narodowy Bory Tucholskie dotarliśmy także do okazałego pomnika przyrody - Dębu Bartuś. Jest to najbardziej znane i zarazem najstarsze drzewo pomnikowe parku - jego wiek szacuje się na około 600 lat. Bartuś ma wysokość 25 m i obwód 6,7 m. Wewnątrz pnia występuje obszerna dziupla. Imię drzewa z pewnością nawiązuje do najbardziej znanego polskiego dębu - Bartka z leśnictwa Bartków (gm. Zagnańsk, woj. świętokrzyskie).

Ziemia Zaborska to obszar jeszcze nieznacznie przekształcony przez człowieka, wymarzony do uprawiania ekoturystyki. Dominują tu lasy, głównie bory sosnowe, tworzące parasol ochronny dla czystych jezior i licznych torfowisk, a także dające schronienie dla ich dzikich mieszkańców. Zaborski Park Krajobrazowy oraz Park Narodowy Bory Tucholskie to wspaniałe rejony dla różnorodnej maści turystyki, o czym niejednokrotnie przekonaliśmy się przemierzając te tereny.