Trasa rowerowa Krzywy las- projekt

Opis
Mapa
Punkty

Kod trasy

175970

Pobierz trasę w aplikacji
Wpisz kod w wyszukiwarce

Informacje

Rodzaj aktywności: Rower górski
Stopień trudności: Średni
Gwiazdki: 4.3
Dystans: 81,6 km
Lokalizacja: Trzcińsko Zdrój

Kościół pw. Chrystusa Króla z ok. poł. XIII w. zlokalizowany jest w centrum wsi, po wschodniej stronie drogi. Budowla orientowana, salowa, rozplanowana na rzucie prostokąta, bez wydzielonego odrębnie prezbiterium. Wieża w partii zachodniej ma tę samą szerokość co nawa. Ściany obwodowe wykonano ze starannie obrobionej granitowej kwadry o regularnym wątku. W ścianie zachodniej w partii podwieżowej zachował się portal ostrołukowy, trójskokowy z gzymsem wklęsłym w nasadzie łuku.

Stojący obok kościoła pałac zbudowano w XVIII w., obecnie znajduje się on w stanie ruiny. W okresie powojennym mieściła się w nim szkoła podstawowa. Po wybudowaniu nowego budynku szkołę przeniesiono, a zabytek zamieszkali pracownicy pobliskiego PGR-u - do czasu zawalenia się obiektu. Warto zobaczyć stojące przy pałacu dość dobrze zachowane zabudowania folwarczne z końca XIX w., wzniesione z kamienia i cegły oraz trzykondygnacyjny magazyn z czerwonej cegły o ciekawej formie architektonicznej i bogatych detalach. Z pałacem sąsiaduje park z początku XIX w. otoczony murem z kamienia.

W średniowieczu osada leżąca w miejscu dzisiejszej wsi Babinek należała do Templariuszy i przez nich prawdopodobnie została założona. Pierwszy kościół - bez wieży - wzniesiono w centrum wsi na przełomie XIII i XIV wieku. Wieżę o konstrukcji ryglowej dobudowano dopiero w XVIII w. Na początku XX w. zabytek całkowicie spłonął. Świątynię odbudowano od podstaw w stylu neoromańskim na kamiennym fundamencie. Wieża również zyskała nowy wygląd.

Warto zobaczyć wnętrze kościoła, w którym przeważa wyposażenie neoromańskie, wystrój natomiast jest barokowy. Na uwagę zasługują witraże z początku XX w. oraz na kamienne tablice nagrobne rodziny von Lenke - dawnych właścicieli Babinka. Obecnie wieża kościoła jest remontowana, zbito również częściowo tynk ze ścian odsłaniając ich kamienny wygląd. Plac przykościelny, na którym znajduje się cmentarz otoczony jest kamienno-ceglanym murem.

wygląd dwaru w Babinku na pocz. XX w.

Legenda
Co roku w Wielki Piątek na odgrywane przy kapliczce misterium Męki Pańskiej zjeżdżali wierni z całej okolicy. Tak się złożyło, że owego roku role Jezusa i Marii grała para narzeczonych, zaś rolę Longinusa, żołnierza rzymskiego, który włócznią przebił wiszącego na krzyżu Jezusa, grał starający się o względy dziewczyny mężczyzna. Podczas przedstawienia zazdrośnik zamiast, jak to było w scenariuszu, uderzyć włócznią w zamocowany do boku Jezusa woreczek z czerwoną farbą, trafił włócznią w konkurenta. Martwy „Jezus” zwalił się z krzyża wprost na „Matkę Boską” tak niefortunnie, że dziewczyna zginęła na miejscu. Początkowo publiczność nie zorientowała się, co się stało. W sytuacji połapał się tylko aktor grający apostoła Jana i na oczach wszystkich zabił Longinusa. I to wcale nie był koniec masakry. Widzowie rzucili się na Jana i po krótkiej pogoni dopadli go i zabili. Nieszczęsnych kochanków pochowano w kaplicy. Od tej pory po wsze czasy zakazano odprawiania misteriów w Baniach. Po tym zdarzeniu na Pomorzu przez wieki krążyło przysłowie: „Skończyło się jak misterium w Baniach”. Na ścianie kapliczki nadal tkwią metalowe haki, na których wieszano osoby grające rolę Jezusa.

Tuż za plebanią, w ogrodzie, samotnie stoi niewielka baszta Prochowa, jedyny ślad po dawnych umocnieniach miejskich. Jej dolna część jest kamienna, górna zaś ceglana. Legenda mówi, że w podziemiach wieży pochowano wielkiego mistrza zakonu joannitów Detleva von Walmodena, zamordowanego przez bańszczan w 1399 roku. Kto wie, może dlatego wieżę oszczędzono podczas rozbiórki murów w 1483 roku.

Zamek joannitów został wzniesiony w 1377 roku, na południe od wsi, nad Jeziorem Grodziskim.
Ceglaną warownię wybudowano w formie kwadratu o boku około 50 metrów na półwyspie jeziora Grodziskiego.
Dookoła biegły 15 metrowe mury zwieńczone krenelażem z wyróżniającą się ponad 30 metrową narożną wieżą.
Po tym jak zakon joannitów opuścił okoliczne ziemie, zamek zmieniał swoich właścicieli.

W roku 1680 w jego posiadanie weszła księżna Dorota Szlezwicko-Holsztyńska. Wówczas obronna warownia nabrała barokowego stylu stając się jednocześnie modną rezydencją. Wnętrza budynków mieszkalnych otrzymały stiukowe sufity, zdobione posadzki, klatki schodowe i malowidła ścienne.

Wybudowany w XIV w. W XVIII w. wbudowano w korpus kościoła barokową wieżę o konstrukcji ryglowej

umieść na stronie pobierz drukuj ulubione moja mapa

projekt trasy do Krzywego lasu.

"Wiek drzew tworzących »Krzywy Las« szacuje się obecnie na ok. 80 lat. Posadzono je prawdopodobnie około roku 1934. Trudno jest dziś jednoznacznie wskazać cel, w jakim drzewa poddane zostały deformacji. Z całą pewnością można jednak stwierdzić, że nastąpiło to wskutek uszkodzeń mechanicznych" – podkreśla Kmiecińska.

Leśnicy badający Krzywy Las stwierdzili, iż sadzonki były celowo uszkadzane mechanicznie.

Wśród wymienianych hipotez jest taka, która tłumaczy skrzywienia uszkodzeniem młodych drzewek przez czołgi stacjonujące tu wiosną 1945 roku. Inna zaś zakłada, że próbowano zdeformować pnie drzew, by wykorzystać je kiedyś do budowy kadź, beczek, kłonic do wozów drabiniastych, mebli lub innych przedmiotów użytecznych człowiekowi.

Druga z teorii wydaje się jednak bardziej prawdopodobna – zaznacza Kmiecińska.

Niektórzy snują teorie, że prawdopodobnie drzewkom obcinano czubki tuż nad najniższą gałązką odchodzącą od głównego pnia. W ten sposób funkcję obciętego pnia przejmowała właśnie jedyna zachowana gałązka, która siłami natury, rosnąc, kierowała się na powrót w kierunku światła, czyli prostopadle do gruntu.

"Krzywy Las" jest oficjalnie pomnikiem przyrody.

Bez względu na cel, w jakim hodowano te osobliwe drzewa, są one dziś jedną z największych atrakcji przyrodniczych ziemi zachodniopomorskiej.

brak wystarczającej ilości ocen