Trasa rowerowa Kraków - Jangrot - Kraków

Opis
Mapa
Punkty

Kod trasy

280574

Pobierz trasę w aplikacji
Wpisz kod w wyszukiwarce

Informacje

Rodzaj aktywności: Rower turystyczny
Stopień trudności: Łatwy
Gwiazdki: 4.9
Dystans: 72,4 km
Czas trwania: 4 h 58 min
Średnia prędkość: 14,54 km/h
Przewyższenie: 282,82 m
Suma podejść: 1 843,87 m
Suma zejść: 1 899,07 m
Data: 8 listopada 2022
Lokalizacja: Kraków

Wybudowany w latach 1601-1604. Kościół jest murowany, oszkarpowany, orientowany z prezbiterium zamkniętym półkolista absydą. Do prezbiterium dobudowano kaplicę ze sklepieniem krzyżowo-żebrowym. Po stronie południowej znajduje się kruchta dobudowana w połowie XIX w. W fasadzie od strony południowej znajduje się manierystyczny portal z tablicą erekcyjną z napisem informującym o konsekracji świątyni w 1604 roku.

Przebiegająca przez Kwietniowe Doły ścieżka, z uwagi na panującą ciągle wilgoć oraz leżące na niej liście stwarza niebezpieczeństwo wpadnięcia w poślizg. Zjazd z utwardzonej ścieżki sytuacji nie poprawia bo teren miejscami jest grząski a ziemia przykryta liśćmi jeszcze bardziej śliska.

Góra Koronna znajduje się 436 m n.p.m. i jest masywem skalnym którego wierzchołek znajduje się ok. 110 m nad dnem Doliny Prądnika. Wyróżniającym się elementem masywu jest skała Rękawica, za którą kryje się wejście do Jaskini Ciemnej. Rękawica znajduje ok. 85 metrów powyżej dna doliny i jest ostańcem o bardzo charakterystycznym kształcie przypominającą dłoń lub właśnie rękawicę.

Brama Krakowska jest charakterystycznym dla Wyżyny Krakowskiej tworem skalnym tworzącym się u ujścia mniejszych bocznych dolinek do głównej doliny.
Kolumny Krakowskiej Bramy zbudowane są z wielkich brył wapienia o wysokości ok. 15 m (lewy bastion jest wyższy i większy).
Brama zwana jest Krakowską, gdyż według tradycji wiódł tędy średniowieczny szlak handlowy ze Śląska do Krakowa, ale nie ma na to żadnych dowodów.

Panieńskie Skały, Dom pod Koroną i Igła Deotymy

Powstanie zamku jest związane z działalnością fortyfikacyjną króla Kazimierza Wielkiego w 2 pol. XIV wieku, choć prawdopodobnie już wcześniej istniał tu gród - być może o charakterze konstrukcji drewniano-ziemnej. Król Kazimierz Wielki przypuszczalnie dokonał gruntownej przebudowy istniejącego tu już wcześniej obiektu. Król nazwał zamek Ociec u Skały, upamiętniając w ten sposób tułaczkę swego ojca, Władysława Łokietka. Nazwa ta podawana przez kroniki w różnej formie (Oczecz, Ocziec, Oszyec) przetrwała do dziś jako Ojców.

Nazwa Skał pochodzi od imienia Wernyhory – legendarnego kozackiego wieszcza i lirnika

Zbudowana z twardych wapieni, stoi na najniższej skalnej terasie zwanej Fortepianem o wysokości 8-12 m, wysokość samej maczugi wynosi około 25 m. Stanowi ona bardzo charakterystyczny element krajobrazu Doliny Prądnika. Powstała w wyniku krasowej działalności wód i różnej odporności na wietrzenie wapieni. Pierwszy raz została zdobyta przez Leona Witka z Katowic w 1933. Na jej szczycie znajduje się mały żelazny krzyż upamiętniający to wydarzenie. Później zdobyta została jeszcze w 1935 i 1936.

Zamek Pieskowa Skała powstał w czasach Kazimierza Wielkiego jako gotycka strażnica i był usytuowany nieco wyżej na skale zwanej Dorotką. W 1377 roku nadano zamek rodzinie Szafrańców, której był siedzibą do roku 1608. W tym czasie został rozbudowany i stał się typową renesansową siedzibą magnacką. Nowa budowla powstała w miejscu dawnego podzamcza. W roku 1640 zamek stał się własnością Michała Zebrzydowskiego, który go ufortyfikował. W 1718 roku pożar zniszczył budowlę, która jednak została odbudowana 60 lat później przez Hieronima Wielopolskiego. W II połowie XIX wieku był własnością Mieroszewskich i to oni odremontowali go po kolejnym pożarze w roku 1850. Po 1905 roku zamek wykupiono w celu zorganizowania pensjonatu. Dopiero po II wojnie światowej w latach 1948-64 przeprowadzono dokładne prace badawcze, a następnie budowlane. W ten sposób przywrócono mu wygląd z czasów największej jego świetności.

kościół pw. Najświętszego Serca Jezusa w Sułoszowej

Kościół wzniesiony w latach 1933–1939. Poprzednio na tym miejscu stał kościół z lat 1873-1884, a wcześniej gotycki z początku XIV w. Kościół wybudowany w stylu eklektycznym jest z cegły i bloków wapienia, które użyto w narożach budowli oraz w obramowaniach otworów wejściowych i okiennych.

kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Jangrocie

Budynek jednonawowy, zbudowany z cegły w latach 1822–1824 nakładem ks. Jana Pawła Woronicza. W środku 5 ołtarzy (w tym główny z 1893 roku). W jednym z bocznych ołtarzy obraz gotycki św. Rodzina (XVI w.). Dwa inne ołtarze boczne mają obrazy, których autorem jest Michał Stachowicz. W kościele znajduje się także krucyfiks gotycki z drugiej połowy XIV wieku.

Dwór w Tarnawie wzniesiony został w 1784 roku i był wielokrotnie przebudowywany przez następujące po sobie pokolenia użytkowników. Od 1888 r, dwór wraz z otaczającym go parkiem był dzierżawiony przez rodzinę Nováków a od 1914 r. przeszedł na ich własność. Dwór stanowi własność tej samej rodziny od czterech pokoleń i jest jednym z nielicznych w Polsce dworów bez przerwy użytkowanych, co pozwala na zachowanie jego autentycznego charakteru. Dwór jest dwutraktowy, siedmioosiowy, murowany jedynie w części centralnej zawierającej komin: pozostała część jest drewniana, otynkowana. Od północy centralnie położony ganek stanowi główne wejście. Dach jest kryty gontem.

Pałac, jeden z najpiękniejszych zabytków regionu, w swojej obecnej postaci wzniesiony został w 1859 roku według projektu Filipa Pokutyńskiego. Budynek jest parterowy z mezzaninem, z gankiem arkadowym i płytkim ryzalitem bocznym od frontu, z ryzalitem środkowym od ogrodu i skrzydłem bocznym z wieżą od północy.
Na terenie Zespołu Pałacowo-Parkowego znajdują się liczne okazy starodrzewia a także pozostałości dawnej zabudowy tj; resztki murów dworu z XVII w., bramy wjazdowe z XVII w., spichlerz i dawny czworak.

kościół pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Monodze

Barokowy kościół pw. Narodzenia NMP w Minodze - zbudowany na miejscu drewnianego, wyróżnia się oryginalną, wklęsłą fasadą poszerzoną o dwie wieże. Niestety dawne wyposażenie świątyni spłonęło w 1918 r. zaś obecne częściowo pochodzi z innych kościołów, jak np. manierystyczny ołtarz boczny z pocz. XVII w. przeniesiony z Zadroża.

Dwór w Rzeplinie jest budowlą neoklasycystyczną z elementami baroku. Powstał na początku XIX wieku na miejscu poprzedniego i przy wykorzystaniu dawnych piwnic. Po II wojnie światowej dobra dworskie zostały rozparcelowane. Budynek mocno na tym ucierpiał - usunięto z fasady niemal wszystkie ozdobniki, łącznie z pięknym, kolumnowym gankiem.
W 2004 roku obiekt trafił w prywatne ręce odpowiedzialnego inwestora, który przywrócił pierwotny wygląd dworu.
Dwór nie jest udostępniany do zwiedzania, słabo widoczny z drogi.

umieść na stronie pobierz drukuj ulubione moja mapa

Wycieczka miała na celu głównie poruszanie się a za jej cel obrałem sobie miejscowość Jangrot. Ta niepozorna miejscowość ma ciekawą historię albowiem była to dawna własność biskupów krakowskich i pierwotnie nosiła nazwę Biskupice. Biskup krakowski Jan Grot ok. 1340 roku zmienił ją na miasto i nadał swoje nazwisko. Z praw miejskich miejscowość długo się nie cieszyła bo jeszcze przed 1440 rokiem po ich zniesieniu założona została wieś. Dzisiaj Jangrot to typowa ulicówka a jej najcenniejszym obiektem jest kościół wybudowany w latach 1822-1824. Zanim jednak dotarłem do Jangrotu miałem przyjemność przejechania wzdłuż przez Dolinę Prądnika, która warta jest zobaczenia o każdej porze roku. O tej porze roku ilość turystów jest znikoma a pozbawione liści drzewa odsłaniają nam widoki na skałki których obecności w lecie nawet byśmy nie podejrzewali. W drodze powrotnej na trasie znajdowały się trzy bardzo ciekawe dworki, niestety wszystkie ogrodzone i jedynie zza ogrodzenia można było na nie rzucić okiem. Trend utrudniania dostępu do zabytkowych obiektów objął niestety również budynki sakralne. Podczas tej wycieczki dotyczyło to Minogi, gdzie niemożliwe było nawet wejście na dziedziniec kościoła i obejrzenie go z bliska. Tak czy inaczej główny cel wycieczki czyli poruszanie się został osiągnięty a w ograniczeniu dostępu do interesujących mnie obiektów nie widziałem wielkiego problemu, gdyż wielokrotnie widziałem je podczas wcześniejszych wycieczek.

brak wystarczającej ilości ocen