Gorczańskie wędrówki z Rzek przez Gorc Troszacki, Kudłoń, Pustak.*

Trafiła się wolna sobota, pogoda średnia, możliwe opady dopiero późnym popołudniem. Zaplanowałem wypad w Gorce. Wybrałem wschodnią część rzadziej odwiedzaną przeze mnie. W Krakowie poranek zamglony, ale jadąc Zakopianką zaczęło wyglądać słońce. Początek wędrówki zaplanowałem w Lubomierzu nieopodal przełęczy Przysłop (Przysłop Lubomierski). Jeśli ktoś chodzi po górach, spotkał się dość często z nazwą Przysłop, powtarza się bardzo często. Pochodzi od starosłowiańskiego słowa „prislop” („przejście przez górski masyw, przełęcz”). Za stacją narciarską Lubomierz Ski jadąc w kierunku Szczawy przy przystanku i żółtym szlaku jest szutrowy parking. Tu zaparkowałem i ruszyłem za żółtymi znakami. Szlak wspina się boczną drogą a później oblodzoną ścieżką leśną w górę. Po drodze Polana Jaworzynka, ze starym świetnie zachowanym szałasem i panoramą na Gorce oraz Beskid Wyspowy. Kolejne polany to Podskały i Adamówka (Jadamówka), jedna i druga atrakcyjna widokowo. Czym wyżej tym zima bardziej mnie zaskakuje wraz z grubością pokrywy śnieżnej. Dobrze że śnieg jest zmarznięty, przynajmniej nie zapadam się po kolana, choć czasem w miejscach bardziej nasłonecznionych zdarza mi się utonąć. Tak dotarłem na Gorc Troszacki, wzniesienie i polana noszą taką samą nazwę. Sama polana jest bardzo atrakcyjna widokowo. Odbija stąd zielony szlak w kierunku Doliny Kamienicy, którym postanowiłem pójść w drodze powrotnej. Według mapy za 20 minut powinienem dotrzeć na Kudłoń i tak się też się stało. Zaskoczony byłem brakiem informacji o szczycie, obszedłem wzniesienie, ale prócz metalowego krzyża przy czarnym szlaku do Lubomierza nie znalazłem żadnych tabliczek informujących o szczycie. Dziwne....być może coś przeoczyłem. Idę dalej. W 10 minut dotarłem na Polanę Pustak. Tu postanowiłem zrobić dłuższą przerwę przy gorącej kawie z termosu. Z polany widoki na południe od pasma babiogórskiego przez Tatry Zachodnie, Wysokie, Magurę Spiską, Pieniny i Pasmo Radziejowej. Oczywiście Gorce wraz z Jaworzyną Kamienicką, Turbaczem i Czołem Turbacza na wyciągnięcie ręki. Spotkałem tu kilku turystów, jedni na biegówkach inni wędrowali jak ja. Na polanie można spocząć na ławeczkach. Na ogół na wszystkich mijanych po drodze polanach znajdował się stolik z ławeczkami, prócz Adamówki. Po małym posiłku ruszyłem w drogę powrotną tym samym szlakiem na Gorc Troszacki. Tu odbiłem w prawo za zielonym szlakiem. Schodząc w dół, trafiłem na kolejną Polanę Stawieniec i zacząłem schodzić do Doliny Kamienicy. Szlak wił się slalomem aż do skrzyżowania pod Stawieńcem. Tak nazywa się potok spływający ze zbocza Gorca Troszackiego. Tu kończą się zielone znaki, a prostopadle przebiega szlak niebieski z Przełęczy Borek na Gorc. Skręciłem więc w lewo, za niebieskim szlakiem idąc dnem doliny wzdłuż potoku Kamienica. Potok dość obficie zasilany przez topniejący śnieg podmywał swoje brzegi. Po drodze miejsce zwane Papieżówką opisane pod jedną z fotek. Gościł tu w latach 70 ówczesny metropolita krakowski Karol Wojtyła. W dolinie zdecydowanie większy ruch spacerowiczów. Opuszczając dolinę, minąłem wielką drewnianą bramę na granicy Gorczańskiego Parku Narodowego. W bliskim sąsiedztwie znajduje się Trusiówka, miejsce biwakowe z parkingiem, grillem i wc. Obowiązuje tu regulamin i opłaty w danym okresie. W dniu w którym byłem, parking był ogólnodostępny a obsługi nie było. Na jednej z fotek udostępniłem regulamin tego miejsca wraz z cennikiem. Stąd już rzut beretem do miejsca gdzie zaparkowałem samochód. Opuściłem niebieski szlak i asfaltem, między zabudowaniami osiedla Lubomierza-Rzeki dotarłem do miejsca startu. Trasa atrakcyjna widokowo, znakowanie szlaków doskonałe, miejsca na odpoczynek, szałasy. Wszystko współgra z gorczańskim klimatem i przyrodą. Polecam trasę. Można ją wydłużyć do Przełęczy Borek i stamtąd wracać niebieskim szlakiem. Czasowo zajęła mi ponad 7 godzin, ale trzeba brać pod uwagę zimowe warunki i postoje. Dystans to około 17 km.