Do Wiatraka

"zabytkowy drewniany wiatrak kozłowy znajdujący się w Mięćmierzu stanowiącym część miasta Kazimierz Dolny. Wiatrak zbudowany został w 1911 we wsi Osiny. W 1975 został przeniesiony do Mięćmierza i posadowiony na wysokiej skarpie nad Wisłą, zachowując oryginalną konstrukcję. W latach 1975–82 wnętrze zaadoptowano na cele mieszkalne. W 1986 obiekt wpisano do rejestru zabytków. W 1997 dobudowano schody zewnętrzne.
Jeden z niewielu zachowanych wiatraków tego typu na terenie województwa lubelskiego. Nawiązuje do tradycji istniejących niegdyś licznie na tym terenie wiatraków. W 1986 obiekt wpisano do rejestru zabytków. Obecnie jest atrakcją turystyczną, stanowi punkt widokowy na przełom Wisły i zamek w pobliskim Janowcu. Jest to obiekt drewniany konstrukcji szkieletowo – ramowej na ceglanej podmurówce, założony na planie prostokąta, z oryginalnym słupem środkowym zwanym królem osadzonym na koźle. Bryła trzykondygnacyjna nakryta dachem dwuspadowym pokrytym gontem z naczółkiem. Zwężające się ku górze ściany oszalowane pionowo deskami. W elewacji frontowej nadwieszony szczyt ozdobnie oszalowany deskami, z dekoracją snycerską w formie lambrekinu. Do drugiej kondygnacji prowadzą dobudowane schody. W ścianie tylnej (nawietrznej) osadzone cztery zrekonstruowane skrzydła. Wiatrak jest na stałe ustawiony skrzydłami w stronę Wisły."

"Dawniej samodzielna wieś w spisie powszechnym z roku 1967 występuje jako część miasta Kazimierz Dolny.
Rodowód wsi sięga zapewne wieku XIV. Wieś notowana jest od roku 1409 roku.
1529 z pewnych ról Serokomli, Janowic i Mięćmierza dziesięcina snopowa wartości 1/12 grzywny należy do stołu konwentu świętokrzyskiego, z folwarku i pewnych ról kmiecych dziesięcinę snopową wartości 2,5 grzywien pobiera pleban Serokomli.
W 1626 r. Męcimierz (Męćmierz) miał 3 łany ziemi. W 1674 r. zapisano tę wieś Mecmierz, należała ona wówczas do parafii kazimierskiej. W 1682 r. Męcimir graniczył z Dobrem. W 1787 r. figuruje Mięcmierz jeszcze w parafii Janowiec. W 1801 r. wieś posiadała 18 domów (Anton Meyer Heldensfeld).
Począwszy od 1827 r. i później pisano tę wieś Mięcmierz, a od 1905 r. Mięćmierz. (Spravocznaja kniżka Liublinskoj guberni. Lublin 1905. s. 493)
W czasach obecnych miejscowość utrzymana jest w charakterze skansenu, dzięki pokrytym strzechą, wiekowym chałupom, z których część została tu przeniesiona z innych miejscowości."

faunistyczny rezerwat przyrody znajdujący się na terenie gmin Wilków i Kazimierz Dolny w województwie lubelskim[2]. Rezerwat leży w obrębie Kazimierskiego Parku Krajobrazowego i obejmuje położoną na Wiśle Krowią Wyspę, piaszczyste mielizny i wody przybrzeżne

Kościół ufundowany w 1589r., konsekrowany w 1591r. W 1627r. przy kościele osiedlili się franciszkanie – reformaci, którzy stopniowo powiększyli świątynię, a w latach 1638-68 dobudowali część klasztorną, otoczoną w 1 poł. XVIII w. wysokimi murami obronnymi z wejściem w postaci tzw. krytych schodów. W okresie okupacji (od 1942 do lipca 1944r.) klasztor zajmowało gestapo, a piwnice zamieniono na więzienie. W 1956r. w klasztorze powstało muzeum, którego eksponaty obejmują: rękopisy, stare druki, dawne rzeźby i obrazy oraz relikty regionalne z okolic Kazimierza. Kościół zachował wystrój pierwotny, z którego na uwagę zasługują przede wszystkim: ołtarz główny z 1770r. według projektu arch. Tomasza Hoffmana z obrazem Zwiastowania NMP z 1600r., czczonym od wieków jako słynący łaskami, epitafia rodziny Przybyłów, żelazne drzwi kute z datą 1589, pochodzące z pierwotnego kościoła, drewniana studnia na wirydarzu klasztornym z 1629r.