Deszczno - Jez. Glinik - Santockie Zakole. Pożegnanie z Santokiem

Atrakcyjna, malownicza i łatwa trasa łącząca najciekawsze przyrodniczo miejsca w gminie Deszczno: śródleśne Jezioro Glinik w Lasach Lubniewickich i rezerwat przyrody Santockie Zakole. Jezioro Glinik kryje w sobie jakąś tajemnicę, skoro dawniej nazywało się Bestiensee. Równie intrygującą nazwę ma wypływający zeń strumyk zwany Timene. Komu ciąży gwar kąpieliska polecam podjechać na koniec półwyspu po drugiej stronie - stąd piękny widok na całe jezioro. Okolica zasobna w różnego rodzaju znakowania: piesze, konne i rowerowe. O ich przebiegu informują tablice w Gliniku. Do drogi S 3 dojedziemy dojazdem pożarowym nr 1. Przejazd kilkaset metrów w prawo. Wzdłuż rezerwatu Santockie Zakole prowadzi dość wygodna polna droga aż do przeprawy promowej. Odchodzące w bok nieliczne dróżki są dość nikłe i mało obiecujące, poza tym wymagają sforsowania elektrycznego pastucha. Widok na Santok niepowtarzalny. To pewnie nasze dłuższe rozstanie ponieważ objechałem okolice Santoka naokoło i chyba nieprędko powrócę, ale na długo zatrzymam w pamięci malownicze krajobrazy tej miejscowości. Prom ma charakter typowo gospodarczy i kursuje rzadko stąd nie ma co na niego liczyć. Obok przeprawy teren dawnego grodziska, choć bardziej przemawia do mnie wizualizacja na tablicy informacyjnej niż widoczne w terenie rozmyte pozostałości umocnień. W okolicy mnóstwo bocianów. W samym Borku wzdłuż drogi naliczyłem aż 5 czynnych gniazd. Zabytki to głównie adoptowane kościoły poewangelickie, jedynie w Gliniku zobaczymy ciekawą remizę straży pożarnej i zachowany pomnik wdzięczności - kriegerdenkmal. Korzystałem z mapy Dookoła Gorzowa Wlkp. (Cartomedia, 1:50 000). Mapa Gmina Deszczno wydana przez Urząd Gminy (1:25 000) nie wnosi wiele nowego.